ای دل! تو که مستی -چه بنوشی چه ننوشی- با هر مِیِ ناپخته نبینم که بجوشی! این منزل دلباز نه دزدی ست نه غصبی میراث رسیده ست به ما خانه به دوشی دلسردم و بیزار از این گرمی بازار غمهای دم دستی و دلهای فروشی رفته ست ز یاد آن همه فریاد و نمانده ست جز چند اذان، چند اذان در گوشی نه کفر ابوجهل و نه ایمان ابوذر ماییم و میانمایگی عصر خموشی ما شاعرکان قافیه بافیم و زبان باز در ما ندمیده ست نه دیوی نه سروشی #محمدمهدی_سیار از کتاب #رود_خوانی @feyzefeyz 👈👈👈👈فیضِ فیض