🔹 فضیلت زیارت امام حسین (ع) در روز عرفه از وجود مقدس امام صادق (ع) نقل شده که فرمودند: « إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى يَتَجَلَّى لِزُوَّارِ قَبْرِ الْحُسَيْنِ (ع) قَبْلَ أَهْلِ عَرَفَاتٍ وَ يَقْضِي حَوَائِجَهُمْ وَ يَغْفِرُ ذُنُوبَهُمْ وَ يُشَفِّعُهُمْ فِي مَسَائِلِهِمْ ثُمَّ يَثْنِي بِأَهْلِ عَرَفَاتٍ يَفْعَلُ ذَلِكَ بِهِمْ » همانا خداوند متعال، پیش از اهل عرفات برای زائران قبر حسین (ع) تجلی می کند و حاجت های آنها را روا نموده، گناهانشان را بخشیده و شفاعت او را درباره خواسته های ایشان می پذیرد. سپس رو به اهل عرفات نموده و این امور را در حق آنها انجام می دهد. (مستدرک الوسائل، ج 10، ص 283، باب تاکد استحباب زیارة الحسین، ح 4) #عرفه #کربلا #عرفات #زیارت #امام_حسین https://www.instagram.com/p/CDNzYjCpFmD/?igshid=1oyu3w87a2qmu

اسماعیل (ع) و ماجرای کربلا؛ در روایت است که اسماعیل (ع) گوسفندان خود را در اطراف شط فرات به چرا می فرستاد. روزی چوپان به ایشان اطلاع داد که گوسفندان، از آب شط استفاده نمی کنند. اسماعیل (ع) از محضر پروردگار متعال علت را جویا شد. پس جبرئیل (ع) بر ایشان نازل شده و گفت: «يَا إِسْمَاعِيلُ سَلْ غَنَمَكَ فَإِنَّهَا تُجِيبُكَ عَنْ سَبَبِ ذَلِكَ» ای اسماعیل! علت را از گوسفندانت بپرس، آنها خود به تو خواهند گفت! اسماعیل (ع) از گوسفندها علت را پرسید. پس آنها به زبان فصیح پاسخ دادند: «قَدْ بَلَغَنَا أَنَّ وَلَدَكَ الْحُسَيْنَ (ع) سِبْطَ مُحَمَّدٍ يُقْتَلُ هُنَا عَطْشَاناً فَنَحْنُ لَا نَشْرَبُ مِنْ هَذِهِ الْمَشْرَعَةِ حَزَناً عَلَيْهِ» به ما رسیده است که فرزند تو حسین؛ نوه محمد، در اینجا با لب تشنه کشته خواهد شد. پس ما به جهت حزن بر او از این آب نمی نوشیم. بحار الانوار، ج 44، ص 243. #اسماعیل #امام_حسین #کربلا https://www.instagram.com/p/CERkkfAgBgf/?igshid=1xz9cvjrwmqj0

🔴 سلیمان نبی (ع) و کربلا؛ مرحوم علامه مجلسی (ره) می فرمایند: در روایت آمده است که سلیمان نبی بر روی فرش خود می نشست و در هوا سیر می نمود. روزی از روزها هنگام سیر، بر فراز سرزمین کربلا رسید. پس باد فرش او را سه دور در آنجا چرخاند به حدی که ترسید که سقوط کند. پس باد آرام گرفته و سلیمان را در آن سرزمین فرود آورد. در این هنگام سلیمان (ع) خطاب به باد فرمود: چرا مرا پایین آوردی؟ باد عرضه داشت: «إِنَّ هُنَا يُقْتَلُ الْحُسَيْنُ (ع)» در اینجا حسین (ع) کشته خواهد شد! پرسید: او کیست؟ باد پاسخ داد: «هُوَ سِبْطُ مُحَمَّدٍ الْمُخْتَارِ وَ ابْنُ عَلِيٍّ الْكَرَّارِ» او فرزند محمد مختار و علی کرار است. سلیمان پرسید: قاتل او کیست؟ پاسخ داد: «لَعِينُ أَهْلِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ يَزِيدُ» کسی که مورد لعنت اهل آسمانها و زمین است و نام او یزید است. پس سلیمان دستهای خویش را به سوی آسمان بلند کرده و قاتل حسین (ع) را لعنت و نفرین نمود و تمام انس و جن آمین گفتند. سپس باد به حرکت درآمده و فرش سلیمان را بلند نمود. بحار الانوار، ج 44، ص 244. #سلیمان #امام_حسین #کربلا https://www.instagram.com/p/CETvEnQAtoN/?igshid=xo50t0rsx4zm

موسی (ع) و کربلا؛ امام باقر (ع) می فرمایند: ماجرای شکافته شدن دریا و عبور بنی اسرائیل از آن و غرق شدن فرعونیان در روز عاشوراء واقع شده است. همچنین در نقل دیگری آمده است که مسابقه ساحران با موسی و ایمان آوردن آنها نیز در روز عاشورا واقع شده است. در نقلی دیگر از امام باقر (ع) آمده است که آن حضرت فرمودند: «الْغَاضِرِيَّةُ هِيَ الْبُقْعَةُ الَّتِي كَلَّمَ اللَّهُ فِيهَا مُوسَى بْنَ عِمْرَانَ وَ نَاجَى نُوحاً فِيهَا وَ هِيَ أَكْرَمُ أَرْضِ اللَّهِ عَلَيْهِ وَ لَوْ لَا ذَلِكَ مَا اسْتَوْدَعَ اللَّهُ فِيهَا أَوْلِيَاءَهُ وَ أَنْبِيَاءَهُ فَزُورُوا قُبُورَنَا بِالْغَاضِرِيَّة» غاضریه [یعنی: سرزمین نینوا] همان مکانی است که خداوند در آن با موسی بن عمران (ع) سخن گفته و با نوح (ع) نجوا نموده است. و آن با کرامت ترین زمینهای خداوند است و اگر چنین نبود اولیاء و انبیاء خود را در آن به امانت نمی نهاد. پس قبور ما را در غاضریه زیارت کنید! طوسی، محمد بن حسن، تهذیب الاحکام ، ج 4، ص 301، بحار الانوار، ج 3، ص 17، جزائری، سید نعمت الله، قصص جزائری، ص 252، ابن قولویه، جعفر بن محمد، کامل الزیارات، ص 238. #موسی #عاشوراء #کربلا #امام_حسین https://www.instagram.com/p/CEWeL4wpcjI/?igshid=1e7xyqy1gqfk7

رسول اعظم (ص) و کربلا؛ عالم شهید، ابن فتال نیشابوری (ره) از ام السلمه (س) همسر گرامی رسول خدا (ص) نقل می کند که شبی رسول خدا (ص) از خانه خارج شدند و پس از مدتی طولانی پریشان و غبار آلود در حالی که دستشان مشت شده بود، به خانه بازگشتند. عرض کردم: یا رسول الله! چه شده که شما را پریشان و غبار آلود می بینم؟ حضرت فرمودند: «أُسْرِيَ بِي فِي هَذَا الْوَقْتِ إِلَى مَوْضِعٍ مِنَ الْعِرَاقِ يُقَالُ لَهُ كَرْبَلَاءُ فَأُرِيتُ فِيهِ مَصْرَعَ الْحُسَيْنِ ابْنِي وَ جَمَاعَةٍ مِنْ وُلْدِي وَ أَهْلِ بَيْتِي فَلَمْ أَزَلْ أَلْقِطُ دِمَاءَهُمْ فَهَا هِيَ فِي يَدِي» امشب مرا به منطقه ای در عراق بردند که نام آنجا کربلاست. در آنجا قتلگاه حسین (ع) و عده ای از فرزندان و اهل بیت خود را دیدم. پس در این مدت همواره خونهای آنها را بر می داشتم و اکنون آن در دست من است. در این هنگام رسول خدا (ص) دست مبارک را گشوده و آن شیء مقدس را که شبیه به خاک سرخ بود به من دادند و فرمودند: این را بگیر و از آن محافظت نما!. ام سلمه (س) می گوید : آن تربت مقدس همواره با من بود تا آنکه حسین (ع) به قصد کوفه از مکه خارج شد. در آن ایام همواره هر صبح و در هر شامگاه آنرا گرفته و می بوییدم و بر مصیبت پاره تن پیامبر مویه می کردم. تا آنکه روز دهم محرم فرا رسید، وقتی اول روز به سراغ آن رفتم اوضاع عادی بود اما وقتی آخر روز فرا رسید، هنگامی که محفظه را گشودم آنرا چون خون تازه یافتم. فتال نیشابوری، محمد بن حسن، روضه الواعظین، ج 1، ص 193. #پیامبر #امام_حسین #کربلا https://www.instagram.com/p/CEmz5bkBkhi/?igshid=c40au6r3