می‌چکد از ذوالفقارش اشک بر دنیای ما وای بر حال زمین بشکسته ارکان هدا نام اعلا، خوی اعلا، منطق اعلا علی سوره‌ی اعلای حق، اشفع لنا یوم الجزا رشک برده آسمان بی‌شک به چاهی که در او ناله زد شیر خدا سِرِّ مگوی سینه را عشق یعنی پادشاهی از مسیر بندگی «انت مالک» خواندنش شد شاهد این مدعا فیلسوفان غرق دریای کمیلش می‌شوند معرفت همچون دُری در بی‌کران او رها می‌زند آتش نیستان را جدایی‌های ما کوچه و پهلوی زخمی، بند بر دست خدا أشهد أنَّ علی خیبرگشای عالم است أشهد أنْ ذوالفقارش کرده خیر و شر سوا خیر یعنی با علی ماندن چو میثم‌ها به دار شر سقیفه، شر جمل، شر مصحف بر نیزه‌ها ابن ملجم را کجا یارای قتل عشق بود تیغ در محراب کرده بر سر او اقتدا من یتیمم کاسه‌ی شیرم ولی پر اشک شد قرن‌ها نام علی بوده به درد ما شفا قدردان حضرت حقم که دست حکمتش تا قیامت قدر ما را زد گِره بر مرتضی از یدالهی او ارثی به عباسش رسید بیرق عشق و ادب گیرد به دستان جدا عدل یعنی ماجرای آتش و دست عقیل عدل یعنی خانه‌ی سلطان و فرش بوریا آه گفتم بوریا... گریه امانم را برید روضه هر رروزمان: داغ شهید کربلا جاده‌های اربعینی می‌رود سمت ظهور از نجف آغاز خواهد شد تمام ماجرا #زهرا_آراسته‌نیا @fatemiioon135