#رنج_مقدس
#قسمت_شصت_یکم
این قدرکه خرج جوون ایرانی می کنند، یک دهمش رو خرج جوون خودشون بکنند زودترنتیجه می گیرند.
- چی گفت ؟
سری به تاسف و نگاهی نامیدانه به من میکند و با دست صورتش را ماساژ میدهد. ذهنم مشوش حال علی است. چرا این طور کرد. از سعید می پرسم.
نفس عمیقی میکشد و میگوید:
- نمیدونم. شاید میخواست به مسعود بگه، دشمن دشمنه.
اگه یه روز هم منتت رو می کشه چون بهت نیاز داره، والا به وقتش ضربه ای که میزنه هوش از سرت می پرونه.
کاش مسعود میدانست دنیایی را که او برایشان آباد می کند، می شود دست زور بالای سرمظلوم.
سعید بلند می شود و میرود سمت در حیاط و میگوید:
- بچه های ما، این قدر دنیا بین و بی غیرت نیستند فقط کاش موقعیت ایران رو میشناختند. سعید می رود دنبال علی.
باید راهی پیدا کرد. در کتابخانهٔ پدر دنبال چمران می گردم.
میخواهم بدهم مسعود بخواند.
تا شب از علی خبری نمی شود. پدر لباس میپوشد. من چادر سر می کنم و جلوی در کنارش می ایستم. نگاهم می کند و حرفی نمی زند. مادر ظرف غذایی به پدر می دهد که سهم علی است.
در خانه را که بازمی کنیم مسعود صدایم می کند. روبرمی گردانم. دارد کفش هایش را می پوشد.
دنیا را انگاردو دستی تقدیمم کرده اند.
پدر حرفی نمی زند. این اختیار دادن هایش هم خوب است. نمی پرسم کجا؟ اما مسعود می گوید:
- شما می دونید کجاست؟
-نه! پیش شما بوده از خانه بیرون رفته. من باید بدونم؟
ناراحتی اش را با همین جمله بروز می دهد. یعنی توقع داشته مانگذاریم برود. پدریک راست می رودخانهٔ طالقان. یک درصد هم احتمال نمی دادم که اینجا آمده باشد. چراغ اتاق روشن است.
پدر ظرف غذا را می دهد دستم. یعنی من اول باید سراغ علی بروم؟ داخل اتاق خودم روبه حیاط ایستاده و موهایش ژولیده است. رنگ صورتش از ناراحتی تیره شده است. ظرف غذا را روی میز میگذارم و بی طاقت بغلش می کنم. سرم را می بوسد. خوشحالم که آرام است.
-مسعود چرا اومده؟
- بَد نَشو علی! خودش داره دیوونه می شه.
در ظرف غذا را بازمی کنم و قاشق را درمی آورم:
- بیا چند لقمہ بخور.
- مسعود خورده؟
- نه! میشه این قدر مسعود مسعود نکنی.
- کمرش خوبه؟
مطمئنم کمرو صورت مسعود خوب است. اما دقيقا حال دل وذهن على را نمی دانم. همه را با رفتارش متحیر کرده است.
دست علی را می گیرم و به زور می نشانمش چند لقمه بخور بعد صحبت می کنیم.
کاش مادر بود. من بلد نیستم بچه داری بکنم. آن هم پسرتخس وبدقلق
#نرجس_شكوريان_فرد
#رنج_مقدس
٭٭٭٭٭--💌 #ادامه_دارد 💌 --٭٭٭٭٭
#رنج_مقدس
#قسمت_شصت_یکم
این قدرکه خرج جوون ایرانی می کنند، یک دهمش رو خرج جوون خودشون بکنند زودترنتیجه می گیرند.
- چی گفت ؟
سری به تاسف و نگاهی نامیدانه به من میکند و با دست صورتش را ماساژ میدهد. ذهنم مشوش حال علی است. چرا این طور کرد. از سعید می پرسم.
نفس عمیقی میکشد و میگوید:
- نمیدونم. شاید میخواست به مسعود بگه، دشمن دشمنه.
اگه یه روز هم منتت رو می کشه چون بهت نیاز داره، والا به وقتش ضربه ای که میزنه هوش از سرت می پرونه.
کاش مسعود میدانست دنیایی را که او برایشان آباد می کند، می شود دست زور بالای سرمظلوم.
سعید بلند می شود و میرود سمت در حیاط و میگوید:
- بچه های ما، این قدر دنیا بین و بی غیرت نیستند فقط کاش موقعیت ایران رو میشناختند. سعید می رود دنبال علی.
باید راهی پیدا کرد. در کتابخانهٔ پدر دنبال چمران می گردم.
میخواهم بدهم مسعود بخواند.
تا شب از علی خبری نمی شود. پدر لباس میپوشد. من چادر سر می کنم و جلوی در کنارش می ایستم. نگاهم می کند و حرفی نمی زند. مادر ظرف غذایی به پدر می دهد که سهم علی است.
در خانه را که بازمی کنیم مسعود صدایم می کند. روبرمی گردانم. دارد کفش هایش را می پوشد.
دنیا را انگاردو دستی تقدیمم کرده اند.
پدر حرفی نمی زند. این اختیار دادن هایش هم خوب است. نمی پرسم کجا؟ اما مسعود می گوید:
- شما می دونید کجاست؟
-نه! پیش شما بوده از خانه بیرون رفته. من باید بدونم؟
ناراحتی اش را با همین جمله بروز می دهد. یعنی توقع داشته مانگذاریم برود. پدریک راست می رودخانهٔ طالقان. یک درصد هم احتمال نمی دادم که اینجا آمده باشد. چراغ اتاق روشن است.
پدر ظرف غذا را می دهد دستم. یعنی من اول باید سراغ علی بروم؟ داخل اتاق خودم روبه حیاط ایستاده و موهایش ژولیده است. رنگ صورتش از ناراحتی تیره شده است. ظرف غذا را روی میز میگذارم و بی طاقت بغلش می کنم. سرم را می بوسد. خوشحالم که آرام است.
-مسعود چرا اومده؟
- بَد نَشو علی! خودش داره دیوونه می شه.
در ظرف غذا را بازمی کنم و قاشق را درمی آورم:
- بیا چند لقمہ بخور.
- مسعود خورده؟
- نه! میشه این قدر مسعود مسعود نکنی.
- کمرش خوبه؟
مطمئنم کمرو صورت مسعود خوب است. اما دقيقا حال دل وذهن على را نمی دانم. همه را با رفتارش متحیر کرده است.
دست علی را می گیرم و به زور می نشانمش چند لقمه بخور بعد صحبت می کنیم.
کاش مادر بود. من بلد نیستم بچه داری بکنم. آن هم پسرتخس وبدقلق
#نرجس_شكوريان_فرد
#رنج_مقدس
٭٭٭٭٭--💌 #ادامه_دارد 💌 --٭٭٭٭٭