#تاریخ_تطبیقی #جلسه_صدوسی_و_چهارم #قسمت_صدوسی_و_چهارم #استاد_طائب

#تاریخ_تطبیقی #جلسه_صدوسی_و_چهارم #قسمت_صدوسی_و_چهارم #استاد_طائب بحث در مورد مغول و اقدامتشان و وحشی گری این قوم بود. تردید در اینکه مغولان، فرماندهانشون قومی وحشی باشند، چرا باید کرد؟ پاسخش این هست که نقل هایی که از رفتارهایی که از آنها باقی مانده باشد با وحشی بودن اینها سازگار ندارد. اولا قوم وحشی برنامه ندارد در حالی که اینها دارای برنامه بودند دوما قوم وحشی کتاب ندارد اینها کتاب داشتند سوما قوم وحشی برابر یک مقررات خاصی حرکت نمیکند اینها برابرمقررات خاص و سختگیرانه حرکت می کردند. چهارم قوم وحشی سازماندهی ندارد اینها سازماندهی داشتند که در نوع نبردها سازماندهی های اینها به سختی بهم می خورد. امروزه ارتباطات در هنگام نبردها باچی برقرار می شود؟ با دستگاه های بی سیم و مخابرات لشگرها و تیپ هاو گردان ها و سپاه ها و قرارگاه ها آن هنگامی که این دستگاه های ارتباطی نبود اون زمان ارتباطات لشکری با چی برقرار می شد؟ اون زمان ارتباطات یا باید با پیک انجام می شد یا با ابزاری که مقداری سرعتش از پیک نزدیکتر باشد. شما وقتی در تاریخ مغول می خوانید می بینید اینها در پیام گرفتن و پیام رساندن در زمان خودشون سریعترین نیروها بودند. یک قوم وحشی نمی تواند اینطور باشد؛ سازماندهی اینها یک سازماندهی قوی (ارتباطات). پنجم یک قوم وحشی نمی تواند نفوذی بفرسته نفوذ در بین یک قوم وحشی بدلیل وحشی بودنشون سهولت داره که شما چند شبه وحشی را بفرستید اونجا؛ درحالیکه میبینیم که مغولان در بین ممالک اسلامی نفوذی داشتند و نفوذ در بین اونها هم کار دشواری بود یعنی به سرعت جاسوس ها را شناسایی می کردند و مجازات می کردند؛ این از یک قوم وحشی برنمیاد . شناسایی جاسوس ها، جاسوس بفرستید به نوعی که جاسوس به سهولت شناسایی نشود جمع آوری اطلاعات داشتن اطلاعات و اخبار این از یک قوم وحشی برنماید. مجموعه اینها نشان می دهد که یک جریان منظمی بوده برای اینکه نظم اونها پنهان بماند بیشتر در تاریخ نویسی روی جهت وحشی گری اینها تاکید شده. شما وقتی به اون تاریخ مراجعه بکنید می بینید که سازماندهی اینها رو اگر بخواهد نیروهای علنی اون روز انجام داده باشند، ما در اون روز سه نقطه علنی داریم که دارای سازماندهی هستند و نظام خاص دارند. یک: مربوط می شود به منطقه چین که قوم پکین و اینها اونجا هستند و پکن هم مثلا پایتختشون هست. دو: در ایران ما یا خوارزم شاهیان هستند یا اسماعیلیه هستند، یعنی در حقیقت اقوام مسلمان و یا برید در بغداد که چیزی به نام خلافت هست و ناصرالدین الله هست. سه: مناطق اروپایی امروز که مسیحی ها هستند مثل ارمنستان اونروز و گرجستان اونروز ،روسیه اونروز تا بره به ایتالیا و منطقه واتیکان و اینها برسه. پس یا مسیحی ها هستند یا مسلمانها با مجموعه ای از طرازهای حکومتی شون و یا مناطق پکن و هند و اینها. شما بروید مطالعه کنید میبینید در آغاز چنگیز با تمام این نقاط درگیری دارد. یعنی وقتی وارد می شود هم به منطقه پکن حمله می کند، هم نیرو راه می اندازد ومی آید به مناطق اسلامی وارد می شود و هم دست اندازی میکند به مناطق پایین دست خودشون که بره حوالی هند و آنجاها، پس اینها نبودند اگر اینها بودند معلوم بود. پس کی درون اینها نفوذ کرده؟ کی به اینها سامان داده؟ کی سازماندهی یاد داده؟ در اینجا تنها کسی که دارای برنامه هست ولی در حاکمیت اونروز علنی نیست همین قوم یهودند همین صهیونیست های امروزی که ظاهر شدند هستند. انگشت اتهام سمت اینها می رود. خب هدف اینها از آوردن مغول چیست؟ یهود میخواد توان ایجاد شده در جامعه اسلامی رو برای رسیدن به منطقه قطب از بین ببره و نکته بعد اینکه جمعیت وقتی روی یه حدی بیاد بالاتر در مکتب یهود جمع آوری اینها و حاکمیت برای اونها دشوار میشه و بنابراین جمعیت باید به نوعی باشه که قابل کنترل باشه و آیا این جمعیت را با آوردن ویروس کنترل می‌کند؟ طاعون ،یعنی بیماری کشنده فراگیر و از طان می آید یعنی کوبنده و طاعون فاعول یعنی فراگیر .... اگر به تاریخ مراجعه کنیم می بینیم که بعد از اسلام ،جامعه اسلام و جهان اسلام چندین بار کاری شده که کشتار فراوان داده و همه ی اینها رو اسمش رو گذاشتن طاعون و همیشه هم در بررسی اوضاع انگشت اتهام به سمت یهودی ها بوده دلیل اش این بوده که نگاه میکردن که همه کشته دادن اما یهودی ها کشته ندادن و ویروس یقه اینها رو نگرفته و گاهی با ایجاد جنگها و شما در یکی از نوشته ها از کشتار مغول ها وقتی که تعبیر میاره یکی از تاریخ نگارها و میگه که سالیان سال ده ها سال بشر زاد و ولد بکنه ولی بعیده که ده سال بعد به جمعیتی برسه که مغول وارد شد