"مطرب" فیلمــی کمدی اســت که برعکس بســیاری از فیلمهای مشــابه خود در سالهای اخیر که بیهدف و تنها برای ســرگرمی ساخته میشــوند، هدفی مشــخص را دنبــال کرده و ً موفق بوده است. این ً در بیان آن نیز کامل اتفاقا اثر سینمایی با اســتفاده از موسیقی تلاش دارد حرفهای خــود را به خــورد مخاطب دهد؛ حرفهایی که به گروهی خاص از جامعه پیش از انقلاب تعلق دارد؛ خوانندگانی که در کابارهها میخواندند؛ امــا پس از انقلاب بساطشــان برچیده شد و مجبور به خانه نشینی یا مهاجرت شدند. انقلاب با دستاورد غم! اصلیترین هدف کیایی از ســاخت »مطرب«اســت نمایی از ایــن دروغ اســت که انقلاب خوشــیهای مردم را گرفت! و بــه جایش غم و انــدوه و ســختی را به ارمغــان آورد. در زدن این حرف هیچگونــه رودربایســتی یا تعارفی ً واضح این موضوع را مطرح هم ندارد، کامــل میکنــد و مخاطب را در تمامــی طول فیلم به همذات پنداری با شــخصیتی وادار میکند که از همین قشر، یعنی خوانندگان پیش از انقلاب بوده است. »ابراهیم« که مخفف نــام او، یعنی »ابی« ناخودآگاه مخاطب را بــه یاد خواننده معروفی میاندازد که سالهاست از ایران مهاجرت کرده است، شخصیتی بسیار مهربان، خانواده دوست و دوســتدار وطنش که هیچ ایرادی در او وجود ندارد مگر یک چیز، عشق به موسیقی. #سیاه_بازی_یک_مطرب! #شوخی_های_که_عادی_شدند #تصویردیروز_وامروز_یک_مطرب #ممیزهای_رعایت_نشده #بصیرت @hafezenevelayat