قصه شنیدنی از یک عاشق #خمینی کبیر (#اصغر_کنیایی) اصغر اهل کشور کنیا از کشورهای آفریقایی ست که با شنیدن نهضت امام قبل از انقلاب پیگیر جریانات انقلاب از سفارت ایران در کنیا بوده است وقتی انقلاب اسلامی در ایران پیروز میشود سفیر دولت شاه به اروپا فرار میکند و سفارت را در اختیار اصغر میگذارد، اصغر کنیایی 6 ماه سفارت ایران در کنیا را اداره میکند تا سفیر جدید از طرف جمهوری اسلامی به کنیا اعزام میشود. پس از آن به عشق دیدن امام همه زن و زندگی خود را در جوانی رها کرده و به ایران میآید حدود 3 سال در ایران میماند فقط بدین امید که زمینه ای برای ملاقات با امام و مراد خویش پیدا کند و در این مدت سه سال در عرصه های مختلف انقلابی به ایران اسلامی خدمت میکند از حضور در جهاد سازندگی تا حضور در جبهه جنگ علیه صدام، پس از سه سال که این توفیق نصیب او میشود و به زیارت امام مشرف میشود فردای آن روز بلیط تهیه میکند و به کشور خود بر میگردد.او خاطره لحظات دیدار با امام و مراد خویش را اینگونه بیان میکند:بخاطر اشک مدام چشمانم، امام فرمودند: چرا گریه میکنی؟ عرض کردم: برای دیدار شما فرمودند: حالا که اینجایی چرا باز گریه میکنی گفتم: چهره شما را نمیبینم و فقط نور میبینم. او اکنون نیز بعد از سی سال از رحلت امام هنوز عشق به امام و ایران اش ذره ای کم نشده و با وجود اینکه فرد بسیار سرمایه داری ست(سرمایه او بگفته خودش پنجاه میلیون پوند برابر با هزار میلیارد تومان است.) تمام وسائل خانه خود را از جنس های ایرانی ساخته و تزیین کرده است. (برگرفته از مصاحبه برنامه ثریا با ایشان در مستند سفر به آفریقا خرداد 98) @gamedovomeenqel