❇️مدرسه؛اعتراض؛دانش آموزان 🔻سردرگم نشویم؛ باز ماجرا همان ماجرای جدال میان کج روایت و روایت درست است. ✍این روزها با بازگشایی مدارس و با انتشار بعضی ویدئوها یا تصاویر شاهد رفتارهای شگفت انگیز و غافل گیرکننده ی برخی از دانش آموزان هستیم، که برخی نیز توسط معدود معلمان و مدیران ناصالح هدایت می شود. بنابر وظیفه ای اخیرا در مدرسه حضور داشتم.برای تحلیل درست ماجرا به این چند نکته که حاصل مشاهده ی عینی بنده است توجه بفرمایید👇 ۱.فضای هیجانی اخیر با مسدودشدن بعضی از شبکه های اجتماعی تا حدی تعدیل شده ولی چون دانش آموزان جزء اقشاری اند که هر روز با هم سروکار دارند ومثل بزرگترها ملاحظات خاص زندگی ومعیشت و خانواده را هم ندارند و به اقتضای سن شان جنب و جوش بیشتری دارند؛کافی است یک نفر با توجه به محیط خانوادگی اش، هنوز در فضای هیجانی آشوب و اغتشاش نفس بکشد به راحتی آن هیجان را به سایر دوستانش منتقل می کند. ۲.با مشورتی که با برخی از دبیران داشته ام و با توجه مشاهده ی عینی به نظر می رسد ترکیب جریان های فکری رفتاری در بیشتر مدارس چنین باشد.👇 در هر کلاس به طور تقریبی حدودا ۲۰درصد اقلیت انقلابی اند. ۲۰درصد اقلیت خاص هنجار شکن و ۶۰درصد دانش آموزان افرادی اند که جهت گیری خاصی ندارند اما به شدت تحت تاثیر هیجان و جو روانی اند. این مشاهده با مقداری تفاوت جزیی احتمالا آیینه ای است از جامعه ی کنونی ما. ⬅️از طرفی در میان همان اقلیت هنجارشکن یک یا دو لیدر اصلی وجود دارد که بقیه بسیار تحت تاثیر آن ها هستند. ۳.برخلاف مقاطع ابتدایی و متوسطه اول که باهوش ترین و درس خوان ترین دانش آموزان تاثیرگذارترین هستند در متوسطه دوم درس خوان ها لزوما در کلاس موثر نیستند.علاوه بر اینکه با وجود یک تجربه ی دو سه ساله زیست مجازی عمده ی تاثیرگذاری در اختیار افرادی است که در رفتار و گفتار جسارت هنجارشکنی بیشتری(به قول بچه ها شجاعت بیشتری)دارند. ۴.دهه هشتادی ها نسلی اند که تقریبا ورودشان به مدرسه یا سال اول و دوم دبستان شان همزمان بوده با دولت نحس و لیبرال روحانی. فضای ولنگار مجازی از کودک هشت نه ساله دیروز یک نوجوان👇 بعضا پرخاشگر، بسیار کم حوصله که سرعت بالایی دارد وبه شدت عجول است. جسور و بی رودربایستی در تعداد کمی از آن ها تخلق به برخی گفتارهای ناپسند مثل فحاشی ها و ناسزاهای کف مجازی( که در آن فضای مجازی زیسته شان یکی از راه های غلبه بر مخالف و نشان دهنده اقتدارشان بوده )دیده می شود ⬅️مسلط بر یک یا دو زبان،هنر،آلات موسیقی اند وآشنا به انواع قابیلت های رسانه. ویژگی آخر موجب شده که نسل دانش آموزان دهه هشتادی با معلمان و کادری مواجه شوند که دستشان خالی از این مهارت هاست و یا احیانایا عقب ترند. گاهی دانش آموز برای محک زدن معلم از اصطلاحاتی استفاده می کند که معلم اصلا آن را نشنیده. مثلا اصطلاحاتی مرتبط با تبلیغات خاص پورن یا گیم ها. این‌ تسلط یا مهارت استفاده از رسانه های نوین به دانش آموز توهم آگاه تر بودنش نسبت به معلم و مربی رو القا می کند و بار جسارت او در مقابل معلم را افزایش می دهد.از طرفی خود معلمان نیز اگر نسبت به فضای زیسته دانش آموز کم اطلاع باشد به دلیل عدم آشنایی با بسیاری از مهارت های نوین، دچار احساس سرخوردگی و عقب افتادن می شود و این احساس را دانش آموز زیرکانه می فهمد ونتیجه اش تضعیف معلم و کادر مدرسه است. در بعضی از این کلاس ها عموما دانش آموزانی با این ویژگی ها👇 حضور بیشتری در فضای مجازی دارند و به یکی از آلات موسیقی تسلط بیشتری دارند تسلط بر دو سه زبان دارند +جسارت(با همان تفسیر ذکر شده) بیشتری دارند، لیدر می شوند و نهایتا با هیاهو و سروصدای بلندتر بقیه اعضای کلاس را هم با خود همراه می کنند.بسیاری از آن ۶۰درصد بینابینی که تاب تحقیرشدن یا تنها ماندن را ندارند با این افراد همراهی می کنند؛برخی نیز صرفا تحت تاثیر قدرت آن ها قرار گرفته و با تحریک شدن احساسات شان در انجام برخی از اشتباهات با آن ها همراهی می کنند. پس جمع بندی حقیر: این هنجارشکنی ها دلیل بر کثرت دانش آموزان هنجارشکن نیست.این ها اقلیت اند ولی خیلی هیاهو دارند. ادامه نکات در یادداشت های بعدی ان شاءالله #دهه_هشتادی #امنیت 🔹فتح قلم🔹 @fatheGhalam