💢 #آیا_تاریخ_تکرار_می شود. ✔️ داستان حکمیت: ابوموسی اشعری چگونه امام را عزل کرد و در برابر عمروعاص فریب خورد؟ 🔹وقتی معاویه در بحبوحه ی جنگ صفین احساس کرد قافیه را باخته و به شکست نزدیک شده است با مشاورت زیرکانه ی عمر و عاص طرحی نو برانداخت و قرآن های برسر نیزه را علم کرد تا بدین واسطه به مذاکره و در نتیجه خروج از شکست قطعی از سپاه امیرالمومنین(ع) نائل شود. 🔹در این میان امیرالمومنین(ع) به عنوان رهبر و امام جامعه اسلامی از اساس با قبول این مسئله مخالفت کرد و با قرآن ناطق خواندن خود، همه سپاه به خصوص خواص سپاه خود را از استفاده ابزاری عمروعاص و سپاه معاویه از قرآن کریم بر حذر داشت اما معرفت نداشتن سپاهیان به امیرالمومنین(ع) ، نقش قابل توجه خواص در رقم زدن ماجرای حکمیت و تحت تاثیر قرار گرفتن سپاهیان نسبت به سخنان منافقانه عمر و عاص سه عاملی بود تا مردم قبول ماجرای حکمیت را به امیرالمومنین(ع) تحمیل نمایند تا جایی که علی (ع) را تهدید به قتل نمودند. 🔹حال و پس از تحمیل ماجرای حکمیت به امیرالمومنین(ع) نوبت به کیفیت مذاکره و توافق رسید که امیرالمومنین(ع) افراد با درایتی چون ابن عباس و مالک اشتر را برای حکمیت انتخاب نمود، باز هم عده ای از خواص چون اشعث بن قیس و یارانش این انتخاب را نپذیرفتند و برای تحقق خواسته ی خود به مالک اشتر برچسب جنگ طلبی چسباندند و به ابن عباس ایراد قبیله ای گرفتند تا فردی ساده لوح و بی درایت چون ابوموسی اشعری را برای حکمیت به جامعه اسلامی تحمیل نمایند. 🔹در این میان امام علی (ع) به عنوان امام جامعه بارها و بارها ساده لوحی و بی درایتی ابوموسی اشعری را متذکر شده و از عاقبت امر ابراز نگرانی کرده بودند اما ماجرا به این جاهم ختم نشد، از طرف دیگر این تذکر ها از طرف دلسوزان جامعه اسلامی دائما مطرح می شد اما نقش خواص و عدم بصیرت و بینش عوام تا جایی پر رنگ بود تا فردی چون ابوموسی اشعری را برای حکمیت تحمیل نمودند. 🔹نتیجه این بی توجهی ها به امر ولی و از طرف دیگر نقش مخرب خواص و عدم بینش و بصیرت عوام باعث شد تا ماجرای حکمیت، جنگ پیروز شده را به شکست سیاسی سپاه امیرالمومنین(ع) تبدیل نماید. 🔹ابوموسی اشعری به عنوان نماینده سپاه امیرالمومنین(ع) با عمر و عاص مذاکره کرد و نتیجه به این توافق منجر شد تا هر دوی آنها امیر خود یعنی امام علی (ع) و معاویه(لعنه الله) را از خلافت عزل نمایند و انتخاب خلیفه را بعد از آن به شورای مسلمین واگذارند. عمر و عاص با تمام زیرکی این پیشنهاد را پذیرفت اما ابوموسی اشعری ساده لوح را ابتدائا فرستاد تا به مفاد مذاکرات و توافقنامه عمل نماید. ابوموسی بالای منبر رفت و پس از شرح مفاد توافق گفت : من به نمایندگی از طرف مردم کوفه و سپاهیان امیرالمومنین(ع)، علی را همانند این انگشتری که از دست در می آورم عزل نمودم. 🔹نتیجه این توافق سبک و ساده لوحانه پس از آنکه ابوموسی اشعری تمام مفاد توافقنامه را اجرا کرده بود آن شد که عمر و عاص بالای منبر رفت و گفت: «مردم! سخنان ابوموسی را شنیدید،او امامش را عزل کرد من نیز با او موافق هستم و امامش را عزل می‌کنم.اما برخلاف او،معاویه را برخلافت ابقا می‌نمایم.او خونخواه عثمان است و شایسته‌ترین مردم برای خلافت.» 🔹در این جا مجلس آشفته شد و ابوموسی ساده لوح خطاب به عمر و عاص گفت: ای حیله گر فاسق، تو چون سگی هستی که چه آن را چوب بزنند یا رهایش سازند پارس می کند و از طرف دیگر عمر و عاص خطاب به ابوموسی جمله قابل تاملی ایراد کرده و گفت: تو همچون خری هستی که مشتی کتاب به آن بار کرده باشند. 🔹نکته جالب تر این جاست که همان خواصی که ماجرای حکمیت و ابوموسی اشعری را بر امیرالمومنین(ع) تحمیل نمودند پس از شکست ابوموسی در توافق و مذاکره با عمر و عاص ، امام را مقصر خواندند و گفتند که امام علی (ع) باید توبه کند. 🔹ابن عباس خطاب به ابوموسی اشعری گفته بود: «بهتر است اول عمر عاص معاویه را عزل کند. زیرا بعید نیست او خلاف توافق مطلبی را بیان کند». با این حال ابوموسی اشعری به هشدار های ابن عباس توجه ای نکرد و گفت : «رها کن ابن عباس! ما هر دو در مساله خلافت اتفاق نظر داریم». ✅وضعیت کنونی مسئولین کشور ما با دولت ترامپ را خودتون تحلیل کنید. 🚩 با ارسال مطالب کانال به دیگران مبلغ معارف اسلامی باشیم〽 🌍 eitaa.com/fatemiyoon18 ایتا 🌍 sapp.ir/fatemiyoon18 سروش