متن نوحه حسین جان محمد حسین پویانفر حسین جان به یاد لبت یک شبم خواب راحت نداشتم کنار تن بی سرت کاسه ی آب گذاشتم واویلا حسین جان تو بودی و گودال و ریگ و تنت زیر نیزه خداحافظی کردی با زینبت زیر نیزه واویلا صدا میزدم مادرت رو یا مظلوم نشون میدادم حنجرت رو یا مظلوم صدا میزدم مادرت رو ای بی کس به دامن بگیره سرت رو یا مظلوم یا مظلوم حسین حسین جان حسین جان حسین جان حسین جان حسین جان حسین جان حسین جان حسین جان حسین جان حسین جان حسین جان دانلود مداحی حسین جان به یاد لبت محمد حسین پویانفر به صحرا سپردم که با خاک بپوشونه داداش تنت رو بمیرم که بردن جلو چشم من پیرهنت رو واویلا تا حالا از این خونواده زنی رو نبردن اسارت الهی میمردم نمیدیدم اونقدر جسارت به آتیش کشیدن حرم رو یا مظلوم نبودی شکستن سرم رو یا مظلوم ندیدی چشای ترم رو با غیرت شلوغی دور و برم رو یا مظلوم یا مظلوم حسین جان حسین جان حسین جان حسین جان حسین جان حسین جان حسین جان حسین جان حسین جان حسین جان حسین جان به آتیش کشیدن حرم رو یا مظلوم نبودی شکستن سرم رو یا مظلوم منبع سایت تاباموزیک

من حرم لازم لازمم دلم تنگ است روزگارم ببین به هم خورده تو عراقی و من هم ایرانم سرنوشت اینچنین رقم خورده گره کور دارم اما با یک نگاه تو بهترم اقا نذر کردم دوباره قسمت شد مادرم را بیاورم اقا منم انکه زیارت مخصوص در خراسان هوای تو کردم عرفه میهمان نمیخواهی هوس کربلای تو کردم سایت خیمه گاه

✿●✿خبر چه سنگینه، خبر پر از درده غم رفیقامون، بیچاره‌مون کرده ✿●✿زمینی بودند و، به آسمون رفتن دوباره جاموندیم، رفیقامون رفتن ✿●✿تا کی باید بمونیم و بسوزیم از غصّه کی آخه میرسه به ما مسیر این قصّه ✿●✿تا کی با دستامون روی گلا بریزیم خاک خدایا پاره پاره شد دلم دیگه بسّه ✿●✿رفیقت عینِ برادر شد، رفاقت تا سر جونه غم داغ رفیقو پس، برادر مرده میدونه ✿●✿رفیق نیمه راه من، خداحافظ چه روز و شب‌هایی، کنار هم بودیم ✿●✿تو بی‌ قراری‌ها، قرار هم بودیم چه خاطراتی بود، تو روضه‌ها باتو ✿●✿نمیره از یادم، حسین حسیناتو امید زندگیمونو تو ناامید کردی ✿●✿با این خبر موهای مادرو سفید کردی آخرشم شهادتو گرفتی از ارباب ✿●✿بس که تو روضه التماسِ هر شهید کردی نه این رسم رفاقت نیست، رفیق نیمه راه من ✿●✿هزار ننگ و هزار نفرین، به این بخت سیاه من رفیق نیمه راه من، خداحافظ [متن شعر مداحی خبر چه سنگینه از سید رضا نریمانی] خبر پر از داغه، خبر پر از سوزه✿●✿ خبر میگه بازم، یه لاله میسوزه با داغ اون آتیش، که توش یه مادر سوخت✿●✿ حالا تَنِ چندتا، جَوونِ پرپر سوخت شبیه بچه‌های شاه بی‌کفن سوختن✿●✿ با شعله‌هایی که به خیمه‌ها زدن سوختن شنیده‌ها رو دیدن اینا که توی روضه✿●✿ به یاد آتیشِ دل امام حسن سوختن مصیبت رو ندیدم که، شنیدم من ولی سوختم✿●✿ دوباره تازه شد روضه، که زهرا گفت علی سوختم علی سوختم ، علی سوختم✿●✿ میون شعله ها آه ، علی سوختم یکی صدا می زد آه، علی سوختم✿●✿ علی سوختم رفیق نیمه راه من، خداحافظ ✿●✿ با سلام خدمت مخاطبین ملوتکست هم اکنون می توانید ♫♭♬ متن مداحی خبر چه سنگینه از سید رضا نریمانی ♫♭♬ را مشاهده کنید و از آن لذت ببرید. برای حمایت از صاحب این اثر لینک این پست را در صفحات اجتماعی خود به اشتراک بگذارید.

خبر چه سنگینه... خبر پر از درده! #سید‌رضا‌نریمانی ╔═ ⚘════⚘ ═╗ @heyatgram313 ╚═ ⚘════⚘ ═╝

کریم کاری بجز جود و کرم نداره آقام تو مدینه است ولی حرم نداره غریب اونیه که همدم اشک و آه دیده که مادرش تو کوچه بی پناه آقام می دونی که تو کوچه ها غریبه آخه مادرشو پهلو شکسته دیده شهید اونیه که سر در بدن نداره آقام رو زمینه ولی کفن نداره دلم تو روضه ها شکسته مثل شیشه ولی روزی مثل روز حسین نمیشه 1387/12/4 منبع اشعار محمل

تقديم به اقا امام زمانم...بهتون تسليت ميگم آقا متن شعر نوحه كليپ فوق مگه يادم ميره من بودم و يه گل پر پر مگه يادم ميره من بودم و يه گل پر پر مـــگه يادم ميره زخم روي صورت مادر مگه يادم ميره من بودم و يه گل پر پــر مگه يادم ميره خون آبه ي بال كبــــــــوتر مگه يادم ميره زخم روي صورت مـــــــادر ديگه راحت شدم از غـــم دنيــــــــــا راحت از ديدنِ قاتل زهــــــــــــــــرااااا مگه يادم ميره من بودم و يه گل پر پر مگه يادم ميره خون آبه ي بال كبــوتر مگه يادم زخم روي صورت مــــــــادر نشسته رو لبام لخته لخته پاره ي دل اي خدا مي ريزه از چشمام غربت چندين ساله كوچه ها دم اخر دلم شعله ور شدنت مي شود از چشم ترم تو دستاي منه چادر خاكي زهرا مادرم ديگه اين كوچه ها شاهد نداره ديگه روي دلم غم نمياره مگه يادم ميره من بودم و كوچه ي غم ها مگه يادم ميره دستي سياه كه ميره بالا مگه يادم ميره روي زمين ناله ي زهراااااا مگه يادم ميره خون آبه بال كبوتر مگه يادم ميره زخم روي صورت مادر .......... اي ماهي دريا برايت گريه كرده پيغمبر و زهرا برايت گريه كرده .......... عباس علمدار حسين حسين علمدار حسن منبع سایت بلاگ فا

شاعرک : مجتبی دسترنج شعر جمعه ۲۸ مهر ۱۳۹۱ | 11:55 درحسرت کربلا یا امام رضا..... درحریم پاکتان عقده گشایی میکنند جسم وجان زائرانت راخدایی میکنند ماکه دیگرصبرمان لبریزشدمولای من این دل بیچاره را کی کربلایی میکنند *********** التماس دعا منبع:سایت مداحی ملتمس

🌱 🥀آی کبوتر که نشستی روی گنبد طلا 🥀هر کجا پر میزنی تو حرم امام رضا 🥀من کبوتر بقیعم با تو خیلی فرق دارم 🥀جای گنبد سرم به روی خاکا میزارم 🥀اونجا هر کی میپره طائر افلاکی میشه 🥀اینجا هر کی میپره بال و پرش خاکی میشه 🥀اونجا خادما با زائرا مهربونن 🥀اینجا زائرا رو از کنار قبرا میرونن 🥀تو که هر شب میسوزه صدتا چراغ دور و برت 🥀به امام رضا بگو تویی غریب یا مادرت؟ 🏴فرا رسیدن شهادت کریم اهل بیت امام حسن مجتبی (ع) و رحلت پیامبر خاتم (ص) و شهادت امام رضا(ع) بر شما تسلیت باد🏴 ─═इई🍃🌸🍃ईइ═─ #زاینده‌رود ✅ را معرفی کنید👇 ━━━🍃🌺🍃━━━ 💢 sapp.ir/z_rood1 سروش 💢 eitaa.com/z_rood ایتا

ریان ابن شبیب جدمونو غریب گیر اوردن ریان ابن شبیب آب و واسه حبیب دیر آوردن تو شیب گودال سرازیر شد حسین پیر شد آخ ته گودال زمین گیر شد حسین پیر شد سر و بریدن ولی دیر شد حسین پیر شد **** ریان ابن شبیب ذکر امن یجیب می گفت زینب ریان ابن شبیب رفتش شیب الخضیب زیر مرکب بلا سر زینب آوردن سر و بردن بچه یتیما کتک خوردن سر و بردن زنای توی بی کسی مردن سر و بردن **** ریان ابن شبیب می اومد بوی سیب از تو صحرا ریان ابن شبیب یک عده نا نجیب کردن بلوا به عمه زینب جسارت شد جنایت شد چادرا وقتی که غارت شد جنایت شد قسمت زنها اسارت شد جنایت شد **** ریان ابن شبیب جسم خد التریب رو زمینِ ریان ابن شبیب با چکمه نا نجیب رفت رو سینه تشنه سرش رو جدا کردن چه ها کردن ده تا سوار و صدا کردن چه ها کردن پیکر و بی سر رها کردن چه ها کردن **** ریان ابن شبیب سقا شد غم نصیب تو علقمه ریان ابن شبیب میگفت عباس عجیب یا فاطمه ولوله توی حرم افتاد علم افتاد رو خاکا دست قلم افتاد علم افتاد مسیر دنیا به غم افتاد علم افتاد  

گریزها و ذکر مصیبت حضرت رضا علیه السلام ای لطف تمام یا رضا ادرکنی ای فیض مُدام یا رضا ادرکنی بر محضر پاکت ای امام معصوم پیوسته سلام یا رضا ادرکنی منبع نرم افزار فیش صفر

وداع ما با ماه صفر هست،منم وداع امام رضا رو بخونم و از همه التماس دعا "السَّلَامُ عَلَى مَنْ أَمَرَ أَهله وَ عِیَالَهُ بِالبکاء عَلَیْهِ قَبْلَ وُصُولِ الْقَتْلِ" زن و بچش رو جمع کرد،تو همون مدینه پشت سر من گریه کنید" آقا گریه پشت سر مسافر شگون نداره،فرمود دیگه از این سفر برنمیگردم مدینه" وقت رفتن زشهر پیغمبر گفت باید به غربتم گریید دیگر این شهر را نمی بینم بر غم بی نهایتم گریید *خواهرا،امشب جای حضرت معصومه گریه کنید* گریه بر من رواست معصومه این مسافر که بر نمی گردد دیدن قبر مادرم زهرا روزی من دگر نمی گردد رفت و قسمت نشد که این خواهر *ما میگیم خوب شد قسمت نشد،یه خواهر بابرادر همسفر شد،دیگه بسه* رفت و قسمت نشد که این خواهر همسفر با برادرش باشد رفت و قسمت نشد که برگردد زائر قبر مادرش باشد *کجا بردنش؟!* رفت و دور از مزار پیغمبر در غریبی ز زهر کین جان داد کنج حجره به خود می پیچید همچو مادر به روی خاک افتاد *میگم و رد میشم* اثر زهر کینه کاری بود صورتش شد کبود واویلا ذکر پایانیش در این عالم لب خشکیده بود یا زهرا ..... مادر ..... مادر ..... *فیض آمادست،بگم شام غریبانیه محدث قمی هم فیض ببره،دل شب زنای نوقان تازه عروساشونو داشتن میبردن خونه ی شوهر،دیدن یه بدنی رو غریبانه دارن تشیع میکنن،پرسیدن،گفتن این بدن امام رضاست(غربت و ببین)این تازه عروسا به شوهراشون گفتن مهریه هامون حلالتون،اجازه بدید بریم بدن جگرگوشه ی فاطمه رو دفن کنیم ...." چی جوری دفن کنن؟!! برگشتن،هر چی هر کی براشون گل آورده بود،پس گرفتن،گفتن باید این بدن رو گل بارون کنیم،آوردن گلها رو ریختن،بدن زیر این گلها دفن شد،قربونت برم که زنها واسطه ی دفنت شدن"(فهمیدی چی میخوام بگم؟!!)یه همچین اتفاقی تو تاریخ یه بار دیگه هم افتاده،اونم مال کربلاست .... زنای بنی اسد اومدن به نامرداشون گفتن،مهریه هامون حلال،اجازه بدید این بدن ها رو بریم دفن کنیم .... لذا تو زیارت ناحیه به ابی عبدالله می گی:*أَلسَّلامُ عَلى مَنْ دَفَنَهُ أَهْـلُ الْقُرى* قربونت برم که روستایی ها دفنت کردن" اما من میخوام بگم یا امام رضا(خود حضرت رضا فرمودا):إِنْ كُنْتَ بَاكِیاً لِشَیْ ءٍ فَابْكِ لِلْحُسَیْنِ " اگه میخوای برا کسی گریه کنی،بر حسین ما گریه کن " یا امام رضا بدنتو وقتی میخواستن دفن کنن،تلی از گل و کنار زدن ...." اما لایوم کیومک یا اباعبدالله ....." به به ، رحمت خدا بر این ناله ها،60 شبه داری میگی حسین،دیگه بستونه،بازم دلت کربلا میخواد؟!! نشست کنار گودال،چه کنه زینب؟!! نیزه شکسته ها رو کنار بزن .... نه نه .... دونه دونه اینا رو بیرون آورد، شمشیرا رو از بدن بیرون آورد،تازه بدنی که زیر سم اسب رفته ....." ای حسین .......... اما ادب اقتضا میکنه روضه ی خود امام رضا رو بگم،برا ابی عبدالله اینجوری روضه خواند" به خدا ما که هنوز یه دل سیر براش گریه نکردیم" چقد زود داره این سفره جمع میشه،چه شبای خوبی بود چه روزای خوبی بود،صبح و شاممون با تو شروع میشد ...." ان شاالله عمرمونم با تو تموم بشه آقا؛ ان شاالله تو بیای بالا سرمون" امام رضا فرمود: یابن شبیب إِنْ كُنْتَ بَاكِیاً لِشَیْ ءٍ فَابْكِ لِلْحُسَیْنِ" چرا؟ علتشم فرمود،اگه نمی گفت جرات نمیکردیم اینجوری بگیم: *فَإِنَّهُ ذُبِحَ کَمَا یُذْبَحُ الْکَبْشُ* اخه مثل یه مذبوح سر از بدنش جدا کردن" یدونه شباهتشو بگم،میخوام بگم شباهتش اینه،تو ماها اگه بخوان یه گوسفندی رو سر ببرن،یه مذبوحی رو ذبح کنن،همه دورش جمع میشن،همه خوشحالن، هر کی میگه من از این مذبوح سهمی دارم ...... ( فهمیدی چی گفتم؟!!) همه دورش حلقه زدن ... اخنس گفت عمامه ش رو من میبرم .... بجدل گفت انگشترشو من میبرم ..... خولی گفت سرشو من میبرم ..... همه دارن شادی می کنن ......حسین ..........