#همرزمان_حسین علیه السلام #گفتار_اول (گونه‌های مختلف بحث درباره مساله امامت) #اولویت_مبحث_امامت 💠 امامت، به عنوان یکی از اصول اساسی شیعیان، همیشه مورد توجه بوده و هست. اما گاهی در برخی کتب و تحقیقات، دیده می شود که به مباحثی که در اولویت هستند، پرداخته نمی شود. به نظر می رسد که شناخت دقیق سیره ائمه هدی (علیهم السلام)، اولویت اول در مساله امامت است. 🔆 رهبر معظم انقلاب (مدّ ظلّه العالی) در این باره می فرمایند: 🖋 بنده از دو دیدگاه به این مسئله‌ی واحد نگاه می‌کنم؛ یکی اینکه باید بدانیم که دین برای این‌ها چه نقشی معین کرده؟ چه مسئولیتی به عهده‌ی این‌ها گذاشته؟ چه فایده‌ای را بر وجود این‌ها مترتب دانسته؟ دوم این‌که این‌ها چقدر به این فایده و به این ثمره و به این هدف عامل بوده‌اند آیا آن فایده‌ای را که خدای متعال برای امامت مقرر کرده بود، ما در زندگی این بزرگواران می‌یابیم یا نمی‌یابیم؟ شما وقتی دانستید که فلسفه امامت چیست و دانستید که امامان شما تامین‌کننده‌ی این فلسفه و این هدف برای اسلام بودند، اولاً اعتقادتان به این بزرگوارها محکم‌تر و روشن‌بینانه‌تر می‌شود، ثانیاً انسان وقتی امام را شناخت ...، می‌تواند از او پیروی کند والّا اگر انسان نداند که امام او به کدام راه و کدام جهت میرفته، چگونه می‌تواند او را به امامت قبول کند و امام بداند؟ آخر، امام یعنی پیشوا، امام یعنی پیش‌رو. متاسفانه مسئله پیشوایی و پیشروی در مورد امام، امروز در معارف فرهنگ شیعی ما مطرح نیست. تا می‌گویی مثلاً امام صادق (علیه‌السلام) در فلان موقعیت یک چنین عملی انجام داد، می‌گوید: آقا! امام صادق (علیه السلام)، امام بود. خب، به دلیل این‌که این‌ها امام بودند، باید تو پیروی کنی؛ اگر امام نبودند که کسی وجود آن‌ها را به رخ تو نمی‌کشید. ما که عمل گاندی را به رخ تو نمی‌کشیم که تو بگویی امام دیگران بود؛ ما عمل آن کسی را که تو امامش می‌دانی، به رخت می‌کشیم. وقتی که ما امام را به امامت شناختیم، باید راه امام را هم بشناسیم، خطّ‌سیر زندگی او را هم بفهمیم و بدانیم؛ تا وقتی خطّ‌سیر زندگی او را دانستیم، بتوانیم دنبال این خطّ‌سیر را بگیریم و عمل کنیم. هر مأمومی امامی دارد که به آن اقتدا می‌کند، دنباله‌رو آن امام است و باید دنبال آن امام برود؛ والّا امامِ او نیست و او هم مأموم او نیست. مسئلهٔ اقتدا کردن و دنبال خطّ‌سیر و زندگی امام رفتن، مطلبی است لازم و مقتضای لفظ امام و مأموم. واقعاً اشک بی‌معرفت فایده ‌ندارد. واقعاً زیارت بی‌معرفت فایده ندارد. اگر خود امام زنده هم می‌بود و تو به محضرش هم می‌رفتی، اما معرفت نمی‌داشتی و نمی‌شناختی‌اش، این زیارت هیچ فایده‌ای نداشت؛ انسان هیچ اثری از آن نمی‌گرفت و نمی‌برد. امام حسین (صلوات‌الله علیه) یک عملی انجام داده [ولی] او مقابل کار امام حسین (علیه السلام) را انجام می‌دهد و در عین حال خودش را دنباله‌رو امام حسین (علیه السلام) هم می‌داند. خب خطای خیلی بزرگی است انصافاً. ائمهٔ هدی (علیهم‌السلام)، این کسانی که ما این‌ها را به عنوان پیشوا و مقتدای خود قبول کرده‌ایم، روش زندگی و مشی‌شان در زندگی چیست؟ در مقابل حوادث و جریانات روز چگونه عمل می‌کردند؟ رابطه‌شان با دشمنانشان چگونه رابطه‌ای بود؟ آیا این‌ها را لازم نیست بدانیم؟ آیا حالا شما می‌دانید؟ از همان روز زندگی خود ائمه (علیهم السلام) دست تحریف داشت کار می‌کرد برای این‌که وضع زندگی این‌ها را جور دیگر وانمود کند. 📚 همرزمان حسین (علیه السلام)، صفحه ۱۲. 🔰 معارف_انقلاب_اسلامی #گام_دوم_انقلاب