🔹کسی که درِ خانه ی اهل بیت (ع) میرود ، دست خالی برنمی گردد... مرحوم آیت الله فاطمی نیا (ره) : ابن عساکر از مورخین مهم اهل سنت در کتاب تاریخ دمشق مینویسد: فقیری در کوچه های مدینه مشغول گدایی بود. فقیر وقتی به در خانه ی امام حسین(ع) رسید ، خواسته ی خود را در قالب شعر چنین گفت: لم یَخب الیوم مَن رجاکَ و مَن حَرّکَ مِن خَلفِ بابِک الحَلَقَه (کسی که حلقه ی در خانه ات را می‌کوبد و به تو امیدوار است ، ناامید برنمی گردد.) حضرت سیدالشهداء (ع) مشغول نماز بودند. صدای سائل را که شنیدند نماز خود را کوتاه کرده و به اتمام رساندند. حضرت به بیرون آمدند و آثار فقر و تنگدستی را در فقیر دیدند. به جناب قنبر فرمودند: از خرجی مان چقدر نزد تو مانده است؟ گفت: دویست درهم كه مرا فرمان دادید تا میان اهل خانه تقسیم كنم. حضرت فرمودند: آن را بیاور؛ كسی آمده كه از ایشان به آن مستحق تر است. امام عليه السلام پول را به فقیر بادیه نشین دادند و فرمودند: خُذها و انّی الیکَ مُعتَذر واعلم بِانّی علیکَ ذو شَفَقَه لَو کانَ فی سیرِنا عصا تُمَدُّ اذا کانت سَمانا علیکَ مُندفِقَه لکنَّ رَیبَ المنونِ ذو نَکَد والکَفُّ منّا قلیله النّفَقَه (این را بگیر و بدان که من بر تو دلسوزم و از تو پوزش میخواهم ، اگر ما در زندگی بهره ای داشتیم بدان که باران بخشش ما بر تو فرو می‌ریخت ، اما روزگار بر ما تنگ گرفته و دستان ما از بخشش فراوان کوتاه است.) #اخلاق_حسینی @fateminia