امام خامنه ای (مد ظله الوارف): امام خمینی، روح جمهوری اسلامی است و بدون این روح، جمهوری اسلامی نقشی بر دیوار است.

دوستان عزیز! چند سوال از درس امروز که قابل تفکیر و اندیشه است: ۱- «مبادی تصدیقی» و «مبادی تصوری» هر علمی مانند علم اصول یعنی چی؟ تعریف و بیان موضوع علم اصول، از مبادی تصدیقی است یا تصوری؟ ۲- چرا به وجود علم اصول در کنار فقه احساس نیاز شده است؟ آیا اشکالی دارد که مسائل اصولى در ضمن فقه مورد بررسی قرار گیرد؟ ضرورت وجود علم اصول در کنار فقه چیست؟ چه گونه ضرورتی است؟ ۳- آیا وجود موضوع برای هر علمی مانند علم اصول ضروری است؟ «ضروری» در اینجا یعنی چه؟ چرا مرحوم شهید صدر میگوید «لكل علم عادة موضوع أساسي...»؟ چرا مرحوم مظفر وجود موضوع برای علوم را غیر ضروری می داند؟ @fegh_osoul_rafiee

دوستان عزیز جلسه ی ۲ و ۳ هم انشالله امروز تقدیم خواهد شد.

سوالی که در ضمن بحث امروز قابل تامل است این است که مرز بین اجتهاد به معنای رای و سلیقه و ذوق شخصی در اصطلاح مدرسه ی فقهی ابوحنیفه با «شمّ فقاهت» و «مذاق شریعت» در اصطلاح برخی فقهای بزرگ مدرسه ی فقهی امامیه چیست؟

دو سوالی که در بحث امروز قابل طرح است: ۱- آیا عقاب و ثواب در ماهیت حکم تکلیفی دخالت دارد یا نه؟ یعنی آیا عقاب داشتن یا ثواب داشتن یک عمل در حرمت و وجوب عمل نقش ماهوی و حقیقی دارد؟ ۲- آیا «اباحه» (جواز بالمعنی الاخص) حکم شرعی تکلیفی است؟ ماهیت و حقیقت اباحه چیست؟ البته در صوت به این دو سوال اشاره شده است.

چند سوالی که در ذیل بحث وضع شهید صدر قابل طرح است: ۱- آیا ذات الفاظ، ترکیب، وزن، حرکات و هماهنگی حروف در یک کلمه هیچ دلالت ذاتی ای ندارد؟ آیا -بدون توجه و حتی علم به معنا- طبیعت برخی از حروف و کلمات، گرفتگی را و برخی دیگر از حروف، سهولت را به ذهن منتقل نمی کند؟ دلالت ذات و طبیعت الفاظ و کلمات تا چه اندازه ای است؟ ۲- سخن شهید صدر در تفسیر عملیه ی وضع -که علاقه ی حقیقی و واقعی بین لفظ و معنا تنها با آن دو قانون ذهن بشری پدید می آید، نه با مجرد وضع و قرارداد- درست است، اما آیا ما مجبور و متعهد هستیم که عملیات وضع را طوری تفسیر کنیم که بتواند آن علاقه ی واقعی و حقیقی بین لفظ و معنا را ایجاد کند؟ به بیان دیگر، چه اشکالی دارد وضع، مجرد اعتبار و قرارداد باشد، و علاقه ی لغوی بین لفظ و معنا در مرحله ی بعدی به وجود آید؟ یا چه اشکالی دارد وضع و اعتبار بر خلاف علاقه ی واقعیِ موجود بین لفظ و معنا باشد؟

با عذرخواهی از دوستان دو جمله از متن بحث وضع به درستی توضیح داده نشد که در این صوت دوباره به درستی بیان شد. لطفا دوستان تصحیح کنند.

توصیه ی رهبر معظم انقلاب در مورد استفاده ی طلاب از تابستان...

#مبانی_شهید_صدر #قرن_اکید #وضع 📚 همان طور که روشن است بین لفظ و معنا ارتباط وثیق، واقعی و تکوینی برقرار است، چنان که تصور لفظ سبب تصور معنا می شود. سوالی که در اینجا نقطه ی قابل طرح است آن است که این ارتباط وثیق -که به صورت سببیت تکوینی در آمده است- چگونه ایجاد شده است؟ چه چیزی این ارتباط و سببیت را به وجود آورده است؟ مرحوم شهید صدر پاسخ مشهور اصولیان را در پاسخ به این پرسش ناکافی دانسته، و «وضع» را -با تقریر مشهور- از ایجاد چنین ارتباط و سببیتی عاجز می داند؛ زیرا قرارداد و اعتبار نمی تواند تاثیری در عالَم حقایق و تکوین داشته باشد. شهید صدر بر همین اساس، وضع را قراردادی اعتباری می داند که مبتنی بر اقتران و کنار هم درآمدن لفظ و معنا در عالَم خارج است. و این علاقه و ارتباط بین لفظ و معنا یا ناشی از تکرار اقتران لفظ و معناست، و یا ناشی از اقتران آن دو در یک ظرف موثّر. @fegh_osoul_rafiee

سوال مهمی که در بحث وضع در علم اصول مطرح است: بحث «وضع» با همه ی مطالبی که در ذیلش بحث می شود، مانند بحث از اقسام وضع، استعمال، حقیقت و مجاز، معانی حرفیه و... چه ارتباطی با مباحث الفاظ اصول دارد؟ آیا از مبادی تصوری مباحث الفاظ اصول است؟ تا چه اندازه در مقام استنباط اصولی و فقهی به درد می خورد؟

یکی از نکات بسیار مهم که در این جلسه مورد دقت قرار گرفت نظم منطقی شهید صدر در بیان مباحث «وضع»، «استعمال» و «دلالت» بود که به طور روشن و جامع توضیح داده شد.