#تاریخ_تطبیقی #جلسه_صدوسی_و_هشتم #قسمت_صدوسی_و_هشتم #استاد_طائب در روند حرکتی سازمان شیعه رسیدیم به قرون میانی تاریخ یعنی قرن هفتم تا بیایم به قرن هشتم که در قرن هفتم جهان اسلام با یک پیچیدگی بسیار خاصی مواجه می شود که شناخت جریان یهود در اون قرن پیچیده است ، شما در اون مقطع حرکتی می بینید به نام صلیبی ها. جهان مسیحیت در حد ذات خودش و در تعالیمش اهل جنگ و نبرد نیست بدین معنا که اون تعالیمی که امروز در انجیل کتاب عمل مسیحیت عجین شده با تورات «عهدین» و چیزی که از انجیل به دست می آید ترک جنگ و نبرد است ملایمت و ملاطفت است. در مقطعی که حضرت عیسی(علیه السلام) ظهور می کنند ایشان در اون مقطع مخاطب اولشون جامعه بنی اسرائیلی است که تبدیل شدند روسای دینی شون به روسای یهود و تا عمق جان فاسدند. با اینکه نسبت به ویژگی ها و خصوصیات و چگونگی تولد حضرت عیسی (ع) آخرین پیامبر از نسل بنی اسرائیل اطلاعات کامل داشتند و مصداقی هم دقیقا می دانستند. اما بقدری در فساد در قدرت طلبی در دنیا خواهی و در ادعای کذب فرو رفته بودند که این حقیقت روشن معلوم برای خودشون را کتمان کردند. تا حد رجم و اجرای حد درباره مادر حضرت عیسی پیش رفتند و مریم (علیها سلام) را متهم به فحشا کردند (انّا لک هذا؟) از کجا آورده این بچه را؟ عالمانه می گفتند. خب حضرت مریم (ع) از اجرای حد با تکلم حضرت عیسی در مهد نجات یافت. امّا سوال این است اینها که از بزرگان یهود و بنی اسرائیل بودند وقتی این اعجاز را از عیسی دیدند چه کردند با حضرت عیسی(ع)؟ ایمان آوردند؟ نه . آنقدر بر حضرت مریم سخت گرفتند که ایشان بعد از مدتی مجبور به ترک اون منطقه شد و پیوسته طرح شهید کردن حضرت عیسی را داشتند. بنابراین حضرت عیسی مخاطب اولش در جهت اصلاح و به راه آوردن آنها بودند. اینها همه حرفشون خونریزی و کشتن و سفاکی به نام دین بود خودشون را نماد های دین می دیدند در حالی که عمق وجود آنها را دنیا گرفته بود به همین جهت حضرت عیسی در آن مقطع یک نمادی از پرهیز از دنیا و زهد به نمایش میگذارند تا این درد و میکروب و ویروس که دارد جامعه انسانی را از پا در می آورد حضرت این را مداوا کنند. بنابراین یک مسیحی یک صلیبی اهل جنگ بار نمی آید در بیانات او قتال وجود ندارد این متن انجیلی است که امروزه در جهان مسیحیت تعلیم می شود و در قرن هفتم و هشتم هجری چیزی تغییر نکرده است و همان است. بطور مثال: «اگر کسی بر گونه چپ تو سیلی زد گونه راست خود را نگه دار که سیلی دیگری بزند ولی با او دعوا نکن.» خب این پایه ی تعلیم چگونه می شود هجوم صلیبی و کشتار و خونریزی ازش در بیاد؟ ما در برابر پیامبر اکرم به حسب ظاهر درگیری مسیحی ها را لااقل در جزیره العرب نداشتیم هر جنگی بوده پایه اش یهودی ها بودند. جایی که مشخصا آدرس داریم به مقابله با پیامبر بزرگان دینی نجران اسقف ها آمدند خب اونها کارشون با شمشیر کشیدن حل نشد کارشون با چه چیزی حل شد؟ کارشون با مباهله حل شد رفتند و نبرد نمی بینید. حتی امیرالمومنین وقتی تشریف می برند یمن و در منطقه نجران شما اونجاها در مقابل امیرالمومنین از آنها مقاومتی نمی بینید. حالا چگونه می شود که به یک باره در این قرون اینها می آیند و یک ورودی می شود به نام جنگ های صلیبی؟ خداوند می فرمایند : از اونهایی که باهاتون سرجنگ ندارند به قسط رفتار کنید. خلاصه ما نداریم جایی که حاکمیت اسلام با اینها به بر و نیکی رفتار کرده باشد و اونها بگویند نخیر ما نمی پذیریم و بجنگیم، نداریم همچنین چیزی را. چی می شود که به یکباره عَلَم میره بالا صلیبی و هجوم از اونها شروع می شود؟ کی اونها را راه می اندازد؟ کی حرکت می دهد؟ وبعد حالا وقتی اونها می آیند نقطه مقابلش کیست؟ نقطه مقابل صلاح الدین ایوبی کیست و تحت نفوذ کیه؟ چرا به جنگ میکشد؟ چرا نمی رود وارد مذاکرات بشود، از این منظر که ما میبینیم مغول وقتی می آید، حتی در مغول وقتی که شما یک نقطه قابل نفوذی میبینید خواجه نصیر می رود و با هلاکو صحبت می کند و ورود میکند و هلاکو را تاحدودی مهارش میکند. این پیچیدگی ها که در تاریخ هست اینجا اگر ما برویم ورود کنیم و دقیق شویم متوجه می شویم همین حرکت صلیبی ها حتما ریشه یهودی دارد. جهان مسیحیت خودشون بینشون خیلی تفاوت وجود دارند در مناطقی اسقف دارند، در منطقه ای کشیش دارند و اسامی دیگه ای دارند مثلا علمای مسیحی در لبنان و در عراق با لقب مختلف هستند. این متشتتات را یک عاملی برای نبرد باید بیاید متحد کند، آیا این چیزی که امروز ما به عنوان مسیحیت صهیونیست داریم ( مسیحیت در ذات خودش نبرد وجود ندارد، شما اگر برای یک مسیحی او را وارد جنگ بکنی باید منافع مادی داشته باشد و یک مسلمان هم ممکنه برای پول بجنگد)نبرد وقتی نبرد دینی شد یعنی صلیبی ها نبرد، نبرد دینی است و عامل وحدتشان چه بود؟ امروز کدام عامل مسیحیت را در دنیا نسبت به یهود قدس متحد می کند؟ وقتی دقیق می