خانه بُنَکدار، متعلق به دوره قاجار است و در اصفهان، خیابان چهار باغ پائین، کوی آقاجان بیک، پلاک ۳۰ و ۳۲ آقا سیدحسن بنکدار، در سال ۱۲۲۸ تصمیم می‌گیرد خانه‌ای بزرگ و مناسب برای روضهٔ امام حسین، بخرد و روضهٔ قدیمی خود در سرای گلشن را به این خانه منتقل کند. مِلک مذکور را به واسطه‌ی شخصی پیدا می‌کند؛ اما ملک در تملک یکی از متنفذان قاجار بوده و او هم به فروش رضایت نمی‌دهد. حتی به شخص سیدحسن بنکدار اهانت هم می‌کند. صاحب‌خانه شب‌ هنگام بانویی نورانی را در #خواب_می‌بیند که به خاطر رفتارش با آقا سیدحسن او را سرزنش می‌کند: «تو فرزند ما را که برای برپایی مراسم جدّش سیدالشهدا می‌خواست خانه‌ات را بخرد، در نهایت بی‌ادبی و تحقیر از اینجا بیرون کردی… وای بر تو!» صاحب‌خانه سراسیمه از خواب می‌پرد. همان نیمه‌شب آقا سید حسن را پیدا کرده و خانه را به او می‌بخشد. با این شرط که: «مرا ببخشی و قول بدهی تا وقتی ممکن است خودت و فرزندانت دست از دامن این خانواده برنداری و هر سال مراسم عزاداری جدّت امام حسین را در دههٔ اول محرم همین‌جا برگزار کنی.»