❇️ فضیلت عید سعید غدیر خم قال رسول الله (ص) : یوم غدیر خم افضل اعیاد امتى و هو الیوم الذى امرنى الله تعالى ذکره فیه بنصب اخى على بن ابى طالب علما لامتى، یهتدون به من بعدى و هو الیوم الذى کمل الله فیه الدین و اتم على امتى فیه النعمة و رضى لهم الاسلام دینا .  ( امالى صدوق : 125، ح .8 ) رسول خدا (ص) فرمود : روز غدیر خم برترین عید هاى امت من است و آن روزى است که خداوند بزرگ دستور داد که برادرم على بن ابى طالب را به عنوان پرچمدار ( و فرمانده ) امتم منصوب کنم ، تا بعد از من مردم توسط او هدیت شوند ، و آن روزى است که خداوند در آن روز دین را تکمیل و نعمت را بر امت من تمام کرد و اسلام را به عنوان دین براى آنان پسندید. #غدیر #ولایت #امیرالمومنین #امام_علی https://www.instagram.com/p/CDavZKoJaJG/?igshid=s20q5u7axa3h

سپاس خداوند متعال را که مسیر غدیر را در زمان خود گم نکرده ایم. #غدیر #ولایت_فقیه #ولایت https://www.instagram.com/p/CDdI1SkJhv7/?igshid=4px1u2xu7vcq

امام هادی (ع): اُذکُر حَسَراتِ التَّفریطِ بِأَخذِ تَقدیمِ الحَزمِ به جای حسرت و اندوه برای عدم موفقیت‌های گذشته، با گرفتن تصمیم و اراده قوی جبران کن. (میزان الحکمة، ج. ۷، ص. ۴۵۴) #امام_هادی #ولادت #موفقیت https://www.instagram.com/p/CDekEzoJzyj/?igshid=h5vsw1su15lw

قال الکاظم (ع): أوشَک دَعوَةً وَ أسرَعُ إجابَةُ دُعاءُ المَرءِ لاِخیهِ بِظَهرِ الغَیبِ دعایی که بیشتر امید اجابت آن می‌رود و زودتر به اجابت می‌رسد، دعا برای برادر دینی است در پشت سر او. (اصول کافی، ج. ۱، ص ۵۲) #امام_کاظم #ولادت #دعا https://www.instagram.com/p/CDrkL09Bjyv/?igshid=ilf35ne196wb

✳️ فضیلت روز اول محرم: ریان بن شبیب می گوید در روز اول محرم به خدمت امام علی بن موسی الرضا (ع) مشرف شدم . حضرت به من فرمودند : آیا امروز را روزه گرفته ای؟ عرض کردم نه. فرمودند: در چنین روزی بود که زکریا (ع) از درگاه خدا طلب فرزند نمود و پروردگار متعال ملائکه را بر او نازل کرد وبه ایشان وحی نمود که: «ای زکریا ما تو را به فرزندی به نام یحیی بشارت می دهیم که تا کنون کسی به این نام نبوده است» پس هر کسی این روز را روزه بدارد و از محضر پروردگار طلب حاجت کند دعایش مستجاب خواهد شد. صدوق، محمد بن علی، عیون اخبار الرضا، ج 1، ص 299 #محرم #دعا #امام_رضا https://www.instagram.com/p/CEIis96Jar_/?igshid=12ipvte53o466

اسماعیل (ع) و ماجرای کربلا؛ در روایت است که اسماعیل (ع) گوسفندان خود را در اطراف شط فرات به چرا می فرستاد. روزی چوپان به ایشان اطلاع داد که گوسفندان، از آب شط استفاده نمی کنند. اسماعیل (ع) از محضر پروردگار متعال علت را جویا شد. پس جبرئیل (ع) بر ایشان نازل شده و گفت: «يَا إِسْمَاعِيلُ سَلْ غَنَمَكَ فَإِنَّهَا تُجِيبُكَ عَنْ سَبَبِ ذَلِكَ» ای اسماعیل! علت را از گوسفندانت بپرس، آنها خود به تو خواهند گفت! اسماعیل (ع) از گوسفندها علت را پرسید. پس آنها به زبان فصیح پاسخ دادند: «قَدْ بَلَغَنَا أَنَّ وَلَدَكَ الْحُسَيْنَ (ع) سِبْطَ مُحَمَّدٍ يُقْتَلُ هُنَا عَطْشَاناً فَنَحْنُ لَا نَشْرَبُ مِنْ هَذِهِ الْمَشْرَعَةِ حَزَناً عَلَيْهِ» به ما رسیده است که فرزند تو حسین؛ نوه محمد، در اینجا با لب تشنه کشته خواهد شد. پس ما به جهت حزن بر او از این آب نمی نوشیم. بحار الانوار، ج 44، ص 243. #اسماعیل #امام_حسین #کربلا https://www.instagram.com/p/CERkkfAgBgf/?igshid=1xz9cvjrwmqj0

🔴 سلیمان نبی (ع) و کربلا؛ مرحوم علامه مجلسی (ره) می فرمایند: در روایت آمده است که سلیمان نبی بر روی فرش خود می نشست و در هوا سیر می نمود. روزی از روزها هنگام سیر، بر فراز سرزمین کربلا رسید. پس باد فرش او را سه دور در آنجا چرخاند به حدی که ترسید که سقوط کند. پس باد آرام گرفته و سلیمان را در آن سرزمین فرود آورد. در این هنگام سلیمان (ع) خطاب به باد فرمود: چرا مرا پایین آوردی؟ باد عرضه داشت: «إِنَّ هُنَا يُقْتَلُ الْحُسَيْنُ (ع)» در اینجا حسین (ع) کشته خواهد شد! پرسید: او کیست؟ باد پاسخ داد: «هُوَ سِبْطُ مُحَمَّدٍ الْمُخْتَارِ وَ ابْنُ عَلِيٍّ الْكَرَّارِ» او فرزند محمد مختار و علی کرار است. سلیمان پرسید: قاتل او کیست؟ پاسخ داد: «لَعِينُ أَهْلِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ يَزِيدُ» کسی که مورد لعنت اهل آسمانها و زمین است و نام او یزید است. پس سلیمان دستهای خویش را به سوی آسمان بلند کرده و قاتل حسین (ع) را لعنت و نفرین نمود و تمام انس و جن آمین گفتند. سپس باد به حرکت درآمده و فرش سلیمان را بلند نمود. بحار الانوار، ج 44، ص 244. #سلیمان #امام_حسین #کربلا https://www.instagram.com/p/CETvEnQAtoN/?igshid=xo50t0rsx4zm

موسی (ع) و کربلا؛ امام باقر (ع) می فرمایند: ماجرای شکافته شدن دریا و عبور بنی اسرائیل از آن و غرق شدن فرعونیان در روز عاشوراء واقع شده است. همچنین در نقل دیگری آمده است که مسابقه ساحران با موسی و ایمان آوردن آنها نیز در روز عاشورا واقع شده است. در نقلی دیگر از امام باقر (ع) آمده است که آن حضرت فرمودند: «الْغَاضِرِيَّةُ هِيَ الْبُقْعَةُ الَّتِي كَلَّمَ اللَّهُ فِيهَا مُوسَى بْنَ عِمْرَانَ وَ نَاجَى نُوحاً فِيهَا وَ هِيَ أَكْرَمُ أَرْضِ اللَّهِ عَلَيْهِ وَ لَوْ لَا ذَلِكَ مَا اسْتَوْدَعَ اللَّهُ فِيهَا أَوْلِيَاءَهُ وَ أَنْبِيَاءَهُ فَزُورُوا قُبُورَنَا بِالْغَاضِرِيَّة» غاضریه [یعنی: سرزمین نینوا] همان مکانی است که خداوند در آن با موسی بن عمران (ع) سخن گفته و با نوح (ع) نجوا نموده است. و آن با کرامت ترین زمینهای خداوند است و اگر چنین نبود اولیاء و انبیاء خود را در آن به امانت نمی نهاد. پس قبور ما را در غاضریه زیارت کنید! طوسی، محمد بن حسن، تهذیب الاحکام ، ج 4، ص 301، بحار الانوار، ج 3، ص 17، جزائری، سید نعمت الله، قصص جزائری، ص 252، ابن قولویه، جعفر بن محمد، کامل الزیارات، ص 238. #موسی #عاشوراء #کربلا #امام_حسین https://www.instagram.com/p/CEWeL4wpcjI/?igshid=1e7xyqy1gqfk7

عیسی (ع) و کربلا؛ مرحوم شیخ الطائفه (ره) در کتاب گرانسنگ تهذیب الاحکام از وجود مبارک امام زین العابدین (ع) نقل می کند که مقصود از مکان دوری که در آیه شریفه آمده است، سرزمین کربلاء می باشد که مریم هنگام تولد عیسی (ع) بواسطه قدرت الهی از دمشق به آنجا آمده و پس از تولد فرزندش همان شب به محل خود بازگشت. همچنین امام باقر (ع) می فرمایند : تولد عیسی (ع) در روز عاشوراء واقع شده است. در روایت است که روزی عیسی (ع) به همراه حواریون در صحرا عبور می کردند تا آنکه به سرزمین کربلا رسیدند. در آنجا با شیری غضبناک روبرو شدند که راه را بسته بود. عیسی (ع) جلو رفته و فرمود: چرا راه را بسته ای و به ما اجازه عبور نمی دهی؟ شیر با زبان فصیح پاسخ داد: «إِنِّي لَمْ أَدَعْ لَكُمُ الطَّرِيقَ حَتَّى تَلْعَنُوا يَزِيدَ قَاتِلَ الْحُسَيْنِ (ع)» من راه را برای شما باز نخواهم کرد مگر آنکه یزید قاتل حسین (ع) را لعنت نمایید! عیسی (ع) فرمود: حسین کیست؟ شیر گفت: «هُوَ سِبْطُ مُحَمَّدٍ النَّبِيِّ الْأُمِّيِّ وَ ابْنُ عَلِيٍّ الْوَلِيِّ» او نوه محمد (ص) پیامبر امیّ، و فرزند علی ولی [خدا است]. عیسی (ع) پرسید: قاتل او کیست؟ شیر گفت: «قَاتِلُهُ لَعِينُ الْوُحُوشِ وَ الذُّبَابِ وَ السِّبَاعِ أَجْمَعَ خُصُوصاً أَيَّامَ عَاشُورَاءَ» قاتل او مورد لعنت تمام حیوانات و مگسها و درندگان است. به خصوص در روز عاشوراء! پس عیسی (ع) دستهای خود را بلند نموده و بر یزید (لع) لعن و نفرین نمود و حواریون آمین گفتند. در این هنگام شیر از سر راه کنار رفت. طوسی، محمد بن حسن، تهذیب الاحکام، 6، ص 73. بحار الانوار، ج 44، ص 2

رسول اعظم (ص) و کربلا؛ عالم شهید، ابن فتال نیشابوری (ره) از ام السلمه (س) همسر گرامی رسول خدا (ص) نقل می کند که شبی رسول خدا (ص) از خانه خارج شدند و پس از مدتی طولانی پریشان و غبار آلود در حالی که دستشان مشت شده بود، به خانه بازگشتند. عرض کردم: یا رسول الله! چه شده که شما را پریشان و غبار آلود می بینم؟ حضرت فرمودند: «أُسْرِيَ بِي فِي هَذَا الْوَقْتِ إِلَى مَوْضِعٍ مِنَ الْعِرَاقِ يُقَالُ لَهُ كَرْبَلَاءُ فَأُرِيتُ فِيهِ مَصْرَعَ الْحُسَيْنِ ابْنِي وَ جَمَاعَةٍ مِنْ وُلْدِي وَ أَهْلِ بَيْتِي فَلَمْ أَزَلْ أَلْقِطُ دِمَاءَهُمْ فَهَا هِيَ فِي يَدِي» امشب مرا به منطقه ای در عراق بردند که نام آنجا کربلاست. در آنجا قتلگاه حسین (ع) و عده ای از فرزندان و اهل بیت خود را دیدم. پس در این مدت همواره خونهای آنها را بر می داشتم و اکنون آن در دست من است. در این هنگام رسول خدا (ص) دست مبارک را گشوده و آن شیء مقدس را که شبیه به خاک سرخ بود به من دادند و فرمودند: این را بگیر و از آن محافظت نما!. ام سلمه (س) می گوید : آن تربت مقدس همواره با من بود تا آنکه حسین (ع) به قصد کوفه از مکه خارج شد. در آن ایام همواره هر صبح و در هر شامگاه آنرا گرفته و می بوییدم و بر مصیبت پاره تن پیامبر مویه می کردم. تا آنکه روز دهم محرم فرا رسید، وقتی اول روز به سراغ آن رفتم اوضاع عادی بود اما وقتی آخر روز فرا رسید، هنگامی که محفظه را گشودم آنرا چون خون تازه یافتم. فتال نیشابوری، محمد بن حسن، روضه الواعظین، ج 1، ص 193. #پیامبر #امام_حسین #کربلا https://www.instagram.com/p/CEmz5bkBkhi/?igshid=c40au6r3

امیرالمومنین (ع) و کربلا؛ هرثمه بن ابی مسلم می گوید: وقتی که از جنگ صفین باز می گشتیم به سرزمینی به نام کربلاء رسیدیم. امیر المومنین (ع) نماز صبح را در آنجا اقامه نمودند. پس از نماز، مقداری از خاک آنجا را برداشته و بوییدند سپس فرمودند: « وَاهاً لَكِ يَا تُرْبَةُ لَيُحْشَرَنَّ مَعَكِ قَوْمٌ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ بِغَيْرِ حِسَاب»‏ چه نیکو تربتی هستی تو! در قیامت قومی با تو محشور خواهند شد که بدون محاسبه وارد بهشت می شوند. نکته جالب آنست که خود این فرد یعنی هرثمه بن ابی مسلم در روز عاشوراء در صف کوفیان قرار داشت اما هنگامی که به سرزمین کربلاء وارد شدند، به یاد ماجرای گذشته افتاده و متوجه خطای بزرگ خود شد. لذا نزد امام آمده و قضیه امیرالمونین (ع) را برای حضرت نقل نمود. در این هنگام امام (ع) به او فرمودند حال که چنین است آیا تو با ما خواهی بود یا در صف دشمنان؟ گفت: یا بن رسول الله! از آن می ترسم که ابن زیاد متعرض دخترم شود لذا نه با شمایم نه علیه شما. حضرت فرمودند: « فَامْضِ حَيْثُ لَا تَرَى لَنَا مَقْتَلًا وَ لَا تَسْمَعُ لَنَا صَوْتاً فَوَ الَّذِي نَفْسُ حُسَيْنٍ بِيَدِهِ لَا يَسْمَعُ الْيَوْمَ وَاعِيَتَنَا أَحَدٌ فَلَا يُعِينُنَا إِلَّا كَبَّهُ اللَّهُ لِوَجْهِهِ فِي نَارِ جَهَنَّمَ» حال که چنین است از اینجا دور شو تا آنجا که نه کشته شدن ما را شاهد باشی و نه فریاد مظلومیت ما را بشنوی که قسم به آنکه جان حسین در دست اوست، هر کس امروز فریاد ما را بشنود و اجابت نکند، خداوند او را با صورت به جهنم خواهد انداخت. صدوق، محمد بن علی، امالی، ص 136.

امام مجتبی (ع) و کربلا؛ در روایت است که روزی امام حسین (ع) برحضرت مجتبی (ع) وارد شدند. اما وقتی نگاهشان به چهره مبارک ایشان افتاد شروع کردند به گریه کردن. امام حسن (ع) فرمودند: یا ابا عبدالله! چه چیز تو را به گریه درآورده است؟ فرمود: بر آنچه بر شما خواهد رفت می گریم. امام حسن (ع) فرمودند: «إِنَّ الَّذِي يُؤْتَى إِلَيَّ سَمٌّ يُدَسُّ إِلَيَّ فَأُقْتَلُ بِهِ وَ لَكِنْ لَا يَوْمَ كَيَوْمِكَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ! يَزْدَلِفُ إِلَيْكَ ثَلَاثُونَ أَلْفَ رَجُلٍ يَدَّعُونَ أَنَّهُمْ مِنْ أُمَّةِ جَدِّنَا مُحَمَّدٍ (ص) وَ يَنْتَحِلُونَ دِينَ الْإِسْلَامِ فَيَجْتَمِعُونَ عَلَى قَتْلِكَ وَ سَفْكِ دَمِكَ وَ انْتِهَاكِ حُرْمَتِكَ وَ سَبْيِ ذَرَارِيكَ وَ نِسَائِكَ وَ انْتِهَابِ ثِقْلِكَ فَعِنْدَهَا تَحِلُّ بِبَنِي أُمَيَّةَ اللَّعْنَةُ وَ تُمْطِرُ السَّمَاءُ رَمَاداً وَ دَماً وَ يَبْكِي عَلَيْكَ كُلُّ شَيْ‏ءٍ حَتَّى الْوُحُوشِ فِي الْفَلَوَاتِ وَ الْحِيتَانِ فِي الْبِحَارِ» آنچه بر من خواهد رفت سمی است که بواسطه آن به شهادت خواهم رسید. اما هیچ روزی چون روز تو نخواهد بود، سی هزار مرد که ادعا دارند از امت جدّ ما هستند، به سوی تو خواهند آمد و همگی مصمم خواهند شد برکشتن تو و ریختن خونت و تعرض به حریم خیمه هایت و اسیر نمودن زن و فرزندانت و غارت نمودن اموالت. پس در این هنگام لعنت بر بنی امیه روا خواهد گردید. در آن روز آسمان خون می گرید. و همه چیز بر تو خواهد گریست حتی حیوانات بیابان و ماهیان دریاها. (حلی، ابن نما، مثیر الاحزان، ص 23)