🔻 خدای متعال در سوره‌ی نور، راجع به «شمس» می‌فرماید: «و جعل الشمس سراجا» [ولی] برای «قمر» صفتی که می‌آورد می‌فرماید: «و جعل القمر فیهن نورا» یا «تبارک الذی جعل فی السماء بروجا و جعل فیها سراجا و قمرا منیرا». 🔸 ما گاهی فکر می‌کنیم تشبیهات بلاغی، عاشقانه و لطیف، برای شعرا است که حالا یک شعری به معشوقش بگوید [مثلا:] «ماه من و شمع جمع و میر قبائل». 🔹 قرآن، صفتی که برای «شمس» می‌آورد «سراج» است و صفتی که برای «قمر» می‌آورد «منیر» است. حالا می‌رویم سراغ صفتی که خداوند برای رسول خدا می‌آورد. حالا ببینم خداوند چه کرده است! در سوره‌ی احزاب می‌فرماید: «و داعیا الی الله باذنه و سراجا منیرا» هم صفت «شمس» و هم صفت «قمر» را برای پیامبر آورده است. 🔸 به این می‌گویند عشق بازی با محبوب! معلوم است این دقائق و نکات بلاغتی برای شعرای هفتصد سال پیش نیست! یک شمسی را تعریف می‌کند با یک صفت سراجیّت، یک قمری را تعریف می‌کند با صفت منیریت، یک رسول خدایی را تعریف می‌کند که «و داعیا الی الله باذنه و سراجا منیرا». این، کم است در تعریف رسول خدا صلی‌الله علیه‌و‌آله‌و‌سلّم؟! 🔹 و آنقدر از این موارد داریم که خداوند با این حبیبش رسول خدا صلی‌الله علیه‌و‌آله‌و‌سلّم عشق بازی می‌کند و ما دقت نمی‌کنیم و از کنار آن رد می‌شویم.‌ ‌ ┄ حاج شیخ جعفر ناصری: @nasery_ir ‌ ‌ ‌ ‌┅─────────── #اللّٰهم_صلّ_علی_محمدوآل_محمد #اللّٰهم_عجّل_لولیّک_الفرج ‌ ‌ ╭═══════๛- - - ┅╮ │📱 @Mabaheeth │✨ @Nafaahat │📖 @feqh_ahkam │📚 @ghararemotalee ╰๛- - - -