📌بی‌نشان‌ترین سردار، نزدیک‌ترین به خدا؛روایتی از اخلاص و پرواز شهید خرازی 🔸روزی شهید حسین خرازی نزد من آمد و گفت:«در این عملیات شهید می‌شوم.» 🔹با تعجب پرسیدم:«از کجا می‌دانی؟ مگر علم غیب داری؟»لبخند زد و آرام گفت:«نه، اما مطمئنم...» ▪️چند عملیات قبل، خمپاره‌ای کنارم منفجر شد.ناگهان خود را در آسمان دیدم.فرشته‌ای را مشاهده کردم که نام شهدا را می‌نوشت و یکی‌یکی صدا می‌زد:«وارد شوید.» ▫️وقتی نوبت من رسید، پرسید:«می‌خواهی شهید شوی و به بهشت بروی؟»نگاهی به زمین انداختم و گفتم: «کاش فقط یک‌بار دیگر برگردم و خانواده‌ام را ببینم.» □در همان لحظه، به زمین بازگشتم...چشم که گشودم، دستم قطع شده بود،اما دلم دیگر جایی در زمین نداشت. ●از آن پس، هر چه بود اخلاص بود و دل‌بریده‌گی از دنیا.و سرانجام، روز موعود فرا رسید؛روزی که پروازش به حقیقت پیوست. ○در روزگاری که بسیاری به‌دنبال “نشان”‌اند،امثال شهید حسین خرازی‌ها در جست‌وجوی بی‌نشان شدن بودند. ◇در زمانی که ما از زخم می‌گریزیم، او با قطع دستش فهمید که خدا هنوز او را می‌خواهد. 🔻اخلاص یعنی همین،کسی که حتی اگر از شهادت جا بماند،باز با دلی جدا از زمین،سوار بر بال ملائک می‌شود. راوی: شهید احمد کاظمی #شهیدحسین‌خرازی #شهیداحمدکاظمی 🔹️ صبحانه ای با شهدا @sobhaneh_ba_shohada https://eitaa.com/joinchat/3191341256C69ef75b671