نگاهی به تاریخ عزاداری سالار شهيدان امام حسین علیه السلام در ایران 🏴🔻
قسمت (پایانی) 4️⃣
🔻 مراسم عزاداری ماه محرم درسفرنامه های سیاحان غربی .
🔷 تاسیس حکومت شیعه مذهب صفوی در ایران به عنوان رقیب سر سخت حکومت سنی مذهب عثمانی، شرایطی مناسب را برای اروپاییان فراهم آورد تا به طور غیرمستقیم با قدرت روزافزون عثمانی مقابله کنند. در این میان علاوه بر مناسبات نظامی و اقتصادی شرایطی برای رفت و آمد سیاحان اروپایی به ایران فراهم آمد .
🔶 این مسافران که از اقشار مختلف اروپاییان عصر بودند در صدد ثبت وقایع سفرشان برای دیگر هم وطنانش برآمدند وموجب خلق آثاری شدند که علاوه بر آگاهی دادن به مردم کشورشان، منابع ذی قیمتی برای تاریخ اجتمایی عصر صفوی نیز بر جا بماند.
🔷 آدام الِیارئوس که در عهدشاه صفی در اردبیل به سر می برده گزارش نسبتا دقیقی از مراسم سوگواری در ایام عاشورا در اردبیل ارائه می دهد، چنانچه بیان می دارد که مراسم در میدان بزرگ شهر انجام می گرفته است.
🔶در طرف چپ میدان صندلی های به طور منظم چیده شده و روی آن قالیچه های زیبا انداخته بودند و در مقابل ما سفره ی بلندی پهن بود که پر از خوراکی های شیرین و شربت های معطر بود. جلوی سفره چند شمعدان مسین که در آن شمع های مومی کلفت گذاشته بوددند قرار داشت.
🔷 شمار زیادی از اهالی شهر در میدان گرد آمدند عده ای بر زمین نشستند و گروهی نیز در حالی که مشعل و ترکه ی نارنج به دست داشتند، دایره وار قرار گرفتند و آغاز به خواندن کردند.
🔶 ویژگی این بخش از مراسم در آن است که اردبیل پنج خیابان اصلی بزرگ دارد و هر یک از آنها مختص به صنف معینی است، این اصناف هرکدام دسته ی ویژه جداگانه تشکیل داده اند و برای خود مداحان جداگانه ایی دارند. صنفی که بهترین سروده و نوحه را ارائه دهد مشهور می شود. این گروها دو ساعت یکی پس از دیگری به نوبت عزاداری می کنند.
🔻 آنتونیودی گوار کشیش اسپانیایی که از طرف فلیپ پادشاه اسپانیا در عهد حکومت شاه عباس اول چندین بار به ایران مسافرت نمود درسال1011هجری از مشاهدات خود در شیراز چنین گزارش می دهد:
🔷 در پیشاپیش دسته های عزادار شترانی دیده می شد که در پشت هر یک پارچه ایی سبز رنگ افکنده، زنان وکودکان را بر آنها سوار کرده بودند، سر و روی زنان و کودکان گویی توسط نیزه زخمی شده و تظاهر به گریه می کردند..
🔶 فیگوئرا که در سال1028 به ایران مسافرت کرده واز نزدیک با مجالس وعظ و خطابه و عزاداری آشنا شده در این باره می گوید در این ایام مقدس 12-10روز عزاداری در همه ی مساجد و بازار ها و دیگر اماکن عمومی برپا می شود .
🔷 مرد و زن پیر و جوان در آن شرکت می کنند موعظه گران این مجالس علمای شرعند و غالباً ملا یا قاضی نامیده می شوند و با حرارت تمام و سخنان گیرا خصوصیات شهادت حسین(ع) امام بزرگ خویش را بیان می کنند.
🔶 دلاواله در مکتوب چهارم سفرنامه اش تشریفات و مراسم عزاداری عاشورا را این گونه شرح می دهد که همه غمگین و مغموم به نظر می رسند و لباس عزادای به رنگ سیاه، یعنی رنگی که در مواقع دیگر، هیچ وقت مورد استعمال قرار نمی گیرد بر تن می کنند.
🔷 هیچ کس سر و ریش خود را نمی تراشد و به حمام نمی رود و به علاوه نه تنها از ارتکاب هر گونه گناه پرهیز می کنند بلکه خود را از هر گونه خوشی و تفریح محروم می سازند.
🔶 مراسم روزها در مساجد و شبها در جاهای عمومی و بعضی خانه ها که با چراغ های فراوان و علامت های عزاداری و پرچم های سیاه مشخص شده اند تکرار می شود. در روز دهم ماه محرم یعنی روز عاشورا، دسته های بزرگی به راه می افتد.
🔷 بروی اسب های آنان، سلاح های مختلف و عمامه های متعدد قراردارد و بعلاوه چندین شتر نیز همراه دسته ها هستند که بر روی آنها جعبه هایی حمل می شود که درون هر یک سه_چهار بچه، به علامت بچه های اسیر حسین(علیه سلام) قرار دارند.
🔻 با دقت وتوجه به مطالب سفر نامه های سیاحان اروپایی در مورد چگونگی برگزاری مراسمات عزاداری امام حسین علیه السلام و یارانش در عصر صفوی چند نکته به ذهن می‌رسد که می‌توان گفت ویژگی کلی این مراسم است:
1🔹 گزارش های برگزاری این مراسم در شهر های مختلف ایران عصر صفوی خود گواه این مطلب است که این گونه مراسم به صورت رسمی وگسترده درسراسر کشور برگزار می شده است.
2🔸 حضور همگانی مردم اعم از زن و مرد، پیر وجوان فقیر وغنی در این مراسم.
3🔹 وجود آداب و رسوم تقریبا یکسان در اکثر شهرهای ایران.
4🔸 داشتن دو جنبه حماسی و پند و اندرز در این گونه مراسم.
5🔹 تکامل و پیشرفت این مراسمات با گذشت زمان به طوری که در اواخر عصر صفوی تعزیه به عنوان کامل ترین مراسم عزاداری در ایران رواج یافت.
#محرم #ماه_محرم #ما_ملت_امام_حسینیم #سنتهای_عزاداری_محرم #امام_حسین #محرم_آمد #حب_الحسین #حب_الحسین_یجمعنا
به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید
🔻🔻
http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
شیعیان جهان هویت اصلی خود را از حادثه کربلا به دست آورده‌اند◼️🔻
قسمت (پایانی) 2️⃣
♦️ شیعه تاریخ خویش را با کربلا رقم می‌زند، از این رو در نزد او همیشه عاشوراست، هر زمینی کربلاست و هر ماهی محرم است.
◾️ همیشه امام حسین (علیه السلام) بر ریگزارهای تفتیده کربلا شهید می‌شود، همیشه زینب پرده دورویی و تزویر را می‌درد و پیام آزادگی را به گوش همگان می‌رساند.
◾️ محرم ماهی است که اعتبار خویش را از خون جوشنده اباعبدالله الحسین (علیه السلام) می‌گیرد، خون اباعبدالله به مردم اعتبار و هویت بخشیده است، بی‌حضور او زمان بی‌معناست.
◾️ ملتی طی ۱۴۰۰ سال تاریخ یاد آن را نه در نهانخانه دل خویش، بلکه در همه زوایا و خبایای حیات خویش زنده نگه داشته است. در دورافتاده‌ترین روستاها و شهرها، در مجلس تذکر همه ساله خویش، ماجرا را بر شاهدان عرضه می‌کند.
◾️ کسی به هیئت امام حسین (علیه السلام) و دیگری به کسوت یزید به میدان می‌آیند و تمامت هنر خویش را به کار می‌گیرند تا این رویداد شگفت تاریخی را عینیت ببخشند و به همگان بیاموزند که امام حسین (علیه السلام) چه کسی بود و یزید چگونه موجودی.[۱]
◾️ نکته‌ای که باید برای ما در ماه محرم مهم باشد چگونگی بهره‌مندی از این فضاست. اگر سه بعد؛ فکر، عاطفه و رفتار را برای انسان قائل شدیم، و نیز اختیار مدیریت این ابعاد برای رسیدن به کمال نهایی که قرب الهی است را در دست او دیدیم به تبع آن می‌بایست برای مدیریت صحیح و کامل این ابعاد به دنبال راهی بود تا ضمن مستقیم بودنش به مثابه شاه‌راهی وسیع، کامل و جامع نیز باشد.
◾️ کربلا همان مسیری است که بشر تشنه سعادت را به صورت کامل و در همه ابعادش سیراب می‌نماید.
در بعد فکری که منشأ عواطف و رفتار انسان در بسیاری از حوزه‌های زندگی است محرم تأثیر عمیقی بر مخاطب خود می‌گذارد.
◾️ در این بعد می‌توان در نورانیت نگاه صادقانه امام حسین (علیه‌السلام)به عالم، فکر را نورانی و ملکوتی کرد به گونه‌ای که به درجه رضای الهی رسید و در جان آدمی توحید واقعی چنان به جوشش در آید تا درک کند که فریادرس و معبودی به جز آن یگانه نیست.[۲]
◾️ در بعد عاطفی کربلا میدان عظیمی است که در بیانش قلم‌های بزرگان شکسته است چه رسد به دیگران! کربلا دانشگاه مدیریت عواطف بر اساس خواست خداست!
◾️ اثر محرم در این بعد تا آنجا می‌تواند باشد که شاگرد مکتب عاشورا را در کلاس محبت به خدا به درجه «والذین آمنوا اشدّ حبا لله» رسانده و در این رهگذر به گذر از هرچه غیر خداست، رهنمون سازد.[۳]
▪️ غیر معشوق اَر تماشایی بود
▪️ عشق نبود هرزه سودایی بود
▪️ عشق آن شعله ست کو چون بر فروخت
▪️ هر چه جز معشوق باقی جمله سوخت
▪️ تیغ لا در قتل غیر حق براند
▪️ در نگر زان پس که بعد لا چه ماند؟
▪️ ماند الا الله باقی جمله رفت
▪️ شادباش ای عشق شرکت سوز رفت.[۴]
◾️ در بعد رفتار، کربلا مکتبی است که درس‌هایش لایزال جاری و ساری است. دانش‌آموز مکتب عاشورا در این بعد با رفتارهایی متعالی چون ایثار، وفاداری، عزتمندی، غیرت، بصیرت، ادب، شجاعت، رشادت، اخلاص، امام‌شناسی، ولایتمداری و ... آشنا می‌شود و در این میدان سراسر نور، رفتارش را تعالی می‌بخشد.[۵]
◾️ نتیجه اینکه بهره‌مندی از ماه محرم وقتی کامل خواهد بود که با دقت در مبانی حرکتی امام حسین (علیه‌السلام) و گرایش‌های معنوی و نیز رفتار متعالی آن حضرت، فکر ما توحیدی‌تر، عواطف ما الهی‌تر و رفتار ما خدایی‌تر از قبل شود.
🔻پی‌نوشت:
[۱]. نقش محرم در حیات تشیع، حمید علیرضاییان، چاپ تابناک، ص۵۶
[۲]. همان، ص۶۷
[۳]. همان، ص۷۲
[۴]. دفتر دل، محمد پناهیان، چاپ باران، ص۲۷
[۵]. نگاهی نو به کربلا، سودابه حقیقی، چاپ گهر، ص۱۷
#محرم #ماه_محرم #استقبال_محرم #ما_ملت_امام_حسینیم #سنتهای_عزاداری_محرم #امام_حسین #محرم_آمد #حب_الحسین #حب_الحسین_یجمعنا #حب_الحسین_هویتنا
به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید
🔻🔻
http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
سوگواری و عزاداری درفتوای علمای فریقین شیعه و اهل سنت ◾️🔻
قسمت (پایانی) 2️⃣
♦️ اما در حکم کلی، دیدگاه‌های فقهای شیعه و سنی یکی است که از باب نمونه به برخی از آنها اشاره می‌کنیم.
🔻 در کتاب فتاوی الهندیه چنین آمده است:
▪️ «در تشییع جنازه و در منزل میت، نوحه، گریه و شیون کردن و گریبان چاک دادن مکروه است، اما گریه بدون فریاد، اشکالی ندارد، ولی صبر و شکیبایی بهتر است.»[1]
🔻 در جای دیگری از این کتاب نیز آمده است:
▪️ «گریه و نوحه‌ی بلند روا نیست، اما گریه‌ای که از سوز قلب باشد، مانعی ندارد، لباس سیاه برای مردان مکروه است، ولی برای زنان اشکالی ندارد.
▪️ سیاه کردن گونه‌ها و دست‌ها، پاره‌کردن گریبان و زخمی‌کردن صورت و ... از رسومات دوران جاهلیت بوده و باطل است.»[2]
🔻 در کتاب فتاوای غیاثیه این‌گونه آمده:
▪️ «شیون، زاری و فریاد زدن مکروه است و پیامبر از آن جلوگیری فرموده است، اما گریه اشکالی ندارد، زیرا روایت است که پیامبر در مرگ فرزندش ابراهیم گریه کردند.»[3]
🔻 عبدالرحمان جزیری در کتاب «الفقه علی مذاهب الاربعه» میگوید:
▪️ «از نظر مالکیه و حنفیه گریه با صدا و فریاد زدن حرام است.
◾️ اما از نظر شافعیه و حنبلی‌ها مباح است، چنان‌که اشک ریختن بدون صدا به اتفاق علما، مباح است.»[4]
⚫️ و از نظر فقهای شیعه جزع و نوحه‌سرایی به باطل و دروغ، پاره‌کردن گریبان و ... مکروه است.
🔻 مرحوم صاحب جواهر می‌نویسد:
▪️ «شکی نیست که گریه بر میت به‌خاطر روایات متعددی که به حدّ تواتر معنوی رسیده و فتاوای فقها جایز است و آن روایات عبارت است از گریه پیامبر بر عموی خود حمزه و...»[5]
🔻 و نیز مرحوم امام خمینی می‌نویسد:
▪️ «گریه کردن بر اموات نه تنها مباح و رواست، بلکه در هنگام شدت حزن و اندوه، مستحب است، ولی سخنی که باعث غضب خداوند شود، نگوید و جایز است؛ نوحه‌سرایی، خواه با شعر یا نثر ...
▪️ بنا بر احتیاط جایز نیست، سیلی زدن به صورت، زخمی کردن، بریدن و کندن مو...»[6]
🔻 صاحب عروه می‌نویسد:
«گریه بر میت هر چند با صدا همراه باشد، جایز است، بلکه در صورتی‌که برای تسکین تألم و سوز دل باشد، رجحان دارد؛ همراه با جزع و بی‌تابی کردن جایز است...»[7]
🔻 پی‌نوشت:
[1]. «و یکره النوح و الصیاح و شق الجیوب... فأما البکاء من غیر رفع الصوت فلابأس و الصبر افضل.» فتاوی الهندیه فی مذهب الامام ابی حنیفه، مولانا الشیخ نظام و جماعه من علماء الهند، المطبعه الکبری الامیریه، قاهره، مصر، ج1 ص162.
[2]. «اما النوح العالی فلایجوز و البکاء مع رقه القلب فلابأس به و یکره للرجال تسوید الثیاب و تمزیقها للتعزیه ولاباس بالتسوید للنساء و اما تسوید الخدود والایدی و شق الجیوب و خدش الوجوه...» همان، ج1 ص162-163.
[3]. «یکره النوح و الصیاح لنهی النبی و البکاء لاباس به کما روی ان النبی بکی علی بنی ابراهیم.» فتوای غیاثیه، قاضی غیاث الدین، دارالفکر، بیروت، لبنان، ص45.
[4]. «یحرم البکاء علی المیت برفع الصوت و الصیاح عند المالکیه و الحنفیه و قال الشافعیه و الحنابله انه مباح اما هطل الدموع بدون صیاح فانه مباح باتفاق.» الفقه علی المذاهب الاربعه، جزیری، دار الکتب العمیه، بیروت، لبنان، ج1 ص484.
[5]. «لاریب فی الجواز البکاء علی المیت نصاً و فتوی الاخبار التی لاتقصر عن التواتر معنی من بکاء النبی علی حمزه -سید الشهداء- و...» جواهر الکلام، شیخ محد حسن نجفی، موسسه دائر المعارف الفقه الاسلامی، قم، ایران، ج4 ص364.
[6]. «یجوز البکاء علی المیت بل قد یستحب عند اشتداد الحزن ولکن لایقول ما یسخط الربّ و کذا یجوز النوح علیه بالنظم و النثر...» تحریر الوسیله، امام خمینی، دارالعلم، قم، ایران، ج1 کتاب الجنائز.
[7]. «یجوز البکاء علی المیت و لو کان مع الصوت بل قد یکون راحجاً کما اذا کان مسکناً للحزن و حرقه القلب...» عروه الوثقی، سید محمد کاظم یزدی، موسسه الاعلمی للمطبوعات، بیروت، لبنان، مکروهات دفن ج2 ص130.
#محرم #ماه_محرم #استقبال_محرم #ما_ملت_امام_حسینیم #سنتهای_عزاداری_محرم #امام_حسین #محرم_آمد #حب_الحسین #حب_الحسین_یجمعنا #حب_الحسین_هویتنا
به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید
🔻🔻
http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
تعزيه خواني در دوره قاجار تحول و تكامل پیدا کرد ◾️🔻
قسمت (پایانی) 2️⃣
♦️ از آنجا كه شيعيان نداي حق‌طلبانه حسين (علیه السلام) را نداي راستي و پاكدامني و حرمت انساني و مقدس مي‌دانند اجراي مراسم محرم را نيز نوعي تلاش به سوي همان اهداف مقدس مي‌دانند.
▪️ بعدها نيز با اين اعتقاد كه مشاركت در نمايش‌هاي تعزيه، خواه در رديف بازيگران، خواه تماشاگران، آنان را از شفاعت امام حسين(علیه السلام) در روز قيامت بهرهمند خواهد ساخت به رونق اين مقوله همت گماشتند.
▪️ تعزيه خواني در آغاز دوره سلطنت قاجار به صورت يك نمايش آييني ـ مذهبي جلوه‌اي برجسته داشته و روند تحول و تكامل خود را پيموده است.
▪️ فتحعلي شاه قاجاربه تعزيه و تعزيه‌خواني علاقه نشان مي‌داد و در رواج اين نهضت مذهبي در ميان مردم و همگاني كردن آن در جامعه، كمابيش نقش مهم و مؤثري داشت.
▪️ وي سرپرستي و نظارت بر امور مربوط به مراسم عزاداري و تعزيه‌خواني دربار و دولت را در ماه محرم به بزرگان و رجال دربار خود سپرده بود .
▪️ در بعضي از مجالس تعزيه به خصوص مجالس تعزية روز تاسوعا و عاشورا كه كارگزاران دربار برپا ميكردند، حاضر مي‌شده است.
▪️ رجال درباري و اعيان و اشراف مملكت هم كه به سنت‌هاي آبا و اجدادي خود پايبند بودند هر يك به نوبه خود در دهه محّرم در تكيه‌ها يا حياط‌هاي بزرگ خانه‌هايشان، كه معمولاً آنها را به صورت تكيه مي‌بستند مجالس سوگ و تعزيه‌خواني برپا ميكردند.
▪️ در آن زمان همه مردم، از صدر تا ذيل در ساختن و داير كردن تكيه براي برگزاري مراسم عزاداري سالار شهيدان و تعزيه‌خواني در ايام سوگواري، به خصوص در دهه محرم، شوق و علاقة فراواني نشان مي‌داده‌اند.
▪️ بانيان مي‌كوشيدند تا از راه ساختن تكيه‌ها و وقف آنها، اجري دنيوي و اخروي براي خود دست و پا كنند.
▪️ كنت دو گوبينو سياستمدار و نويسنده فرانسوي كه در سال‌هاي 1272-1275 در زمان ناصرالدين شاه در ايران بوده، در مورد علاقه مردم به ساختن تكيه و شمار بسيار فراوان تكيه‌ها در تهران مي‌نويسد:
▪️ نه تنها شاه و مستخدمان بزرگ دولت تكيه دارند، بلكه هر شخص ثروتمند، چه مستخدم دولت، چه تاجر، صاحب تكيهاي است.
▪️ اين كار آن قدر مقدس است و اجر دارد كه هر كس بدين سبب و بي ترديد اندكي براي مفاخرة دنياوي نيز ميكوشد تا از خير و ثواب آن در دنيا و آخرت بهرهمند گردد. (گوبينو، 183)
▪️ در آن دوره بجز تكيه‌‌هاي شاهي و دولتي و تكيه‌‌هايي كه سازندگان آن رجال مملكتي و اعيان و اشراف بودند، در هر كوي و برزن و محله يك يا چند تكيه ساخته شده بود كه بانيان آنها از اصناف و عامه مردم محله‌ها بوده‌اند.
▪️ بنابر آمار دارالخلافه تهران در سال 1269 ق، سال‌هاي نخستين سلطنت ناصرالدين شاه، در شهر تهران 54 باب تكيه بوده است.
♦️ اين تعداد 3 باب به نام‌هاي "تكيه پادشاهي"، "تكيه جناب صدراعظم" و "تكيه دريچه" در محله ارك و بقيه در محله‌هاي عودلاجان، بازار،دولاب ، سنگلج و چال‌ميدان قرار داشت.
#محرم #ماه_محرم #استقبال_محرم #ما_ملت_امام_حسینیم #سنتهای_عزاداری_محرم #امام_حسین #محرم_آمد #حب_الحسین #حب_الحسین_یجمعنا #حب_الحسین_هویتنا
به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید
🔻🔻
http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
یکی از شعائر الهی مراسم بزرگداشت عزاداری برای امام حسین« علیه السلام » است◾️🔻
قسمت (پایانی) 2️⃣
♦️ شعائر در لغت به معنای علامت، ندا و ... آمده است و نیز از شعیره به معنای شاخص و علامت و اعلام حج و اعمال آن نیز آمده است.[1]
▪️ از طرف دیگر در مصداق شعائر اختلاف است، چرا که برخی گفته‌اند که مراد قربانی است که علامت‌گذاری شده؛ بعضی گفته‌اند شامل تمام مناسک و اعمال حج است.
▪️ عده‌ای گفته‌اند موضع و جایگاه اعمال و عبادات حج است و جمع کثیری گفته‌اند به معنای نشانه‌های دین و طاعت خداوند بزرگ است.[2]
▪️ البته در روایات فریقین از نظر عمومیت لفظ و معنای لغوی، قول چهارم مراد است و بر آن دلالت دارد، در نتیجه میان علامات الهی و تقوای قلوب رابطه‌ی خاصی وجود دارد که علمای فریقین (شیعه و سنی) به عمومیت و شمول شعائر اشاره کرده‌اند، از جمله:
🔻 صاحب جان هندی حنفی، یکی از علمای اهل سنت در کتاب خود می‌نویسد:
▪️ «شعائر جمع شعیر به معنای علامت است و هر چه که از دیدن آن، خدا به یاد آید، شعائر خداست و شعائر الله اختصاص به صفا و مروه ندارد.»[3]
🔻 شاه ولی‌الله دهلوی در کتاب خود می‌نویسد:
▪️ «بزرگ‌ترین شعائر و نشانه‌های الهی چند چیز است: محبت قرآن و پیامبر و کعبه و بلکه هر چیزی که به خدا منتسب باشد، حتی اولیاء خدا.»[4]
◾️ ملا احمد نراقی در کتاب خود می‌نویسد: «... اگر تعظیم همه‌ی شعائر الهی واجب نباشد، لااقل استحباب و رحجان دارد، زیرا شعائر منسوب به خداوند بزرگ است.»[5]
🔻 علامه طباطبایی در کتاب خود می‌نویسد:
▪️ «شعائر عبارت است از نشانه‌هایی که انسان را به سوی خدا راهنمایی می‌کند... بنابراین هر نشانه‌ای که انسان را به یاد خدا بیندازد، تعظیم آن موجب تقوای الهی می‌گردد و تمام نشانه‌ها را در بر می‌گیرد.»[6]
♦️ در نتیجه به‌طور عموم می‌توان استفاده کرد که هر زمان یا هر مکان، فعل یا عملی که یاد خدا و زمینه‌ی تقوا و رشد معنوی و روحی را فراهم آورد و در چارچوب دستورات و قوانین اسلام قرار بگیرد، جزء شعائر الهی به‌شمار می‌آید.
◼️ لذا عزاداری برای امام حسین (علیه‌السلام) که جان خود را برای اعتلای کلمه توحید و زنده نگه‌داشتن دین پیامبر اسلام فدا کرد، از بارزترین نشانه‌های شعائر الهی است.
◾️ کسانی‌که می‌گویند این اعمال خرافی و ... است، چگونه عزاداری کسانی‌که در راه رضای خدا و گسترش دینش، شهید شده و جانبازی کردند و اهل بیت مظلوم پیامبر را مصداق شعائر الهی نمی‌دانند❓
◾️ آیا یادآوری ارزش‌های دینی در واقعه عاشورا، از جمله: ایثار، اخلاص، ایستادگی در برابر ظلم، سخن حق و ... در دل عزاداران که به سوی خداوند متعال رهنمون می‌شوند، غیر از شعائر الهی است❓
♦️ پس باید مسلمانان و موحدان این قبیل عزاداری را جزء شعائر الهی بدانند و آن را حفظ کنند.
🔻 پی‌نوشت:
[1]. مصباح المنیر، فیومی، دار الهجره، قم، ایران، ص315.
اساس البلاغه، زمخشری، دار صادر، بیروت، لبنان، ص236.
[2]. عوائد الایام، نراقی، انتشارات بصیرتی، تهران، ایران، ص31.
[3]. اصول الاربعه فی تردید الوهابیه، صاحب جان هندی حنفی، دار الشفقه، استانبول، ترکیه، ص30.
[4]. حجه البالغه، شاه ولی الله دهلوی، دار الکتب العلمیه، بیروت، لبنان، ص69.
[5]. عوائد الایام، نراقی، مرکز الابحاث الدراسات الاسلامیه، قم، ایران، عائده 2، ص31.
[6]. تفسیر المیزان، علامه طباطبایی، موسسه الاعلمی للمطبوعات، بیروت، لبنان، ذیل آیه 165 سوره بقره، ج1 ص414.
#محرم #ماه_محرم #استقبال_محرم #ما_ملت_امام_حسینیم #سنتهای_عزاداری_محرم #امام_حسین #محرم_آمد #حب_الحسین #حب_الحسین_یجمعنا #حب_الحسین_هویتنا
به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید
🔻🔻
http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
عزاداری ، نوعی اظهار محبت و ارادت و همدردی به ساحت مقدس اهل‌بیت (علیهم السّلام) است ◾️🔺
#محرم #ماه_محرم #استقبال_محرم #ما_ملت_امام_حسینیم #سنتهای_عزاداری_محرم #امام_حسین #محرم_آمد #حب_الحسین #حب_الحسین_یجمعنا #حب_الحسین_هویتنا
به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید
🔻🔻
http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
در عزای امام حسین علیه السلام گربیان چاک زدن استثنا شده است◼️🔻
قسمت (پایانی) 2️⃣
🔻 در پاسخ می‌گوییم:
♦️ در متون تاریخی گزارش‌هایی از گربیان چاک زدن‌ها ثبت شده که حاکی از این رویه‌ی عادی است؛ از باب نمونه در مرگ نووی اشعار زیادی سروده شد، که در یکی از آن اشعار چنین آمده است:
▪️ «بلند مرتبه است آن‌که در مرگ او گریبان‌ها چاک زده شد ... در مرگ او نه تنها گریبان که قلبم را چاک زدم.»[2]
▪️ از طرفی با توجه به ادله عام و خاصی که در باب عزای سیدالشهداء (علیه‌السّلام) وارد شده، گریبان چاک زدن فقط در عزای امام حسین استثنا شده است.
▪️ از جمله روایتی که با سند معتبر از معاویه بن وهب از امام صادق (علیه‌السّلام) در جواز هر جزع و فزع (بی‌تابی) در عزای سیدالشهداء (علیه‌السّلام) وارد شده که می‌فرماید:
▪️ «هر گونه جزع و فزع (بی‌تابی) و گریه‌ای در مصیبت، مکروه است، جز آن‌که در عزای امام حسین (علیه‌السّلام) باشد.»[3]
▪️ هم‌چنین روایتی که از امام رضا (علیه‌السّلام) نقل شده و در آن مصیبت جد بزرگوارش در کربلا را مصیبتی غیر قابل قیاس با مصیبت‌های دیگر و احکامی استثنایی بیان فرموده است:
▪️ «روز شهادت حسین (علیه‌السّلام) پلک‌های ما را مجروح، اشک‌های ما را جاری، عزیز ما را (به ظاهر و در نظر مردم) خوار و ما را تا روز قیامت میراث‌خوار سختی و بلا از سرزمین کرب و بلا ساخت.
🔻 گریه کنندگان بر هم‌چون حسین، باید بگریند که گریه بر او گناهان بزرگ را می‌بخشد. سپس فرمود:
▪️ چون ماه محرم فرا می‌رسید تا دهم آن ماه کسی پدرم موسی بن جعفر (علیهماالسّلام) را خندان نمی‌دید و در این مدّت، حزن و اندوه بر او غالب بود و آن روز، روز مصیبت، غم، اندوه و گریه‌های پدرم می‌گشت و می‌فرمود:
♦️ امروز روزی است که جدّم حسین (علیه‌السّلام) به شهادت رسیده است.»[4]
🔻 پی‌نوشت:
[1]. «... ثمّ وضع رأس الحسین (علیه السّلام) بین یدیه و أجلس النّساء خلفه لئلّا ینظرون إلیه فرآه علیّ بن الحسین (علیهما السّلام) فلم یأکل الرؤس... .» اللهوف، سید بن طاووس، ص 178 و 179 و 180.
[2]. «خطب رفع من شقّ الجیوب له* فقد شققت جنانی دون قمصان.» تحفة الطالبین فی ترجمة الإمام النووی، علاء الدین علی بن ابرهیم بن العطار، دارالنشر، ج 1، ص 20.
[3]. «عن معاویة بن وهب... قال ابو عبدالله (علیه السّلام) کلّ الجزع و البکاء مکروه سوی الجزعو البکاء علی الحسین (علیه السّلام).» الأمالی، شیخ صدوق، مؤسسة البعثة، قم، ص 162.
[4]. «... قال الرّضا (علیه السّلام).... إنّ یوم الحسین أقرح جفوننا و أسبل دموعنا و أذلّ عزیزنا بأرض کرب و بلاء... .» الأمالی، شیخ صدوق، مؤسسة البعثة، قم، ص 190.
#محرم #ماه_محرم #ما_ملت_امام_حسینیم #سنتهای_عزاداری_محرم #امام_حسین #محرم_آمد #حب_الحسین #حب_الحسین_یجمعنا #حب_الحسین_هویتنا
به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید
🔻🔻
http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
سوگواری و عزاداری در قرآن کریم 🔺
#محرم #ماه_محرم #ما_ملت_امام_حسینیم #سنتهای_عزاداری_محرم #امام_حسین #محرم_آمد #حب_الحسین #حب_الحسین_یجمعنا #حب_الحسین_هویتنا
به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید
🔻🔻
http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
🏴@ferghe_mavara
▪️ خواب میگوید حسین
▪️ مهتاب میگوید حسین
▪️ ممبرو سجاده و محراب میگوید حسین
▪️ گاه میگوید حسین
▪️ ناگاه میگوید حسین
▪️ شمس و نجم و کهکشان و ماه میگوید حسین
◾️ فرارسیدن ماه محرم ایام حزن و اندوه اهل بیت (علیه السلام) تسلیت باد.
#محرم #ماه_محرم #استقبال_محرم #ما_ملت_امام_حسینیم #سنتهای_عزاداری_محرم #امام_حسین #محرم_آمد #حب_الحسین #حب_الحسین_یجمعنا #حب_الحسین_هویتنا
به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید
🔻🔻
http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
سوگواری و عزاداری درفتوای علمای فریقین شیعه و اهل سنت ◾️🔻
قسمت (پایانی) 2️⃣
♦️ اما در حکم کلی، دیدگاه‌های فقهای شیعه و سنی یکی است که از باب نمونه به برخی از آنها اشاره می‌کنیم.
🔻 در کتاب فتاوی الهندیه چنین آمده است:
▪️ «در تشییع جنازه و در منزل میت، نوحه، گریه و شیون کردن و گریبان چاک دادن مکروه است، اما گریه بدون فریاد، اشکالی ندارد، ولی صبر و شکیبایی بهتر است.»[1]
🔻 در جای دیگری از این کتاب نیز آمده است:
▪️ «گریه و نوحه‌ی بلند روا نیست، اما گریه‌ای که از سوز قلب باشد، مانعی ندارد، لباس سیاه برای مردان مکروه است، ولی برای زنان اشکالی ندارد.
▪️ سیاه کردن گونه‌ها و دست‌ها، پاره‌کردن گریبان و زخمی‌کردن صورت و ... از رسومات دوران جاهلیت بوده و باطل است.»[2]
🔻 در کتاب فتاوای غیاثیه این‌گونه آمده:
▪️ «شیون، زاری و فریاد زدن مکروه است و پیامبر از آن جلوگیری فرموده است، اما گریه اشکالی ندارد، زیرا روایت است که پیامبر در مرگ فرزندش ابراهیم گریه کردند.»[3]
🔻 عبدالرحمان جزیری در کتاب «الفقه علی مذاهب الاربعه» میگوید:
▪️ «از نظر مالکیه و حنفیه گریه با صدا و فریاد زدن حرام است.
◾️ اما از نظر شافعیه و حنبلی‌ها مباح است، چنان‌که اشک ریختن بدون صدا به اتفاق علما، مباح است.»[4]
⚫️ و از نظر فقهای شیعه جزع و نوحه‌سرایی به باطل و دروغ، پاره‌کردن گریبان و ... مکروه است.
🔻 مرحوم صاحب جواهر می‌نویسد:
▪️ «شکی نیست که گریه بر میت به‌خاطر روایات متعددی که به حدّ تواتر معنوی رسیده و فتاوای فقها جایز است و آن روایات عبارت است از گریه پیامبر بر عموی خود حمزه و...»[5]
🔻 و نیز مرحوم امام خمینی می‌نویسد:
▪️ «گریه کردن بر اموات نه تنها مباح و رواست، بلکه در هنگام شدت حزن و اندوه، مستحب است، ولی سخنی که باعث غضب خداوند شود، نگوید و جایز است؛ نوحه‌سرایی، خواه با شعر یا نثر ...
▪️ بنا بر احتیاط جایز نیست، سیلی زدن به صورت، زخمی کردن، بریدن و کندن مو...»[6]
🔻 صاحب عروه می‌نویسد:
«گریه بر میت هر چند با صدا همراه باشد، جایز است، بلکه در صورتی‌که برای تسکین تألم و سوز دل باشد، رجحان دارد؛ همراه با جزع و بی‌تابی کردن جایز است...»[7]
🔻 پی‌نوشت:
[1]. «و یکره النوح و الصیاح و شق الجیوب... فأما البکاء من غیر رفع الصوت فلابأس و الصبر افضل.» فتاوی الهندیه فی مذهب الامام ابی حنیفه، مولانا الشیخ نظام و جماعه من علماء الهند، المطبعه الکبری الامیریه، قاهره، مصر، ج1 ص162.
[2]. «اما النوح العالی فلایجوز و البکاء مع رقه القلب فلابأس به و یکره للرجال تسوید الثیاب و تمزیقها للتعزیه ولاباس بالتسوید للنساء و اما تسوید الخدود والایدی و شق الجیوب و خدش الوجوه...» همان، ج1 ص162-163.
[3]. «یکره النوح و الصیاح لنهی النبی و البکاء لاباس به کما روی ان النبی بکی علی بنی ابراهیم.» فتوای غیاثیه، قاضی غیاث الدین، دارالفکر، بیروت، لبنان، ص45.
[4]. «یحرم البکاء علی المیت برفع الصوت و الصیاح عند المالکیه و الحنفیه و قال الشافعیه و الحنابله انه مباح اما هطل الدموع بدون صیاح فانه مباح باتفاق.» الفقه علی المذاهب الاربعه، جزیری، دار الکتب العمیه، بیروت، لبنان، ج1 ص484.
[5]. «لاریب فی الجواز البکاء علی المیت نصاً و فتوی الاخبار التی لاتقصر عن التواتر معنی من بکاء النبی علی حمزه -سید الشهداء- و...» جواهر الکلام، شیخ محد حسن نجفی، موسسه دائر المعارف الفقه الاسلامی، قم، ایران، ج4 ص364.
[6]. «یجوز البکاء علی المیت بل قد یستحب عند اشتداد الحزن ولکن لایقول ما یسخط الربّ و کذا یجوز النوح علیه بالنظم و النثر...» تحریر الوسیله، امام خمینی، دارالعلم، قم، ایران، ج1 کتاب الجنائز.
[7]. «یجوز البکاء علی المیت و لو کان مع الصوت بل قد یکون راحجاً کما اذا کان مسکناً للحزن و حرقه القلب...» عروه الوثقی، سید محمد کاظم یزدی، موسسه الاعلمی للمطبوعات، بیروت، لبنان، مکروهات دفن ج2 ص130.
#محرم #ماه_محرم #استقبال_محرم #ما_ملت_امام_حسینیم #سنتهای_عزاداری_محرم #امام_حسین #محرم_آمد #حب_الحسین #حب_الحسین_یجمعنا #حب_الحسین_هویتنا
به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید
🔻🔻
http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
🏴@ferghe_mavara
▪️ خواب میگوید حسین
▪️ مهتاب میگوید حسین
▪️ ممبرو سجاده و محراب میگوید حسین
▪️ گاه میگوید حسین
▪️ ناگاه میگوید حسین
▪️ شمس و نجم و کهکشان و ماه میگوید حسین
◾️ فرارسیدن ماه محرم ایام حزن و اندوه اهل بیت (علیه السلام) تسلیت باد.
#محرم #ماه_محرم #استقبال_محرم #ما_ملت_امام_حسینیم #سنتهای_عزاداری_محرم #امام_حسین #محرم_آمد #حب_الحسین #حب_الحسین_یجمعنا #حب_الحسین_هویتنا
به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید
🔻🔻
http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
سوگواری و عزاداری درفتوای علمای فریقین شیعه و اهل سنت ◾️🔻
قسمت (پایانی) 2️⃣
♦️ اما در حکم کلی، دیدگاه‌های فقهای شیعه و سنی یکی است که از باب نمونه به برخی از آنها اشاره می‌کنیم.
🔻 در کتاب فتاوی الهندیه چنین آمده است:
▪️ «در تشییع جنازه و در منزل میت، نوحه، گریه و شیون کردن و گریبان چاک دادن مکروه است، اما گریه بدون فریاد، اشکالی ندارد، ولی صبر و شکیبایی بهتر است.»[1]
🔻 در جای دیگری از این کتاب نیز آمده است:
▪️ «گریه و نوحه‌ی بلند روا نیست، اما گریه‌ای که از سوز قلب باشد، مانعی ندارد، لباس سیاه برای مردان مکروه است، ولی برای زنان اشکالی ندارد.
▪️ سیاه کردن گونه‌ها و دست‌ها، پاره‌کردن گریبان و زخمی‌کردن صورت و ... از رسومات دوران جاهلیت بوده و باطل است.»[2]
🔻 در کتاب فتاوای غیاثیه این‌گونه آمده:
▪️ «شیون، زاری و فریاد زدن مکروه است و پیامبر از آن جلوگیری فرموده است، اما گریه اشکالی ندارد، زیرا روایت است که پیامبر در مرگ فرزندش ابراهیم گریه کردند.»[3]
🔻 عبدالرحمان جزیری در کتاب «الفقه علی مذاهب الاربعه» میگوید:
▪️ «از نظر مالکیه و حنفیه گریه با صدا و فریاد زدن حرام است.
◾️ اما از نظر شافعیه و حنبلی‌ها مباح است، چنان‌که اشک ریختن بدون صدا به اتفاق علما، مباح است.»[4]
⚫️ و از نظر فقهای شیعه جزع و نوحه‌سرایی به باطل و دروغ، پاره‌کردن گریبان و ... مکروه است.
🔻 مرحوم صاحب جواهر می‌نویسد:
▪️ «شکی نیست که گریه بر میت به‌خاطر روایات متعددی که به حدّ تواتر معنوی رسیده و فتاوای فقها جایز است و آن روایات عبارت است از گریه پیامبر بر عموی خود حمزه و...»[5]
🔻 و نیز مرحوم امام خمینی می‌نویسد:
▪️ «گریه کردن بر اموات نه تنها مباح و رواست، بلکه در هنگام شدت حزن و اندوه، مستحب است، ولی سخنی که باعث غضب خداوند شود، نگوید و جایز است؛ نوحه‌سرایی، خواه با شعر یا نثر ...
▪️ بنا بر احتیاط جایز نیست، سیلی زدن به صورت، زخمی کردن، بریدن و کندن مو...»[6]
🔻 صاحب عروه می‌نویسد:
«گریه بر میت هر چند با صدا همراه باشد، جایز است، بلکه در صورتی‌که برای تسکین تألم و سوز دل باشد، رجحان دارد؛ همراه با جزع و بی‌تابی کردن جایز است...»[7]
🔻 پی‌نوشت:
[1]. «و یکره النوح و الصیاح و شق الجیوب... فأما البکاء من غیر رفع الصوت فلابأس و الصبر افضل.» فتاوی الهندیه فی مذهب الامام ابی حنیفه، مولانا الشیخ نظام و جماعه من علماء الهند، المطبعه الکبری الامیریه، قاهره، مصر، ج1 ص162.
[2]. «اما النوح العالی فلایجوز و البکاء مع رقه القلب فلابأس به و یکره للرجال تسوید الثیاب و تمزیقها للتعزیه ولاباس بالتسوید للنساء و اما تسوید الخدود والایدی و شق الجیوب و خدش الوجوه...» همان، ج1 ص162-163.
[3]. «یکره النوح و الصیاح لنهی النبی و البکاء لاباس به کما روی ان النبی بکی علی بنی ابراهیم.» فتوای غیاثیه، قاضی غیاث الدین، دارالفکر، بیروت، لبنان، ص45.
[4]. «یحرم البکاء علی المیت برفع الصوت و الصیاح عند المالکیه و الحنفیه و قال الشافعیه و الحنابله انه مباح اما هطل الدموع بدون صیاح فانه مباح باتفاق.» الفقه علی المذاهب الاربعه، جزیری، دار الکتب العمیه، بیروت، لبنان، ج1 ص484.
[5]. «لاریب فی الجواز البکاء علی المیت نصاً و فتوی الاخبار التی لاتقصر عن التواتر معنی من بکاء النبی علی حمزه -سید الشهداء- و...» جواهر الکلام، شیخ محد حسن نجفی، موسسه دائر المعارف الفقه الاسلامی، قم، ایران، ج4 ص364.
[6]. «یجوز البکاء علی المیت بل قد یستحب عند اشتداد الحزن ولکن لایقول ما یسخط الربّ و کذا یجوز النوح علیه بالنظم و النثر...» تحریر الوسیله، امام خمینی، دارالعلم، قم، ایران، ج1 کتاب الجنائز.
[7]. «یجوز البکاء علی المیت و لو کان مع الصوت بل قد یکون راحجاً کما اذا کان مسکناً للحزن و حرقه القلب...» عروه الوثقی، سید محمد کاظم یزدی، موسسه الاعلمی للمطبوعات، بیروت، لبنان، مکروهات دفن ج2 ص130.
#محرم #ماه_محرم #استقبال_محرم #ما_ملت_امام_حسینیم #سنتهای_عزاداری_محرم #امام_حسین #محرم_آمد #حب_الحسین #حب_الحسین_یجمعنا #حب_الحسین_هویتنا
به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید
🔻🔻
http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2