🔻فرض کنیم که یک شبهه یا شایعه و تهمت در کانال ها و یا صفحات شبکه های اجتماعی و پیام رسان ها پخش شود و برای مثال به گوش ۳۰ میلیون نفر برسد. در صورتی که تکذیب شود و یا به شبهه و شایعه جواب داده شود، از میان این ۳۰ میلیون نفر، عده قابل توجهی -مثلاً ۱۵ میلیون نفر- از آنها ممکن است که آن تکذیبیه و یا پاسخ آن اصلا به گوششان نرسد. از میان این 15 میلیون نفر فرضی -که تکذیبیه و یا جواب را شنیده‌اند- دوباره چند میلیون نفر ممکن است اساساً به هر دلیلی تکذیبیه و یا جواب را قبول نکنند و یا آن را دروغ بدانند. همه اینها را به این ضمیمه کنید که همان افرادی که اصلاً تکذیبیه و جواب را نشنیده اند به علاوه کسانی که آن را شنیده اند و قبول نکرده اند، هر یک می توانند به عنوان یک شهروند خبرنگار عمل کرده و آن را برای مدت های طولانی در هم نشینی های خانوادگی، یا در کوی و برزن و در بین کسانی که اطلاعی از موضوع ندارند، پخش کنند. 🔻از همین رو است که برخی از گروه های خاص سیاسی در داخل کشور، در کنار گروه های معاند و ضد انقلاب خارج نشین، از این آب گل آلود فضای مجازی کشور خیلی خوششان می آید و اساساً حیات و رشد آنها به همین آب گل آلود و کثافات گره خورده است. در واقع بی‌صاحب بودن فضای مجازی مطالبه این جریان خاص است تا افکار عمومی را با بمباران های خود، متلاشی و نابود کنند. 🔻وقتی که در فضای حقیقی، افراد جامعه در برابر تهمت ها و شایعات مسئول هستند و باید در برابر سایر افراد و همچنین قانون پاسخگو باشند، بنابراین نه در تعاملات اجتماعی با یکدیگر و نه در روزنامه ها، نشریات، سایت ها و خبرگزاری ها، به همین سادگی کسی جرأت برچسب زدن یا تهمت و شایعه پراکنی ندارد. البته واضح است که هیچ گاه نمی توان مدعی شد که مطلقاً چنین چیزی در فضای حقیقی وجود ندارد، بلکه سخن بر سر این است که درصد تولید و همچنین بازنشر آن در بین مردم و رسانه ها تا اندازه ای ضریب کمتری پیدا می کند و همین خود ارزشمند است. به همان نسبت باید برای فضای مجازی نیز ساز و کار قانونی و اجرایی دیده شود تا به همین راحتی هر کسی نتواند یک کارخانه تهمت پراکنی و شایعه سازی دایر کرده، سر مردم را شیره بمالد و از زیر بار مسئولیت اجتماعی و عواقب آن شانه خالی کند. لینک یادداشت ✍🏻 رضا #صفری در جهان‌نیوز👇🏻 🔗 http://www.jahannews.com/report/749569 @fetneh1

⭕️ چند تفاوت ساده‌ی اینترنت و فضای مجازی در 🇮🇷ایران و 🇺🇸آمریکا🔻🔻🔻 🌐اینترنت 🇺🇸آمریکا در حوزه حاکمیتی، مدیریتی و کاربری است اما اینترنت 🇮🇷ایران فقط مختص به حوزه کاربری است. به عبارت دیگر 🇺🇸آمریکا در حوزه ICT، حاکم و سلطان، و 🇮🇷ایران، برده و زیر دست است. 🌐اینترنت در 🇺🇸آمریکا یعنی استقلال، اما اینترنت در 🇮🇷ایران یعنی وابسته شدن بسیاری از زیرساخت‌های اقتصادی، علمی، آموزشی، اشتغال و ده‌ها حوزه دیگر، به دشمن درجه اول. این یعنی اینکه هرگاه آن‌ها اراده کنند می‌توانند کشور را در این حوزه‌ها متلاطم کنند. 🛰اینترنت و شبکه‌های اجتماعی در 🇺🇸آمریکا یعنی صادرات فناوری و پیشرفت اقتصادی اما در 🇮🇷ایران یعنی واردات و وابستگی. 🌐اینترنت و شبکه‌های اجتماعی، برای 🇺🇸آمریکایی‌ها ارز آوری و برای 🇮🇷ایران ارزبری به همراه دارد. ♨️اینترنت و شبکه‌های اجتماعی 🇺🇸آمریکایی یعنی تحمیل مفاهیم بنیادی فرهنگ غرب. به‌عبارت دیگر ابزاری برای جهانی‌سازی فرهنگ آمریکایی است. اما اینترنت و شبکه‌های اجتماعی خارجی در 🇮🇷ایران یعنی تخریب آن‌چه که هزاران سال انبیاء و بعد از آن‌ها علماء، دانشمندان، اولیاء و مصلحان اجتماعی زحمت کشیده‌اند. ⭕️اینترنت 🇺🇸آمریکا یعنی دسترسی به تمام منابع معتبر علمی. اما بسیاری از همان منابع معتبر علمی موجود در اینترنت، برای 🇮🇷ایران تحریم است. این در حالی است که فیلترشکن‌ها و سایت‌های مستهجن بدون محدودیت از سوی آمریکا در اختیار ایرانیان قرار می‌گیرد. ♦️اینترنت و شبکه‌های اجتماعی 🇺🇸آمریکایی یعنی دسترسی و سرقت اطلاعات کشورهای دیگر مخصوصاً کشور‌های رقیب، اما اینترنت و شبکه‌های اجتماعی خارجی در 🇮🇷ایران یعنی خروج اطلاعات مهم و اساسی از کشور و به عبارتی یعنی در اختیار قرار دادن اطلاعاتی که مواد خام برای انواع تصمیم‌گیری‌های فرهنگی، اقتصادی، امنیتی، اجتماعی و سیاسی علیه کشورمان قلمداد می‌شوند. 🇨🇳چینی‌ها این موضوع را فهمیدند و امروز به یک ابرقدرت حوزه سایبری تبدیل شده‌اند، ما کجا ایستاده‌ایم⁉️مراقب باشیم عده‌ای سرمان را گرم نکنند❗️ ✍🏻 رضا #صفری @fetneh1