#مقتل قَالَ الرَّاوِي ثُمَّ أُخْرِجَ النِّسَاءُ مِنَ الْخَيْمَةِ وَ أَشْعَلُوا فِيهَا النَّارَ فَخَرَجْنَ حَوَاسِرَ مُسَلَّبَاتٍ حَافِيَاتٍ بَاكِيَاتٍ يَمْشِينَ سَبَايَا فِي أَسْرِ الذِّلَّةِ وَ قُلْنَ بِحَقِّ اللَّهِ إِلَّا مَا مَرَرْتُمْ بِنَا عَلَى مَصْرَعِ الْحُسَيْنِ ع فَلَمَّا نَظَرَ النِّسْوَةُ إِلَى الْقَتْلَى صِحْنَ‏ وَ ضَرَبْنَ وُجُوهَهُنَّ قَالَ فَوَ اللَّهِ لَا أَنْسَى زَيْنَبَ بِنْتَ عَلِيٍّ ع تَنْدُبُ الْحُسَيْنَ ع وَ تُنَادِي بِصَوْتٍ حَزِينٍ وَ قَلْبٍ كَئِيبٍ يَا مُحَمَّدَاهْ صَلَّى عَلَيْكَ مَلَائِكَةُ السَّمَاءِ هَذَا الْحُسَيْنُ مُرَمَّلٌ بِالدِّمَاءِ مُقَطَّعُ الْأَعْضَاءِ وَ بَنَاتُكَ سَبَايَا إِلَى اللَّهِ الْمُشْتَكَى وَ إِلَى مُحَمَّدٍ الْمُصْطَفَى وَ إِلَى عَلِيٍّ الْمُرْتَضَى وَ إِلَى فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ وَ إِلَى حَمْزَةَ سَيِّدِ الشُّهَدَاءِ يَا مُحَمَّدَاهْ هَذَا حُسَيْنٌ بِالْعَرَاءِ تَسْفِي عَلَيْهِ الصَّبَا قَتِيلُ أَوْلَادِ الْبَغَايَا وَا حُزْنَاهْ وَا كَرْبَاهْ الْيَوْمَ مَاتَ جَدِّي رَسُولُ اللَّهِ ص يَا أَصْحَابَ مُحَمَّدَاهْ هَؤُلَاءِ ذُرِّيَّةُ الْمُصْطَفَى يُسَاقُونَ سَوْقَ السَّبَايَا وَ فِي رِوَايَةٍ يَا مُحَمَّدَاهْ بَنَاتُكَ سَبَايَا وَ ذُرِّيَّتُكَ مَقْتَلَةً تَسْفِي عَلَيْهِمْ رِيحُ الصَّبَا وَ هَذَا حُسَيْنٌ مَجْزُوزُ الرَّأْسِ مِنَ الْقَفَا مَسْلُوبُ الْعِمَامَةِ وَ الرِّدَاءِ بِأَبِي مَنْ أَضْحَى عَسْكَرُهُ فِي يَوْمِ الْإِثْنَيْنِ نَهْباً بِأَبِي مَنْ فُسْطَاطُهُ‏ مُقَطَّعُ الْعُرَى بِأَبِي مَنْ لَا غَائِبٌ فَيُرْتَجَى وَ لَا جَرِيحٌ فَيُدَاوَى بِأَبِي مَنْ نَفْسِي لَهُ الْفِدَاءُ بِأَبِي الْمَهْمُومُ حَتَّى قَضَى بِأَبِي الْعَطْشَانُ حَتَّى مَضَى بِأَبِي مَنْ شَيْبَتُهُ تَقْطُرُ بِالدِّمَاءِ بِأَبِي مَنْ جَدُّهُ مُحَمَّدٌ الْمُصْطَفَى بِأَبِي مَنْ جَدُّهُ رَسُولُ إِلَهِ السَّمَاءِ بِأَبِي مَنْ هُوَ سِبْطُ نَبِيِّ الْهُدَى بِأَبِي مُحَمَّدٌ الْمُصْطَفَى بِأَبِي خَدِيجَةُ الْكُبْرَى بِأَبِي عَلِيٌّ الْمُرْتَضَى ع بِأَبِي فَاطِمَةُ الزَّهْرَاءُ سَيِّدَةُ النِّسَاءِ بِأَبِي مَنْ رُدَّتْ لَهُ الشَّمْسُ صَلَّى. قَالَ الرَّاوِي: فَأَبْكَتْ وَ اللَّهِ كُلَّ عَدُوٍّ وَ صَدِيقٍ ثُم‏.... (اللهوف على قتلى الطفوف ) راوى گويد: سپس زنان را برهنه سر، غارت شده، با پاى برهنه و در كسوت اسارت در آمده از خيمه‏ها بيرون رانده آتش در خيمه‏ها زدند. زنان مى‏گفتند: به حقّ خدا ما را به قتلگاه بريد، چون نظر زنان به كشتگان افتاد صيحه كشيده بر چهره‏ها تپانچه نواختند. گويد: به خدا سوگند، فراموش نمى‏كنم زينب دخت علىّ عليه السّلام را كه بر حسين عليه السّلام نوحه مى‏كرد و با آوايى حزين و دلى دردمند ندا كرده مى‏گفت: وا محمّداه! خداى‏ ______________________________ (1)- شرح حال دختر حبيب بن بديل به دست نيامد. حبيب از راويان حديث ولايت است، الغدير 251. لهوف / ترجمه مير ابو طالبى، ص: 160 آسمان بر تو درود فرستاد، اين حسين توست كه عريان و خون آلود با اعضاى قطعه قطعه بيفتاده، واى از اين مصيبت، دختران تو اسيرند، شكايتها را به نزد خدا و نزد محمّد مصطفى و نزد علىّ مرتضى و فاطمه زهرا و حمزه سيّد الشهداء مى‏برم. وا محمّداه! اين حسين است كه در اين بيابان كه باد صبا بر آن خاك پاشد كشته زنازادگان است، امان از اين همه حزن و اندوه، و اين همه سختى و بلا بر تو اى ابا عبد اللَّه، گوئيا جدّم رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله امروز دنيا را ترك فرمود. اى اصحاب محمّد، اينان ذرّيّه مصطفى‏اند كه چون اسيران برده شوند. در روايات ديگر: وا محمّداه! دخترانت اسير و ذرّيّه تو كشته‏شدگانى هستند كه باد صبا بر پيكرهايشان خاك فرو پاشد، اين حسين است كه سر انورش از قفا بريده شده بى‏هيچ عمامه و ردا. پدرم فداى عزيزى كه سپاهش در روز دوشنبه تار و مار و خيامش طناب بريده بر باد رفت، پدرم فداى آن عزيز كه به سفر نرفته تا اميد بازگشتش باشد، و مجروح نيست تا مداوا گردد، پدرم به فداى آن كه جانم فداى اوست، پدرم فداى غمزده‏اى كه شهيد شد، تشنه‏اى كه تشنه لب رفت، پدرم به فداى عزيزى كه از محاسن وى خون چكيد، پدرم فداى آن كه جدّش رسول اللَّه است، پدرم فداى آن كه سبط پيامبر است. پدرم به فداى محمّد مصطفى باد، پدرم به فداى على مرتضى، پدرم به فداى خديجه كبرى، پدرم به فداى فاطمه زهرا سيده زنان، پدرم به فداى آن كه آفتاب برايش بازگشت تا نماز گزارد. راوى گويد: به خدا كه زينب در اين نوحه‏سرايى دوست و دشمن را گريانيد.

#فاطمیه #مقتل #روضه خوانی حضرت #امام_کاظم صلوات ‌الله ‌علیه برای حضرت صدیقه شهیده صلوات ‌‌الله‌ علیها 🔺️سَيِّدُ بْنُ طَاوُوسٍ نَقْلًا مِنْ كِتَابِ الْوَصِيَّةِ لِلشَّيْخِ عیسی بْنِ الْمُسْتَفَادِ الضَّرِيرِ عَنْ مُوسَى بْنِ جعفر عن أَبِيهِ قَالَ بِمَا حَضَرَتْ رَسُولَ اللَّهِ الْوَفَاةُ دَعَا الْأَنْصَارَ وَ قَالَ إلَّا أَنْ بَابَهَا بابى وَ بَيْتِهَا بيتى فَمَنْ هَتَكَهُ فَقَدْ هَتَكَ حِجَابَ اللَّهِ قَالَ عِيسَى فَبَكَى ابوالحسن طَوِيلًا وَ قَطَعَ بَقِيَّةَ كَلَامِهِ وأكثر البكاء وَ قَالَ هُتِكَ وَاَللَّهِ حِجَابُ اللَّهِ هُتِكَ وَاَللَّهِ هَتَكَ وَاَللَّهِ حِجَابُ اللَّهِ فاطمةُ ، يا أمّه يَا أُمَّهْ صلوات الله علیها. 🔸️سید بن طاووس رضوان الله علیه در کتاب الطرائف می‌نویسد: عيسى بن مستفاد ضرير از امام كاظم علیه السلام آن بزرگوار از پدرش روايت كرد: 💠 چون وفات پيامبر فرا رسيد، انصار را فراخواند و به آنان فرمود:..آگاه باشيد درب خانه زهرا، درب منزل من و خانه‌ى او خانه‌ى من است. هر كه حرمتش را بريزد، حرمت الهى را شكسته است. 🔸️عيسى می‌گوید: امام کاظم علیه السلام با گفتن این جمله مدتی طولانی گریسته و سخنش را قطع کرد و فرمود: به خدا قسم، حرمت الهى شكسته شد، به خدا قسم حرمت الهى شكسته شد، به خدا قسم حرمت الهى شكسته شد. اي فاطمه واى مادر... واى مادر صلوات الله علیها... 📚 طرف من الأنباء والمناقب / السيد بن طاووس ج1ص146 بحار الانوار، جلد ۲۲، صفحه ۴۷۶-۴۷۷ https://lib.eshia.ir/27855/1/146 @dehban_ir