#شب_دوازدهم_محرم #روضه_اسارت_اهلبیت_علیهم_السلام متن روضه 1 🔸امشب شب غریبی اولاد مصطفی است 🔸زینب اسیر شمر و حسین سر ز تن جداست شب دوازدهم ماه محرمه. .. امروز کربلا چه خبر بود خدایا... 🔸طفلان بی پدر به بیابان در آفتاب 🔸آن یک سر برهنه و آن یک برهنه پاست دیشب وقتی مجلس سیدالشهدا تمام شد... هر کدوم از ما دست بچه هامون رو گرفتیم... رفتیم به سمت خونه هامون... مواظب بچه هامون بودیم... مبادا نیمه شب سردشون بشه... مبادا بچه هامون با لب تشنه بخوابند... اما... آی مردم بچه های ابی عبدالله کجا خوابیدن... بچه های حسین چه حالی داشتند... داخل یک خیمه نیم سوخته... الله اکبر... نميدونم بهشون آب دادند یا نه... خیلی از این بچه ها با شکم های گرسنه... 🔸لیلا به آه و ناله چو مجنون به کوه و دشت 🔸اکبر هزار پاره ز شمشیر اشقیاست 🔸گهواره مانده خالی و اصغر به مهد خاک 🔸از سینه رباب ز غم، ناله برسماست 🔸مهر رخ سکینه ز سیلی و تشنگی 🔸نیمی چو ماه نیلی و نیمی چو کهرباست از امروز دیگه اسارت اهل بیت شروع میشه... از امروز دیگه تازیانه ها شروع میشه... مثل یه همچین روزی امام سجاد آمد کنار عمه جانش زینب... صدا زد عمه جان زینب... ببینید این نانجیبا بدن های خودشون رو غسل دادن... کفن کردن... بدنهای نحسشون رو دفن کردند... اما بدن بابای غریبم حسین... روی زمین کربلا... عمه جان بدن بابای غریبم بدون غسل و کفن... وقتی میخواستند به سمت کوفه حرکت کنند... اومدند بچه ها رو سوار محمل ها کنند... خانم زینب کبری فرمودند... خودم بچه ها رو سوار میکنم... با دستان مبارک... یکی یکی این زن و بچه ها رو سوار بر شتران بی جهاز‌ کرد... اما وقتی نوبت خود خانم زینب شد یا صاحب الزمان .... یکدفعه نگاه کرد به اطرافش... یادش اومد از روز ورودش به کربلا... اون موقعی که عباس علمدار اومد و زانو خم کرد... علی اکبر امد... قاسم امد... جوانان بنی هاشم یکی یکی اومدن... دور محمل زینب رو گرفتن... خانوم‌ رو با احترام از محمل پیاده کردن... مبادا نامحرمها ببینند.... ناموس خداست... احترام داره... یادش اومد از اون‌ روزی همه بنی هاشم در کنارش بودند... اما الان تنهای تنها مانده... نگاه کرد به سمت قتلگاه... صدا زد حسینم برادرم... بلند شو ببین دارن خواهرت رو به اسارت میبرن برادر... ببین دورم رو نامحرمها گرفتند... 🔸به سوی شام و کوفه ام چه ظالمانه میبرند برادرجان... حسین چطوری تو رو تنها بگذارم... 🔸به سوی شام و کوفه ام چه ظالمانه میبرند برادر نمیخواستم اما... 🔸نمیروم ولی مرا به تازیانه میبرند 🔸نمیروم ولی مرا... یه اشاره کرد به سمت سر مقدس ابی عبدالله... روی نیزه... 🔸نمیروم ولی مرا به این بهانه میبرند برادرم حسین نمیدونم با سر برم یا با بدن بمانم... 🔸نمیروم ولی مرا به این بهانه میبرند ↩️سایر اشعار شب دوازدهم https://eitaa.com/fatemi8/1526

🌹روز دوازدهم محرم سال 61 هجری همان روزی بوده است که کاروان اسیران کربلا که در رأس آن‌ها امام سجاد علیه السلام و حضرت زینب سلام الله علیها حضور داشتند، وارد شهر کوفه شد؛ همان شهری که مردمش به ظلم و ناجوانمردی مشهور بودند و زمانی با نامه‌های بسیار و درخواست‌های متعدد امام حسین علیه السلام را به شهر خود دعوت کردند اما بین راه و در صحرای کربلا مقابل آن حضرت صف کشیده به‌روی ایشان و یاران غریبشان شمشیر کشیدند. ♦️ورود به شهر کوفه عمربن سعد که امام حسین علیه السلام و یاران آن حضرت را در روز دهم محرم به شهادت رسانده بود، زنان و کودکان را به‌عنوان اسیر گرفته از کربلا به‌سوی کوفه برد، در این میان، امام سجاد علیه السلام نیز که به‌اراده الهی بیمار شده بودند تا در این جنگ صدمه‌ای به جان مبارک ایشان وارد نشود همراه اسیران بودند. فاصله بین صحرای کربلا و محل شهادت امام حسین علیه السلام تا شهر کوفه حدود 12 فرسخ بود و عمربن سعد تا شب کاروان اسرا را به کوفه رسانده بود، بنابراین وقتی کاروان به کوفه نزدیک شد، زمانی بود که هوا تاریک شده بود و عمربن سعد ناچار مجبور شده بود شب را کنار دروازه‌های کوفه بگذراند تا صبح بتواند وارد شهر شود و اسرای کربلا را به دارالاماره عبیدالله‌بن زیاد برساند. آن طور که در بعضی منابع نوشته شده است، عمربن سعد اخبار کربلا را از طریق پیکی به ابن‌زیاد اطلاع داده بود و به همین علت از صبح روز دوازدهم محرم، شهر کوفه در محاصره و مراقبت شدید نیروهای ابن‌زیاد بود و جاسوسان او هر نوع حرکت مشکوک را تحت نظر داشتند. در آن مدت هیچ کسی حق حمل سلاح یا خروج مسلحانه از خانه را نداشت. وقتی خورشید روز دوازدهم محرم به شهر کوفه تابید، عمربن سعد جلوتر از کاروان و لشکرش، خود را به دارالاماره رساند. بعد از او مأموران، کاروان اسیران کربلا را داخل شهر آوردند، این در حالی بود که شهر کوفه آن روز در محاصره و مراقبت شدید مأموران حکومتی بود. مردمی که هنوز نمی‌دانستند چه‌کسانی به‌عنوان اسیر وارد شهر آن‌ها شده‌اند، وقتی کاروان آن‌ها را می‌دیدند، سؤال می‌کردند: «شما اسیر از کدام سرزمین و قبیله هستید؟»، و جواب می‌شنیدند: «ما اسیرانی از آل‌محمد صلوات الله علیه هستیم!» چرخاندن سرهای شهدا و اسیران کربلا در کوفه عبیدالله‌بن زیاد به مأموران خود دستور داده بود که کاروان اسیران کربلا را به‌همراه سرهای شهدای عاشورا بین بازار و کوچه‌های شهر کوفه بچرخانند تا همه شاهد اوج وقاحت او باشند. در آن روز سر مبارک شهدا بین کاروان تقسیم شده بود، این کار به این علت بود که ترس و وحشت مردم از عبیدالله و گستاخی او به حداکثر برسد و کسی جرأت ایستادن در برابر او را نداشته باشد. آن روز شهر کوفه شاهد مردمی بود که هر کدام چهره‌ای به خود گرفته بودند؛ گروهی از مردم گریه می‌کردند و نالان بودند از اینکه چرا سر مقدس نوه رسول خدا صلوات الله علیه و امام زمان خود را بر سر نیزه می‌بینند و گروهی احمقانه و گستاخانه می‌خندیدند و شادی می‌کردند تا شریک شادی دشمنان حضرت سیدالشهدا علیه السلام باشند. کنار کاروان اسیران کربلا، مأموران و نیروهای لشکر عمربن سعد حرکت می‌کردند تا به مردم فخر بفروشند که "ما بودیم که مقابل حسین ایستاده او را مظلومانه به شهادت رساندیم." دفن بدن‌های شهدای کربلا توسط گروهی از قبیله بنی‌اسد در بعضی از روایت‌ها این طور نوشته که بدن‌های مطهر امام حسین علیه السلام و یاران آن حضرت که در صحرای کربلا رها شده بود، در روز دوازدهم یا شب سیزدهم محرم توسط گروهی از قبیله بنی‌اسد به خاک سپرده شد، در عین حال برخی از روایت‌ها بر این تأکید دارند که وقتی آن گروه بنی‌اسد به کربلا رسیدند، قبرهای آماده‌ای را مشاهده کردند و دانستند که باید شهدا را در همان محل دفن کنند. درمجموع روایت‌هایی که اشاره دفن شهدای کربلا را دارند، عموماً بر این مطلب اتفاق‌نظر دارند که اولین گروهی که بعد از شهادت امام حسین علیه السلام و یاران آن حضرت، وارد کربلا شدند گروهی از زنان بنی‌اسد بودند. این زنان که همراه همسران و خانواده خود در نزدیکی کربلا ساکن بودند، برای آوردن آب از رود فرات به‌سمت کربلا حرکت کردند که با بدن‌های بدون سر امام حسین علیه السلام و یاران آن حضرت در صحرای کربلا مواجه شدند و فوراً با شیون و ناله به قبیله برگشته ماجرا را به مردان خود خبر دادند. منابع: نفس المهموم مقتل لهوف مقتل الحسین علیه السلام؛ عبدالرزاق مقرم بحارالانوار؛ علامه مجلسی آینه در کربلاست؛ محمدرضا سنگری ↩️سایر اشعار شب دوازدهم https://eitaa.com/fatemi8/1526

السّلامُ علی المُرَمَّل ِ بِالدِّماءِ سلام بر آن کس که پیکرش به خون آغشته گردید. السّلامُ علی المَهتوکِ الخِباءِ سلام بر آن کس که حرمت خیمه ی او، شکسته شد. السّلامُ علی غَریبِ الغُرَباء سلام بر غریب غریبان السّلامُ علی شهیدِ الشُهداء سلام بر شهید شهیدان السّلامُ علی من بَکـَتهُ مَلائِکهُ السَّماء سلام بر آن کس که فرشتگان آسمان بر او گریه کردند. السّلامُ علی الجُیوبِ المُضَرَّجاتِ سلام بر گریبان های چاک خورده.

برادر جان سلیمان زمانی اگر کشتن چرا آبت ندادن اگر کشتن چرا خاکت نکردن کفن بر جسم صد چاک نکردن اگر کشتن چرا مویت کشیدن چو گرگان پنجه بر رویت کشیدن برادر جان سلیمان زمانی چرا انگشت و انگشتر نداری چرا بر تن برادر سر نداری بمیرم من مگر مادر نداری خودم دیدم حیسن را سربریدن خودم دیدم که در خونش کشیدن خودم دیدم گلوی اصغرم را خودم در برکشیدم اکبرم را

🔴 تو را به خاطر دِرهَم چه دَرهَمَت کردند بلند مرتبه شاهی و پیکرت افتاد؛ همینکه پیکرت افتاد، خواهرت افتاد تو نیزه خوردی و یک‌مرتبه زمین‌خوردی هزار مرتبه زینب، برابرت افتاد همینکه از طرف جمعیت دوتا چکمه رسید اول گودال، مادرت افتاد تو را به خاطر درهم چه درهمت کردند چنانکه شرح تن توبه آخرت افتاد ولی به جان خودت خواهرت مقصر نیست درآن شلوغی اگر بارها سرت افتاد خبر رسید که انگشتر تورا بردند میان راه، النگوی دخترت افتاد کنار خیمه رسیده است لشگرکوفه و خواهر تو به یاد برادرت افتاد.. علی‌اکبر لطیفیان -از شاعران شعر آیینی معاصر

روضه روز سیزدهم مقتل الحسین علیه‌السلام، بحرالعلوم ص۴۶۶ نوشته ....... 🥀 بعد از که گذشت سه روز از عاشورا وقتی که بنی اسد، بر بالای بدن پاک و مطهر سیدالشهدا علیه‌السلام رسیدند، او از روی نشانه های امامت و نوری که از او ساطع می‌شد، شناختند. دور پیکر امام علیه‌السلام را گرفتند و شروع به گریه و زاری در اطراف او کردند. 📋 و حٰاوَلوا تَحريكَ عضوٍ من أعضائه، فلَم يَتمكّنوا. ▪️سعی کردند یکی از اعضای او را جابجا کنند، اما نتوانستند. 🥀 یکی از آنها گفت: چگونه ما می توانیم این بدن‌ها را دفن کنیم؟! ما از کجا می‌دانیم که هر جسد از آن کیست؟! 📋 و هُم كما تَرونَ جُثثٌ بلا رؤوس، قد غَيّرتْ مَعالمَهُم الشّمسُ و التّرابُ ▪️خودتان هم می‌بینید که اینها اجسادی هستند بدون سر؛ خاک و خورشید، وضعشان پریشان کرده است. تن‌ها به روی خاک مانده، سر نمانده چیزی به غیر از خاک و خاکستر نمانده جسم جوانان بنی هاشم به خاک است لشکر نمانده، ساقی لشکر نمانده زیباترین پروانه در گودال مانده پروانه‌ای که در تن او پر نمانده مادر کنار پیکرش روضه گرفته نایی برای گریه‌اش دیگر نمانده تقصیر قلب سنگ نیزه‌دارها شد حالا کنار او اگر خواهر نمانده پیچید پیکر را میان بوریا و فرمود آقا: چیزی از پیکر نمانده :: با احتساب ضربه‌های آخر شمر حتماً دگر چیزی از این حنجر 🥀 در همین حینی که مشغول صحبت باهم بودند، سواری را مشاهده کردند که نزدیک آن ها می آمد و نقاب بر صورت زده بود. آن ها _به گمان اینکه این سوار از بنی امیه است _ از اجساد فاصله گرفتند و دیدند که آن مرد از اسب پیاده شد و در حالی که کمرش، منحنی شده، آرام آرام از کنار اجساد، رد می‌شد؛ 📋 حتّى إذا وَقعَ نَظرَهُ على جسدِ الحسين رَمَى بِنَفسِه عليه، و احتَضَنه، وجعلَ يَشمّه تارةً، و يُقبّله أخرى، و هو يَبكي و قد بَلّ لِثامُه مِن دموع عينيه، ▪️تا اینکه که چشمش به بدن امام حسین علیه‌السلام افتاد ، پیش آمد و خود را بر آن انداخت ، آن را در آغوش گرفت و شروع کرد به گریه کردن.گاهی آن ها را می بوسید و گاهی آن را می بویید. آن قدر گریه کرد تا نقاب چهره اش، خیس از اشک شد و می فرمود: 📋 «يا أبتاه بِقَتلك قَرّتْ عيونُ الشّامتين، يا أبتاه بِقتلك فَرِحت بنو أميّة، يا أبتاه بعدك طالَ حُزنُنا، يا أبتاه بعدك طالَ كَربُنا» ▪️پدرجان! با کشتن تو، چشم های مردم کوفه و شام، روشن شد. پدرجان! با کشتن تو، بنی امیه خوشحال شدند. پدرجان بعد از تو اندوه ما طولانی است و غصه هایمان تمامی ندارد. 🥀 سپس رو به بنی اسد کردند و به آنها فرمودند: چرا دور و بر این اجساد ایستاده‌اید؟ گفتند: ما آمدیم آن را تماشا کنیم.حضرت فرمود: قصد شما چه بود؟ آنها گفتند: بدان ، ای برادر ، اکنون ما آنچه را در دل خود داریم در مورد آن جنازه ها به تو می گوییم. 🥀 ما آمده‌ایم تا جسد امام حسین علیه‌السلام و اصحاب او را به خاک بسپاریم و مشغول این کار بودیم که تو از دور نمایان شدی و ما به گمان اینکه تو از اصحاب بنی امیه هستی، دست از کار کشیدیم. 🥀 سپس امام علیه السلام ، خطی را روی زمین کشیدند و رو به بنی اسد کرده و فرمودند: اینجا را حفر کنید . بنی اسد مشغول حفر شدند. سپس حضرت دستور دادند که هفده جسد را در آن حفره به خاک بسپارند . سپس کمی آن طرف تر خطی را روی زمین کشیدند و دستور دادند تا آن جا را حفر کنند و باقی جسدها را در آن به خاک بسپارند به جز یک جسد را... بعد از آن که اجساد مطهر شهدای کربلا را إمام سجاد علیه‌السلام همراه بنی اسد به خاک سپردند، آرام به طرف جسد مطهر سیدالشهدا علیه السلام آمدند و مقدار کمی از خاک ها را کنار زدند و یک قبر حفر شده نمایان شد ؛ همان قبری که رسول خدا صلی الله علیه و آله حفر نموده بودند. 🥀 مردان بني اسد پیش آمدند تا حضرت را کمک کنند.... اما امام علیه السلام با یک حالت خضوع و خشوعی فرمودند: من به تنهایی کفایت میکنم. به او گفتند: ای برادر! چگونه تو تنهایی می توانی آن را خاک کنی ؟! ما همگی نتوانستیم حتی یک عضو از اعضای او را تکان بدهیم! 🥀 در این هنگام امام علیه‌السلام گریه کردند و فرمودند: 📋 إنَّ مَعِیَ مَن یُعینُنی ▪️همراه من کسانی هستند که مرا کمک دهند. 🥀 سپس با دست مبارکشان، بدن مطهر سیدالشهدا علیه السلام را بلند کردند و فرمودند: «بِسمِ اللّهِ و بِاللّهِ و في سَبيلِ اللّهِ و عَلىٰ مِلَّةِ رَسولِ اللّهِ، هذا ما وَعَدَ اللّهُ و رَسولُهُ، و صَدَقَ اللّهُ و رَسولُهُ، ما شاءَ اللّهُ، لا حَولَ و لا قُوَّةَ إلّا بِاللّهِ الْعَليِّ الْعَظيم»

🥀 و به تنهایی جسد مطهر را در خاک نهادند و کسی از بنی اسد جلو نیامد. ... نمانده 📋 لَمَّا أقَرَّهُ في لَحدِهِ وَضَعَ خَدَّهُ عَلىٰ نَحرِهِ الشَّريفِ، و هو يَبكي و يَقولُ: ▪️ وقتی که آن پیکر مطهر، در قبر آرام گرفت، امام زين العابدين علیه‌السلام، گونه مبارک‌شان را بر روی رگ‌های گلوی سیدالشهدا علیه‌السلام گذاشتند و در حالی که گریه می‌کردند، فرمودند: 📋 طوبىٰ لِأرضٍ تَضَمَّنَتْ جَسَدَكَ الطّاهر، أمّا الدُّنيا فَبَعدَكَ مُظلِمَةٌ، و أمّا الآخِرَةُ فَبنوركَ مُشرِقَةٌ، أمّا الْحُزنُ فَسَرمَدٌ، و أمّا اللَّيلُ فمُسَهَّدٌ. ▪️خوشا به حال زمینی که جسم تو را در بر گرفته است. اما دنیا، بعد از تو دیگر تاریک است و اما آخرت از نور تو ، نور گرفته است‌. از غم تو، حزن واندوه ما بی پایان شد و شب ها، خواب را از ما ربود؛ گریز......... دقیقا این عبارت را کسی دیگه هم گفت امیرالمومنین وقتی بدن زهرا را دفن کرد...... فَلَمَّا نَفَضَ يَدَهُ مِنْ تُرَابِ الْقَبْرِ هَاجَ بِهِ الْحُزْنُ، وَ أَرْسَلَ دُمُوعَهُ عَلَى خَدَّيْهِ......... صدا زد و اما الحزن فسرمد و و اما الیل فمسهد............ ( أمالي، شیخ طوسي، صفحه: 110-109 امالی شیخ مفید، صفحه: 281-283 ) اگر زین العابدن تنها بدن پدر دفن کرد در تشیع مادر هم مولا علی تنها بدن زهرا برد کنار قبر...‌.‌‌ علی ماهَـش بـه سـوی قبر بُرد            مـاه، رخ از شـرم، پـشت ابـر بُرد آرزوهـا را عـلــی در خـاک کـرد            خاک هـم گویی گریـبان چاک کرد زد صدا: ای خاک، جـانـانم بگـیر            تن نـمانـده هیـچ از او، جـانم بگیر علی صدایی شنید می زد (نزد من بیار علی جان)... نــاگــهـان بـر یــاری دســت خــدا             دسـتی آمد، همچو دست مصـطـفی بدن را کنار قبر گذاشت دید دو دست شبیه دست های پیامبر ظاهر شد بدن تحویل گرفت...... گوهرش را از صدف، دریا گرفت            احـمد از دامـاد خود، زهـرا گرفت از من ایـن آزرده جانت را بگـیـر             بـازگــردانــدم، امـانــت را بـگـیـر. آخی علی گفت یا رسول الله این امانتی که شب عروسی به سپردی.... در پاسخ صدا آمد: علی جان آن شب پهلوش شکسته نبود، رویش کبود نبود... __ کنار قبر هم صدا زد یا رسول الله فَاسْتَخْبِرْهَا الْحَالَ، فَكَمْ مِنْ غَلِيلٍ مُعْتَلِجٍ بِصَدْرِهَا   یا رسول الله خودت از فاطمه ات سوال کن خیلی غم و غصه ها در سینه داشت ...... می کِشد خجلت عـلی از محضرت            یــاس دادی، می دهـد نـیــلـوفــرت صدا بزن یا زهرا......... ..

چهره از خون خدا کردی خضاب ای ذوالجناح! چون شرار افتاده ای در پیچ و تاب ای ذوالجناح! صیحه‌هایت الظّلیه، شیهه‌هایت یا حسین هر نفس داری هزاران التهاب ای ذوالجناح! ای بُراق تیر باران گشته در معراج خون از چه بر تن زخم داری بی‌حساب ای ذوالجناح! فاش بر گو ماه زینب را کجا انداختی در یم خون یا میان آفتاب ای ذوالجناح! گوش کن در قَلزم خون از گلوی خشک او دم به دم آید صدای آب آب ای ذوالجناح! چهره از خاک و غبار کربلا پوشیده‌ای یا ز خون صاحبت بستی نقاب ای ذوالجناح! قلب ما را سوختی این گونه سقایی مکن کم بریز از چشم گریانت گلاب ای ذوالجناح! باز شو سوی منای خون خلیلم را بگو خیمه‌ها زمزم شد از اشک رباب ای ذوالجناح! من ز سوز سینه خود با تو می‌گویم سخن تو به اشک دیده می گویی جواب ای ذوالجناح! با وجود آن که ریزد از دو چشمت سیل اشک زانویت را خون گرفته تا رکاب ای ذوالجناح! شیهه‌هایت شعله‌های نظم «میثم» می‌شود تا جهان را افکند در اضطراب ای ذوالجناح! غلامرضا سازگار

#امام_حسین_ع_مناجات_محرمی وقتی همه جا شهره به عنوان تو باشیم باید که فقط ریزه‌خور خوان تو باشیم دامن نکش از دست گداهای گرفتار بگذار کمی دست به دامان تو باشیم خیرالعمل این است که ارباب تو باشی ما هم یکی از مزد بگیران تو باشیم فردای قیامت خبر از دربه دری نیست امروز اگر بی سر و سامان تو باشیم در سیر مقامات، پی گوهر اشکیم ما چله نشستیم که گریان تو باشیم اسلام بنا بر «لک لبیک حسین» است ما نیز بنا شد که مسلمان تو باشیم گویی که ابالفضل دعاگوی لب ماست هرجا که به یاد لب عطشان تو باشیم ما یاد گرفتیم که در روضۀ گودال آشفته‌تر از زلف پریشان تو باشیم ✍ #مصطفی_متولی 📍اشعارمداحی و مرثیه اهلبیت https://eitaa.com/fatemi8/100

#امام_زمان_عج_مناجات اهل ولا چو روی به سوی خدا کنند اول به جان گمشدۀ خود دعا کنند شد عالمی اسیر جمال تو، رخ نما تا عاشقانه سیر جمال خدا کنند روی تو را ندیده خریدار بوده‌اند «تا آن زمان که پرده برافتد چه‌ها کنند؟».. آهسته چون نسیم گذر کن در این چمن تا غنچه‌ها به شوق تو آغوش وا کنند.. عهدی که بسته‌ایم، فراموش کی کنیم؟ صاحبدلان به عهد امانت وفا کنند از ما جمال خویش مپوشان که گفته‌اند: «اهل نظر معامله با آشنا کنند».. «پروانه» سوخت ز آتش هجران ولی نگفت:‌ «شاهان کم التفات به حال گدا کنند» ✍ #محمدعلی_مجاهدی 📍اشعارمداحی و مرثیه اهلبیت https://eitaa.com/fatemi8/100

#امام_زمان_عج_مناجات_محرمی #حضرت_زینب_س_اسارت #تنور_خولی يا اين دل شكستۀ ما را صبور كن يا که به خاطر دل زينب ظهور كن ای ماه پرفروغ بنی‌هاشمی، بتاب! اين جاده‌های شب‌زده را غرق نور كن مانده‌ست چند کوچه به پایان انتظار؟ ما را برای همرهی خود غیور کن با كوله‌بار غربت و اندوه خود بيا از كوچه‌های سينه‌زنی‌مان عبور كن امشب بيا كه روضه‌بخوانی برايمان دل را پر از تلاطم و لبریز شور کن يا چند صفحه مقتل كرب‌وبلا بخوان يا روضه‌های شام بلا را مرور كن هم از طلوع ماه روی نیزه‌ها بگو هم يادی از مصيبت و داغ تنور كن ✍ #یوسف_رحیمی 📍اشعارمداحی و مرثیه اهلبیت https://eitaa.com/fatemi8/100

🎥 شکر خدا را که در پناه حسینم

🔺محاله کربلا منو صدا نکنه...💔 #اربعین_۱۴۰۳ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

خیلی تأثیر گذار حتما ببینید یه آقایی داشتم اسمش #حسین بود....

✅روضه دهه محرم https://eitaa.com/fatemi8/484 ↩️شب اول +حضرت مسلم https://eitaa.com/fatemi8/340 ↩️شب دوم -روضه و اشعار شب دوم https://eitaa.com/fatemi8/461 ↩️شب سوم (حضرت رقیه) https://eitaa.com/fatemi8/217 ↩️شب چهارم حر https://eitaa.com/fatemi8/506 ↩️شب پنجم https://eitaa.com/fatemi8/515 ↩️شب ششم (حضرت قاسم) https://eitaa.com/fatemi8/546 ↩️شب هفتم _حضرت علی اصغر) https://eitaa.com/fatemi8/498 ↩️شب هشتم حضرت علی اکبر https://eitaa.com/fatemi8/564 ↩️شب نهم(حضرت عباس) https://eitaa.com/fatemi8/587 ◾️شب عاشورا https://eitaa.com/fatemi8/579 ◾️امام حسین علیه السلام https://eitaa.com/fatemi8/628 ◾️شام غریبان https://eitaa.com/fatemi8/636 ↩️حضرت زینب https://eitaa.com/fatemi8/614 ◾️روضه شام https://eitaa.com/fatemi8/671 ↩️دفن شهدا https://eitaa.com/fatemi8/676 🔹راهب https://eitaa.com/fatemi8/703 🔹 ورود کاروان اهلبیت به شام https://eitaa.com/fatemi8/734 ✔️طفلان مسلم این دو کودک که جدا گشته ز پیکر سرشان https://eitaa.com/fatemi8/1098 《اَلسَّلامُ عَلَيكُما أَيُّهَا المَظلُومَانِ https://eitaa.com/fatemi8/109 طفلان زینب https://eitaa.com/fatemi8/1409

امام حسین (علیه السلام) بعد از شهادت امام حسین (علیه السلام) در پشت و دوش آن حضرت، اثر پینه‏هایی را یافتند. از امام سجاد (علیه السلام) درباره آن پرسیدند. فرمود: اثر کوله بارهایی است که امام حسن (علیه السلام) شب‏ها به دوش می‏گرفت و برای ایتام غذا و خوراکی می‏رساند. عرض می‏کنم عجب امام مهربانی! چه امام رئوفی! اما در عوض این مردم چگونه این لطف و مهربانی را جواب دادند؟ همین قدر بگویم که به اسبان نعل تازه بستند و همان پشتی را که شب‏ها صدقات را برای فقرا حمل می‏کرد، زیر سم ستوران شکستند... آن که می‏خواندش رسول عالمین - این حسین از من بود من از حسین آن که مصباح الهدایش خوانده حق - معنی قالو بلایش خوانده حق تشنه لب کشتند اولاد بتول - سر بریدند از تن سبط رسول در کنار ساحل آب فرات - قطعه قطعه گشته کشتی نجات https://eitaa.com/fatemi8/100

#تنور_خولی یک سر خونین! چه می‌بینم خدایا در تنور آفتابی می‌کنم امشب تماشا در تنور نوح من! با نوحه‌ی طوفان دلم را آب کن رگ رگ از هر چشمه‌ی خون است دریا در تنور کوثر عصمت بهشت ناله دارد؟ یا مگر فاطمه گمگشته‌ی خود کرده پیدا در تنور؟ مصحف عشق است رگ‌های بریده ای عجب خوش تلاوت می‌شود قرآنِ گویا در تنور در بساط عیش، بزم ماتم است و جبرئیل کرده بر پا محشری از واحسینا در تنور ✍ #جعفر_رسول_زاده 📍اشعارمداحی و مرثیه اهلبیت https://eitaa.com/fatemi222/6620

#تنور_خولی از تنور خولی امشب می‌رود تا چرخ نور آفتاب چرخ، حسرت می‌برد بر این تنور گر نه ظاهر شد قیامت، ور نه روز محشر است از چه رو کرد آفتاب از جانب مغرب ظهور این همان نور است کز وی لمعه‌ای در لحظه‌ای دید موسای کلیم اللَه شبی در کوه طور این همان نور خدا باشد که ناگردد خموش این همان مشکوة حق باشد که نایابد فتور مطبخ امشب مشرقستان تجلی گشته است زین سر بی تن کزو افلاک باشد پر ز شور از لبان خشک و از حلقوم خونی گویدَت قصه‌ی کهف و رقیم و رمز انجیل و زبور ✍ #پارسای_تویسرکانی 📍اشعارمداحی و مرثیه اهلبیت https://eitaa.com/fatemi222/6620

#تنور_خولی آتش چقدر رنگ‌پریده است، در تنور امشب مگر سپیده دمیده است، در تنور؟ این ردّ پای قافله‌ی داغ لاله‌هاست؟ یا خون آفتاب چکیده ا‌ست، در تنور؟ این گلْ‌فروش کیست که یک‌ریز و بی‌امان شیپور رستخیز دمیده‌ است، در تنور چون جسم پاره‌‌پاره‌ی در خون تپیده‌اش فریاد او بریده‌‌‌بریده ا‌ست، در تنور از دودمان فتنه‌ی خاکستری، خسی خورشید را به شعله کشیده ا‌ست، در تنور جز آسمان ابری این شام کوفه‌سوز خورشیدِ سربریده که دیده‌ است، در تنور؟ دنبال طفل گم‌شده انگار، بارها با آن سرِ بریده، دویده ا‌ست، در تنور امشب چو گل شکفته‌ای از هم، مگر گلی گل‌بوسه از لبان تو چیده ا‌ست، در تنور؟ در بوسه‌های خواهر تو، جان نهفته بود جانی که بر لب تو رسیده ا‌ست، در تنور آن شب که ماهتاب، تو را می‌گریست زار دیدم که رنگ شعله پریده‌ است،‌ در تنور ✍ #محمدعلی_مجاهدی 📍اشعارمداحی و مرثیه اهلبیت https://eitaa.com/fatemi222/6620