eitaa logo
گاهے ، حرفے ، ڪلامے
959 دنبال‌کننده
16.8هزار عکس
6.4هزار ویدیو
50 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
‌‌🔻حجت‌الاسلام و المسلمین رئیسی در نخستین همایش روز حفاظت و اطلاعات قوه قضائیه: 🔹️مشارکت مردم در اصلاح امور کشور بسیار مهم است. باید به گونه‌ای عمل کنیم که احساس و همکاری کنند و نسبت به محیط پیرامونی خود حس مسئولیت داشته باشند. 🔹️اگر این احساس مسئولیت در مردم به وجود بیاید، آحاد تبدیل به نیروهای غیررسمی حفاظت و اطلاعات می شوند و حتی یک زندانی اجازه نخواهد داد در زندان محل محکومیتش فساد باشد. 🔹️دستگاه قضایی، پیشانی است. بر این اساس باید منافذ را شناسایی و مسدود کرد. 🔹️کسانی که در مجموعه حفاظت و اطلاعات هستند، وظیفه سنگینی از باب جلوگیری از و انحراف در یک سازمان دارند. 🔹️مرتبطان یک پرونده قضایی اعم از قاضی، وکیل، کارشناس، ضابط و اصحاب دعوا باید از هر گونه لغزش و آسیبی بمانند و این امر وظیفه مجموعه حفاظت و اطلاعات است. 🔹️گزارش‌های واصله به حفاظت باید به دقت ارزیابی شود تا خدای ناکرده در مورد افراد، و نادرست نباشد. 🔹کوچکترین در قوه قضائیه، نیروهای مسلح و دستگاه‌های اطلاعاتی یک برای نظام است. 🔹نباید اجازه دهیم اساساً فساد منعقد شود زیرا ایجاد فساد موجب از دست دادن نیروی انسانی می‌شود. 🔹️اگر افراد ناصالحی بودند که نبودن آنها در دستگاه موجب خلل و تاخیر در به پرونده‌ها می‌شود، به مردم اعلام کنید که ما ترجیح می‌دهیم در کار شما رخ دهد، اما کار را به دست افراد نسپاریم. قطعا مردم نیز به این امر رضایت دارند. 🔹️برخورد با قضات و یا کارکنان موجب دستگاه قضایی می‌شود. 🔹️نباید دهیم دستگاه قضایی به ذره‌ای فساد آلوده شود، زیرا عمومی را از دست می‌دهیم. 🔹️افزایش اجتماعی در گرو برخورد با فساد است و این نیز به معنای افزایش دستگیری‌ها نیست بلکه باید در جهت پیش‌بینی و پیشگیری گام برداریم. ۱۳۹۸/۵/۱۷ @gahaka
🔰 خلاصه برنامه‌ ۵ آذر ۱۴۰۱ جهان‏آرا با حضور 🔹آنچه در کشور ما اجباری است، نوع پوشش است نه 🔹در هیچ کشوری هر کسی نمی‌تواند با هر پوششی که دلش می‌خواهد به خیابان بیاید، پوشش اجباری در همه کشورها هست و نمونه مقابله با برهنگی در کشورهای غربی دیده می‌شود. 🔹همان کسانی که جنبش آزادی پوشش یا همان جنبش My Body, My Choice را در غرب به راه انداخته بودند، امروز جنبش MeToo را رهبری می‌کنند. 🔹جمهوری اسلامی می‌داند که اگر برهنگی در ایران هم رواج یابد، همین جنبش می تو در انتظار مردم ما هم خواهد بود. 🔹در هیچ کشوری مطلق وجود ندارد ولی اتفاقات دیکتاتوری رسانه‌ای مطلق هست مگر در فحاشی به مقدسات ادیان 🔹بازیگران و کارگردانان مشهور آمریکایی به خاطر قبول نداشتن هولوکاست کنار گذاشته شدند و حتی مدال‌های ورزشکارانشان را به خاطر اعتراض می‌گیرند. 🔹بعد از جنگ اوکراین، درس داستایفسکی از کتب درسی ایتالیا در حال حذف شدن است چون او روسی بوده؛ این چه نوع است؟ 🔹جمهوری اسلامی بهشت اپوزیسیون‌هاست؛ یک استاد دانشگاه کتابی 700 صفحه‌ای درباره رضاخان می‌نویسد آن هم بدون منبع، یا می‌آیند و در تلویزیون، علیه جمهوری اسلامی حرف می‌زنند. 🔹برخی مخالفان نظام، دیکتاتور مطلق هستند زیرا انتظار دارند کسی مقابل آنها حرفی نزند. 🔹عموم اقلیت‌ها در ایران اعتراض نمی‌کنند زیرا آزادی‌هایی که به آنها داده شده جلوی چشمشان است. 🔹 2 دهم درصد جمعیت ایران را تشکیل می‌دهند ولی پنج نماینده در مجلس دارند در حالیکه این مقدار برای مسلمانان خیلی کمتر است. 🔹به ازای هر 500 نفر مسیحی در ایران، یک مکان عبادی در ایران وجود دارد یعنی دو و نیم برابر مسلمانان 🔹در فرانسه به ازای هر 35 هزار مسلمان، یک مکان عبادی وجود دارد. 🔹آنها که بحث را مطرح می‌کنند در مورد اصل نظام است؛ کدام حکومت در طول تاریخ در دوران حیات خود، مدل حاکمیتی خود را به رفراندوم گذاشته است؟ 🔹350 سال قبل در آمریکا، 37 نفر نشستند قانون اساسی خود را تصویب کردند، یک نفرشان هم با رأی مردم انتخاب نشده بودند. 🔹در بحث عقب هستیم ولی نسبت به زمان شاه، عقبگرد نداشته‌ایم. 💢 جهت مشاهده فیلم به آدرس زیر مراجعه نمایید http://www.telewebion.com/episode/0x527d559 @gahaka
کدام پزشکیان؟! ✍ مهدی عسگری این روزها با دو روایت متفاوت یا متضاد از دولت چهاردهم روبرو هستیم، حال باید دید که در عمل یعنی در انتخاب کابینه و نیز اتخاذ سیاست‌ها و تصمیمات راهبردی، کدامیک به واقعیت تبدیل خواهد شد؟ پزشکیان اخیرا (و نه در دوران تبلیغات) نکاتی را درباره طرح کرد که بسیاری از سیاست‌مداران به اصطلاح اصولگرا یا انقلابی هم با این صراحت آنها را مطرح نمی‌کنند و حتی در ایام تبلیغات هم چنین تصریحی از آنها مشاهده نشد! اینها مضمون سخنان اخیر رئیس‌ دولت چهاردهم است: توسعه به این قیمت که عده‌ای از مردم زیر چرخ‌های آن له شوند را قبول نداریم رشد اقتصادی که مردم از آن بهره‌ای نداشته باشند را نمی‌خواهیم! دعوا بر سر نسبت بین و یک دعوای قدیمی است که از زمان دولت مرحوم هاشمی، کشور درگیر آن بوده است و نگاه اطرافیان دکتر پزشکیان (که با دیدگاه او تعارض دارد) در اغلب دوره‌ها بر کشور حاکم بوده است. نکته‌ی مهمی که به شدت مورد غفلت در دهه‌های اخیر بوده، سهم مردم از رشد اقتصادی بوده است، یعنی حتی در سالهایی که کیکِ اقتصاد، بزرگ شده، تنها سهم سرمایه‌داران از آن افزایش یافته و سهم عموم مردم رو به کاهش بوده است. پزشکیان درباره حاکم شدن نظام طبقاتی در حوزه سلامت و آموزش نیز بارها اعلام مخالفت کرده است یعنی او این وضعیت که فقط یک طبقه‌ی ابرسرمایه‌دار، خدمات ویژه دریافت کنند و فرصت‌ها در اختیار آنها باشد را مخالف آرمانهای انقلاب و عدالت می‌داند. اینها رویکردهای بسیار مهمی است که سالها گمشده‌ی عرصه حکمرانی ما بوده‌است (البته نه در سخن بلکه در عمل) هرچند روایت با این رویکردها، تطابق چندانی ندارد یعنی بسیاری از اعضای شورای راهبردی و کمیته‌های تخصصی، اساسا دیگاههای متضادی با رئیس‌جمهور منتخب دارند و باید دید که در عمل، بر دولت چهاردهم حاکم می‌شود؟ این نگرانی زمانی پررنگ می‌شود که پزشکیان در موارد بسیاری، موضوع را به نظر کارشناسان ارجاع داده است، از اختلاف نظر میان کارشناسان که بگذریم، سئوال اینجاست که اختلاف میان نظر اطرافیان و مشاوران دولتِ جدید با رویکردهای رئیس‌جمهور، به کجا خواهد انجامید؟ در مسائل منطقه‌‌ای نیز پزشکیان ورود خوبی را در ارتباط‌ با جبهه مقاومت داشت، بویژه پاسخ او به سيدحسن نصرالله (آن‌هم در شرایط ملتهبی که لبنان در معرض حمله نظامی قرار گرفته) بسیار تعیین‌کننده بود. صورتِ ظاهری این تضاد، در رفتن دکتر پزشکیان به هیأت‌های مذهبی، خود را نشان داد. بویژه اینکه او به هیأت‌هایی سرزد که از نگاه برخی نزدیکانش، امثال آنها مصداق هستند! این را هم بگویم، واقعیتِ پزشکیان همین تصویری است که از او می‌بینیم، اهل نمایش و شوآف بازی نیست، در مجلس نیز همین روحیه را داشت، او در میان طیف سیاسی همراهش، وجوه تمایز قابل توجهی دارد که اگر این وجوه، بر دولت او نیز حاکم شود راهگشا خواهد بود و در غیر این‌صورت، دولت چهاردهم، دچار تضاد و چالش خواهد شد. پزشکیان همچنان بر ایجاد اجماع و بر سر مسائل اصلی کشور تأکید دارد بویژه که می‌داند با این میزان رأی و اختلاف اندک آراء، درصورت تداوم کشمکش‌های داخلی، فرصت اخذ تصمیمات بزرگ از دولت گرفته می‌شود. او به فکر ترمیم شکاف‌ها و دلخوری‌های سیاسی است اما برخی اطرافیان، همچنان بر طبل تفرقه می‌کوبند و بر فعال‌سازی گسل‌های اختلاف برانگیز اصرار می‌کنند. کشور به شدت، تشنه عدالت و مردمی‌سازی واقعی حکمرانی است، تشنه‌ی کم شدن فاصله‌ها و شکاف‌های بی اعتمادی است، تشنه‌ی مقابله با الگوهای سرمایه‌داری است که با توسعه‌ی فقر و محرومیت، تمدنی به ظاهر زیبا را برای ابرسرمایه‌داران به ارمغان می‌آورد... پزشکیان آیا در عرصه انتخاب کابینه و اتخاذ سیاست‌ها، امکان تحقق سخنان خود را خواهد یافت؟ یا نگاه دیگری بر دولت چهاردهم حاکم خواهد شد؟ و یا دولت چهاردهم به آفت اختلافات داخلی (میان این رویکردهای متضاد) مبتلا می‌شود؟ بروز اختلاف رویکرد درون دولت و به تبع آن درون حاکمیت، می‌تواند کشور را آبستن التهابات سخت، تلخ و پرهزینه‌ای کند، چالش از درون، زمینه را برای درگیری‌های منطقه‌ای فراهم کرده و مسیر حرکتِ دولت را مسدود می‌کند، همانطور که حاکم شدن دیدگاه‌های عدالت‌طلبانه رئیس‌جمهور منتخب، می‌تواند راهگشا باشد. @gahaka