🔴 مسابقه فحش به آخوندها هدفش چیست؟ #دانشطلب 🔸 فحش به آخوندها ردگم‌کنی غارتگرها است همان‌ها که سرمایه‌ها را بیرون می‌برند و در غرب تبدیل به خانه و سهام می‌کنند. مردمان ساده‌دلی که چاپیده می‌شوند همزمان به این کوره می‌دمند چون خیال می‌کنند باهوش و معترض دیده می‌شوند، در همان حد رقت‌انگیز که: «مرگ بر دیکتاتور» و «رضاشاه روحت شاد». 🔹 دلم می‌خواست مستندی مخفی بسازم از آنها که از ایران پول بردند و در کانادا خانه خریدند یا بازار مسکن ترکیه را آباد کردند. هر کس این آدم‌ها و نظرات سیاسی‌شان را نشان بدهد به کشورش و به عوام بیچاره‌ای که خیال می‌کنند آخوندها چاپیدندشان خدمت کرده. دزدها عمدتا غرب‌گرا و آزادی‌خواه‌اند. 🔸 اینکه عده‌ای از مفسدان مذهبی هستند یا بعضی نقش بازی می‌کنند و در پوستین دین آخوندها را هم فریب داده‌اند فرع بر ماجرا است و به هیچ وجه جریان اصلی را تغییر نمی‌دهد. به عبارت بهتر استثناها اصل را تأیید می‌کنند. کندن از ایران و بردن به خارج به شکل تاریخی میراث تجدد است، از ذات این مسلک برمی‌آید.

📝 فیلترینگ در ایران، مانع یا بن‌بست؟ #دانشطلب 🔸 چه محتوایی در اینترنت هست که در #ایران به آن دسترسی نداریم؟ منظورم امکانات تحریم شده از آن طرف نیست، از این طرف فیلترینگ جلوی چه چیزهایی را گرفته؟ چه محتواهایی از دسترس ما دور مانده که با فیلترشکن‌های رایگان و مقداری کُندی و دردسر نمی‌توانیم دریافت و استفاده‌شان کنیم؟ 🔹 تازگی جستجویی زدم درباره بهترین فیلم‌های جنگی در تاریخ سینما که تقریبا همه را دیده بودم و چیز هیجان‌انگیزی برایم وجود نداشت. فیلم تازه‌ای هم اگر بیاید دانلودش خواهم کرد و فیلترینگ جز یک مانع مزاحم و دردسر موقت نخواهد بود. تکلیف داده‌های با حجم کمتر (متن، صوت، عکس) ناگفته پیدا است. 🔸 فیلترینگ در #ایران به معنای انسداد نیست، در واقع اینترنتِ با مانع است، مثل دوی بامانع، دردسر دارد و کندتر است و انرژی زیادی می‌گیرد اما عملا مسدود نیست. تصویری که معمولا از فیلترینگ می‌دهند شرایطی است که در آبان ۹۸ اعمال شد‌. متأسفانه بسیاری از چهره‌های معترض از دروغ تغذیه می‌کنند. 🔹 فیلترینگ ایرانی را نمی‌شود فراتر از یک مرحله اضافی برای دسترسی توصیف کرد، در حد هشدار که این سایت برخی قوانین یا ارزش‌ها در جمهوری اسلامی را نقض می‌کند. آنها که فیلترینگ را مسدودسازی جا می‌زنند و همزمان فیلم‌هایی با حجم چند گیگ دریافت می‌کنند خودشان بخشی از مشکل در منطقی شدن بحث‌ها هستند.

📝 بی‌ثباتی در کمینِ نظام است #دانشطلب 🔸 بر خلاف دوستانی که از فروکش کردن غائله «ززآ» خوشحال هستند و خیال کردند داستان تمام شده بنده خوشبین نیستم و نظام را روی لبه می‌بینم. مهم‌ترین دلیلش الگوی تکرار شونده‌ای است که به نیروهای تخریب میدان می‌دهد تا عصبانیتِ انباشته تولید کنند بعد با یک جرقه بدترین خسارت‌ها توسط اقلیتی آماده به جنایت رخ می‌دهد. وقتی شعله‌های آتش زبانه کشید آنوقت مجبور می‌شوند خشونت به کار بگیرند و همین ابعاد فاجعه را بزرگ‌تر می‌کند. 🔹 جمهوری اسلامی در اثر اعتماد به امنیتی‌ها چنین عادتی پیدا کرده، در این تصورند که روابطِ گل و بلبل بسازند تا مخالفان نرم شوند اما بدتر جری می‌شوند و فضا را به سمت براندازی می‌برند. وقتی سر جنگ دارند طبیعتا نمی‌گویند نظام مدارا کرد! برعکس می‌گویند نظام فهمید نمی‌تواند جلوی ما غلطی بکند و کوتاه آمد، پس با قدرت بیشتری بتازیم چون این طلیعه موفقیت است، هر چه بیشتر فشار بیاوریم نظام عقب‌تر می‌رود و پیروز خواهیم شد. 🔸 هاشمی را مثال نمی‌زنم که در سرانِ نظام نگه‌ش داشتند و‌ تا حرف زدن خلافِ قرآن پیش رفت. اگر اجلش نمی‌رسید به خاطر دعوت به تسلیم و خلع سلاح (مثل آلمان و ژاپن) احتمالا با خشونتی که خودش علیه مخالفانش به کار می‌گرفت مواجه می‌شد. دوم خرداد را مثال می‌زنم که به روزنامه‌های تخریب‌گر آزادی دادند تا شر به پا کردند و در ۱۸ تیر تهران را به آتش کشیدند. بعد از واکنش‌های پلیسی و مردمی هم ناچار شدند همه آن زنجیره‌ای‌ها را یکجا ببندند. 🔹 نرمشی که جلوی جهرمی و دار و دسته تبهکارش نشان دادند مثالِ نزدیک‌تری است: سال‌ها اینستاگرام را باز نگه داشتند و اجازه دادند علینژاد در حالی که انگار یک کانال تلویزیونیِ آزاد دارد پروژه‌هایش را یکی بعد از دیگری اجرا کند. معلوم بود ترامپ و پمپئو پشت ماجرا هستند اما بی‌اعتنایی کردند تا رسما از حجاب سلاح ساختند و درست مثل اقتصاد یک‌ بمبِ آماده انفجار را تحویل دولتِ بعدی دادند. پیامدش شد «ززآ» و آنهمه خشونت و خونریزی. 🔸 ۴ سال تخریبِ همه جانبه دولت تا فاجعه ۸۸ نیازی به بازگویی ندارد. حضرات تکرارها را فراموش می‌کنند و وقتی فضا آرام است به جای اینکه سراغ تخریب‌گرها بروند آغوش می‌گشایند و گل و بلبل می‌شوند. یک لحظه فکر کنید: کسانی که نظام را به مسموم‌سازی و مذهبی‌ها را به حمله شیمیایی متهم کردند در غائله بعدی چه رفتاری خواهند داشت؟ پیش‌بینی سیاسی به کنار، مگر جرم محقق نشده؟ تبلیغ علیه نظام، نشر اکاذیب و تشویشِ اذهان رخ نداده؟ 🔹 فهرستی از مشهورترین فعالان رسانه‌ای نظام را ترور و مذهبی‌ها را به جنایت علیه دختران متهم کردند. تا توانستند با تحجر و ارتجاع جمله ساختند و جمهوری اسلامی را کنارِ طالبان و داعش قرار دادند. اژه‌ای و قوه قضائیه چه اقدامی کردند؟ سایر مسئولان چطور؟ در کشوری با منطق قضایی سالم حالا یک ردیف از زندانی‌ها با عنوان «مسمومیت دختران» داشتیم تا در غائله بعدی آزاد نباشند یا جرأت نکنند برای فشارِ بین‌المللی و حمله هوایی به ایران مقدمه بچینند. 🔸 روزنامه جمهوری اسلامی با قطعیت نوشت عوامل مسمومیت از جنس گروهک‌های افراطی و متحجر هستند. گزارش‌های وحشت‌آفرین روزنامه اعتماد و شرق در رسانه‌های خارجی بازتاب پیدا کرد. هم‌میهن مسمومیت دختران را یک برنامه قطعا از پیش طراحی شده و عملیات ایذایی خواند. عباس آخوندی آن را جنایت انسانی و فاجعه حکمرانی توصیف کرد. محمد فاضلی نوشت باید دادگاه علنی برای رسیدگی به این تحجرها و خشونت‌ها برگزار شود. 🔹 عباس عبدی جنایت را قطعی گرفت و نظام را متهم کرد در شناسایی و بازداشت عاملان تعلل کرده. زیباکلام نوشت مطمئنا این اقدامات از بیرون نظام نیست‌. دهباشی آن را کار دشمن عقده‌ای و‌ عوضی و دروغگو و ریاکار دانست که مخاطبِ ارزشی و آخوند بهتر می‌داند. معصومه ابتکار آن را به اسیدپاشی گره زد و به متحجران ضدزن نسبت داد. در نهایت کلیدواژه حمله شیمیایی در رسانه‌های جهان بازتاب گرفت، همان اتهامی که علیه عراق و سوریه به کار گرفته‌اند. 🔸 ظاهرا امنیتی‌ها به خاطر دعواهای داخلی برای قانون و قوه قضائیه مصلحت می‌سازند والا دادستانی باید سراغ تک تک کسانی می‌رفت که تخریب و ترور کرده‌اند، به خصوص که حالا هیچ عذری ندارند و رسوایی‌شان کاملا آشکار شده. نظام به درنده‌های رسانه‌ای میدان می‌دهد تا در فرصتی دیگر زهرشان را بریزند و از یک مشت نوجوانِ احساسی قاتل‌های خیابانی بسازند. در این مدت هم برای ما با جنگ شناختی، بصیرت، قانون‌مداری و... سخن‌فرسایی می‌کنند.

🔴 مسئله اصلی بقای ایران است ✍ #دانشطلب 🔸 وقتی ژنرال آلنبی فلسطین و پس از آن دمشق را فتح کرد به قبر صلاح‌الدین لگد زد و گفت: جنگ‌های صلیبی حالا تمام شد. این در قرن بیستم رخ داد نه در قرون وسطی. آن زمان وقتی جایی را تصرف می‌کردند دژهایی می‌ساختند تا تکیه‌گاه‌شان برای حملات بعدی باشد، کشتار می‌کردند و جمعیت بومی را کوچ می‌دادند تا جا برای سربازان و مهاجران باز شود. انگلیس هم بعد از اشغال شامات همین کار را کرد. قلعه صهیون در لبه برخورد تمدن‌ها بالا آمد تا سرزمین‌های اسلامی را زخم‌خورده و عقب‌مانده نگه دارد. 🔹 نظرسنجی تازه نشان می‌دهد ۷۴ درصد از فرانسوی‌ها نگاه مثبتی به ناپلئون دارند، جنگ‌افروزی که می‌خواست فرانسه را به قدرت اول جهان تبدیل کند و اشغالگری که رویای استعمار در کشورهای اسلامی را داشت. همین فرانسه که با ایدئولوژی سکولار و ضددین (لائیک) شناخته شده در منطقه ما چهره مسیحی به خود می‌گیرد. همانطور که انگلیس فلسطین را جدا کرد تا یهودی‌ها در آن دولت بسازند فرانسه هم از بخش پنجم از متصرفات عربی‌اش کشوری تازه (لبنان) درآورد تا مسیحی‌ها در آن قدرت اول باشند. 🔸 سخن گفتن از کشورسازی در جنوب خلیج‌ فارس ملال‌آور شده، حتی اگر به گستردگی مرزهای عراق و ترکیه نگاه کنیم طراحی عامدانه می‌بینیم تا مانعِ برآمدن یک قدرت منطقه‌ای شود. عراقِ عرب به شکل تاریخی به بین‌النهرین اطلاق می‌شد اما انگلیس با اضافه کردن بخش شمالی یعنی سرزمینِ کردها که اصالتا ایرانی هستند کشور فعلی را برآورد و استخوان بُرنده‌ای لای زخم نگه داشت. یک سوم از خاک ترکیه نیز روی سرزمین‌های همین قوم ایرانی که هیچ قرابتِ زبانی با ترک‌ها و عرب‌ها ندارند کشیده شده‌. 🔹 به شرق اگر نگاه کنیم داستانِ مشابهی می‌بینیم. افغانستان یک تجاوز قومی است که استعمار به رسمیت شناختش. از نام یک قوم (افغان یعنی پشتون) کشوری درآمد تا حائل بین هند، چین، روسیه و ایران باشد. فارسی در آن عقب رانده شد تا قرابتش با گذشته را از دست بدهد. خشکاندن ریشه فارسی در هند نیز داستان کهنه‌ای است و نیازی به تکرار ندارد. الحاق بلوچستان به کشوری با قدرت مرکزی ارتش که هیچ وقت از دایره اتحاد با انگلیس خارج نشده، کاملا شبیه به ترکیه، نیز به حد کافی گویا و روشنگر هست. 🔸 هر چقدر نگاه‌مان خُرد باشد و بر صهیونیسم تمرکز کنیم یا رویکردهای فرهنگی‌-‌رسانه‌ای را جدی بگیریم (به این امید که افکار عمومی در غرب، غده سرطانی را مهار کند) خطِ تمدنی و تاریخی را بیشتر از دست خواهیم داد. اسرائیل مهم‌ترین آسیبِ ناشی از دخالت غربی‌ها در سرزمین‌های اسلامی بوده و بیشترین حساسیت را ساخته اما فقط در کنارِ سایر قطعه‌ها چهره اصلی از غبار و ابهام بیرون می‌آید. در واقع ما با اسرائیل طرف نیستیم، این غرب است که در تمامیتش نمی‌خواهد هیچ قدرتی در سرزمین میانه پا بگیرد. 🔹 غرب اول نگران اسلام است بعد ایران و ما نمی‌توانیم خودمان را از شرایطی که در آن قرار گرفته‌ایم استثنا کنیم. انتخاب با ما نیست! بودنِ ما عامل نگرانی برای غرب است و فقط دو انتخاب پیش رویمان بوده: وابسته‌‌ای حقیر و کاملا پیرو، یا کشوری که نامش دائما با آنچه آنها نمی‌خواهند در صدرِ خبرها باشد. با انقلاب اسلامی از اولی گذشته‌ایم و دیگر با احتمالی نزدیک به صفر مواجهیم که پس از بی‌ثباتی، ایران در اندازه‌های فعلی را تحمل کنند. همه نشانه‌ها حاکی از ویران‌سازی و تجزیه تا سر حد امکان است.

✍آگاهانه آقایان تحلیلگر 💠💠➰🔷➰🔰➰🔷➰💠💠 🔴 به ترکیه شبیه نشدیم، خسارت این بود #دانشطلب 🔸 در افتتاحیه جشنواره فجر خواستند از پرویز شیخ‌طادی تجلیل کنند اما اتفاقِ متفاوتی رخ داد. در موقعیتی نمایشی پشت به مسئولین و‌ رو به جمعیت آنها را خطاب قرار داد، گفت برای وزیر کراوات هدیه آورده‌ام چون قبلا مُد بود و کارمندان دولت همه می‌زدند. برای سال‌های پس از انقلاب مرثیه خواند که حذف کراوات چقدر خسارت زد، از برخورد با ویدئو و ماهواره گفت که چقدر خسارت زد و آخر سر یک روسری از جیبش بیرون آورد که اینقدر خسارت نزنید! 🔹 در تلاقی کراوات و روسری طنزی نهفته که حتما به فکر شیخ‌طادی نرسیده. آنجا که سرکوب نیست، لباسِ رسمی مردها باید تا زیر یقه پوشیده باشد و به گردن هم گره بزنند اما زن‌ها تنگ و کوتاه می‌پوشند. اگر کراوات قانون می‌شد آیا هموطنانِ ناراضی از اجبار، بدشان می‌آمد؟ شلوغ می‌کردند و شر و خونریزی راه می‌انداختند؟ طبیعتا خیر، اما یک تکه شال آن هم ناقص برایشان مسئله شده در حد مرگ و زندگی! چرا؟ چون آن ایرانی است این عربی؟! 🔸 مسئولین دست‌شان را در عسل کردند و در دهانِ شیخ‌طادی گذاشتند اما او دست‌شان را گاز گرفت. کراوات دادن به وزیر انقلابی مثل این است که به یک روحانی گردنبندِ صلیب هدیه بدهید، معنایی جز توهین دارد؟ شاید بگویند اصلا متوجه نشده و فقط خواسته نمایش بازی کند که من با اینها نیستم، اما موقعیتی که انتخاب کرده چطور؟ می‌شود فرض کرد یک کارگردان نفهمد فرصت‌طلبی روی صحنه و سرکوفت زدن رو به تماشاچی چه معنایی دارد؟ 🔹 با گزک‌گیری در طرف مقابل باید بگوییم به سر تا پای دولتی‌ها نجاست زد و اگر چنین هدفی داشته موفق شده. برای بنده آنجایی جالب بود که به دغدغه اخلاقی و دینی تظاهر کرد و گفت: «بابا این چهره حزب‌اللهی نیست، چهره بچه مسلمان این نیست، این اخلاق پیامبری نیست». به هیچ وجه نمی‌توانم فرض کنم کسی نگرانِ اخلاق باشد اما خودش را در موقعیت رودست زدن و نمک‌نشناسی و دیگران را در وضعیت شرمساری و پشیمانی از لطف قرار بدهد. 🔸 شیخ‌طادی «خسارت» را زیاد تکرار کرد و کسی آنجا نمی‌توانست به رویش بیاورد که خسارتِ سیاست‌ها شبیه نشدن به ترکیه بوده، که ناموس هنوز ارزش مانده، که خیابان‌هایمان شبیه آنتالیا و پاتایا نشد، که سینمای پیش از انقلاب به گور رفت، که جشن هنر شیراز ادامه پیدا نکرد، که اگر ویدیو و ماهواره و اینترنت محدود و مدیریت نمی‌شد (هر چند پر اشکال) انقلابی نمی‌ماند تا تو نگران چهره‌اش شوی. خسارتش این است که از شماها تقدیر می‌کنند. 🔹 این تلاش برای لجن زدن به سابقه انقلاب، در جشنواره فجر، در شب افتتاحیه، آنهم از طرف کسی که برایش بزرگداشت گرفتند درس خوبی برای مسئولین بود. مردم لنگِ زندگی عادی‌شان هستند و خطر جنگ تا بیخ گوش‌شان آمده اما سینمایی‌ها به شرارتِ سال گذشته چسبیده‌اند و همان خطی که علینژاد و رسانه‌های ضدایرانی به اقلیت القا کردند را ادامه می‌دهند. برخلاف شماری از موارد گذشته این درس بسیار صریح و رکیک بود و جایی برای تردید باقی نگذاشت. 🔸 قاطبه مردم نه تنها سینما برایشان مهم نیست که از طبقه زیاده‌خواهی که حتی تن به مالیات نمی‌دهند و در بدترین فشارها اکثریت را تنها می‌گذارند شاکی‌ هستند. انقلاب با سینما پیروز نشد که از دست دادن سینما برایش فاجعه باشد، نگرانی مسئولین در کم‌ شدن رونق یا فاصله گرفتن سینمایی‌ها واقعا بچه‌گانه است. اگر بودجه‌ها را کاهش و حمایت از سینما را به حداقل برسانید آنکه ضرر خواهد کرد نه مردم خواهند بود نه نظام. خودتان را ذلیلِ اینها نکنید. 🌹 صلی الله علیک یا امیرالمومنین[ع] ⍣──────➺𓆩᳦᳣ ᳝🦋᳤᳥ ᳝𓆪➺─────⍣ 🌟🌟🌟🌟🌟🌟 🌹🇮🇷🌴🍀🌹🍀🌴🇮🇷 🌹