بزرگان ادبیات فارسی 🌹🌹🌹 بابا افضل کاشانی خواجه افضل‌الدین محمد بن حسین مَرَقی کاشانی، معروف به بابا افضل، از نویسندگان، شاعران و حکمای ایران در قرن هفتم هجری است. وی در حدود ۵۸۲ یا ۵۹۲ هجری در مرق کاشان به دنیا آمد. در حکمت و عرفان، پایه‌ای بلند داشت و از اصحاب نزدیک خواجه نصیرالدین طوسی بود. از او آثار متعددی به نثر و اشعاری در قالب قطعه، غزل و رباعی باقی مانده است. رباعیات او، بیشتر بیان اندیشه‌های فلسفی و حِکمی است. آثار منثورش، درباره‌ی تصوّف و فلسفه و اخلاق است. بابا افضل، بعضی از رساله‌هایش را خود نوشته و بعضی دیگر را از آثار پیشینیان ترجمه کرده است. مجموعه‌ی این آثار، به نام مُصَنّفات بابا افضل، به کوشش مرحوم استاد مجتبی مینوی و دکتر مهدی محقّق چاپ شده است که شامل چهارده رساله است؛ از جمله: مدارج الکمال، جاودان‌نامه، رساله در علم و نُطق، ایمنی از بطلان نفس در پناه خرد و ... . یک رباعی از کاشانی❤️❤️❤️ عشق از ازل است و تا ابد خواهد بود جوینده‌ی عشق، بی‌عدد خواهد بود فردا که قیامت آشکارا گردد هر دل که نه عاشق است، رد خواهد بود با تلخیص از تاریخ ادبیات ایران، دکتر سبحانی، ص ۲۹۸ و ۲۹۹. #بزرگان_ادبیات_فارسی #بابا_افضل_کاشانی #بازنشر https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303