✳️ مظلومیت جوادالائمه (ع) حسین مکاری می گوید: «دَخَلْتُ عَلَى أَبِي جَعْفَرٍ بِبَغْدَادَ وَ هُوَ عَلَى مَا كَانَ مِنْ أَمْرِهِ فَقُلْتُ فِي نَفْسِي هَذَا الرَّجُلُ لَا يَرْجِعُ إِلَى مَوْطِنِهِ أَبَداً وَ مَا أَعْرِفُ مَطْعَمَهُ قَالَ فَأَطْرَقَ رَأْسَهُ ثُمَّ رَفَعَهُ وَ قَدِ اصْفَرَّ لَوْنُهُ فَقَالَ يَا حُسَيْنُ خُبْزُ شَعِيرٍ وَ مِلْحُ جَرِيشٍ فِي حَرَمِ رَسُولِ اللَّهِ أَحَبُّ إِلَيَّ مِمَّا تَرَانِي فِيهَا» در بغداد به خدمت امام جواد (ع) رسیده و ایشان را در آن وضعیت مشاهده نمودم. با خود گفتم که این مرد با چنین وضعی که دارد دیگر به وطن خود مراجعت نمی کند! در این هنگام امام (ع) سر بلند کرده و در حالی که چهره مبارکشان زرد شده بود، فرمودند: ای حسین! قرصی نان جو و قدری نمک نامتبوع در کنار حرم رسول خدا (ص) برای من محبوب تر است از حالتی که اکنون مرا درآن می بینی! (راوندی، قطب الدین ، الخرائج و الجرائح، ج، 1، ص383) #امام_جواد #مظلومیت #شهادت #غربت https://www.instagram.com/p/CC39XCYpDTh/?igshid=izswhgkpe0j2