♦️ چرا نباید به جو بایدن امیدوار بود 📝#تحلیل_کوتاه 📝📝#تحلیلگر #اندیشکده_راهبردی_تبیین 🔹 در بخشی از پیش‌نویس سند سیاست‌های حزب دموکرات آمریکا در 2020 منتشره در 2 مرداد 1399 آمده است:«توافق هسته‌ای همیشه قرار بوده آغاز دیپلماسی ما با ایران باشد نه پایان آن. دموکرات‌ها از تلاش‌های جامع دیپلماتیک برای محدود کردن برنامه هسته‌ای و سایر فعالیت‌های تهدیدکننده اعم از ستیزه‌جویی منطقه‌ای، موشک‌های بالیستیک و سرکوب‌ داخلی حمایت می‌کنند.» 🔹 پیش‌تر آنتونی‌بلینکن مشاور ارشد جو بایدن نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا نیز اواخر خرداد 1399 اعلام کرد دولت احتمالی بایدن تا پیش از بازگشت کامل ایران به تعهداتش نه‌ تنها تحریم‌های پیشین هسته‌ای بلکه تحریم‌های اضافه‌شده توسط ترامپ را نیز حفظ خواهد کرد. با این توصیف به نظر می‌رسد امیدواری به بازگشت سریع و کامل دولت بایدن به برجام، واقع‌بینانه نباشد. 🔸 طراحان برجام در دولت اوباما آن را به مثابه نقطه آغازی در جهت پیگیری راهبردی قلمداد می‌کردند که نگرانی‌های غرب در همه حوزه‌های هسته‌ای، منطقه‌ای و موشکی را رفع کند. به همین دلیل دولت اوباما نیز به طور کامل به تعهداتش در برجام پایبند نبود تا همچنان از تحریم‌ها به مثابه ابزاری برای وادارسازی ایران به مذاکره در دیگر موضوعات استفاده کند. 🔸 بنابراین از منظر تصمیم‌سازان دولت احتمالی بایدن معقول نخواهد بود تحریم‌های بی‌شماری که به مثابه اهرم فشار از دولت ترامپ به ارث برده را به یک‌باره رها کند. دولت بایدن نیز به احتمال زیاد تلاش خواهد کرد از این تحریم‌ها، برای زمینه‌سازی مذاکرات در خصوص فعالیت‌های جبهه مقاومت در غرب آسیا و توان موشکی ایران و حداقل برای تمدید بندهای غروب برجام استفاده کند. 🔸 البته برخلاف دولت فعلی آمریکا، بایدن صرفاً بر اِعمال فشار حداکثری تمرکز نخواهد کرد و مشوق‌هایی برای اقناع ایران ارائه می‌کند. برای مثال می‌توان به معافیت 8 خریدار بزرگ نفت ایران از تحریم‌ها و یا تعلیق موقت تحریم‌های بانکی و سوئیفت به مثابه تسکین فشارها و نوعی تنفس مصنوعی اشاره کرد. 🔸 ولی دولت آمریکا اجازه بازگشت ایران به فضای توسعه اقتصادی و گشایش کامل در تحریم‌ها را نخواهد داد. به همین دلیل به احتمال فراوان بخش موثر تحریم‌های ثانویه حتی پس از بازگشت آمریکا به برجام پابرجا خواهد ماند و مانع سرمایه گذاری و همکاری شرکت‌ها و دولت‌های خارجی خواهد شد. 🔸 با این تفاسیر به نظر می‌رسد تصمیم‌گیران سیاست خارجی کشورمان می‌بایست با واقع‌بینی و دقت نظر بیشتری به برنامه‌ریزی سناریوهای محتمل در صورت پیروزی بایدن بپردازند و این سیاست را به گونه‌ای تنظیم کنند که ضمن تلاش برای رفع تحریم‌ها، مؤلفه‌های امنیت ملی کشور حفظ شده و در عین حال امکان متهم کردن ایران به مذاکره‌گریزی از سوی دشمن سلب شود. #ثامن