مباحثه "شیخ" و "دکتر شیخ" پیرامون روانشناسی! با یکی از دوستان طلبه که روانشناسی می‌خواند و در آینده ی نه چندان دور هم متصف به دکتر حجة الإسلام خواهد شد، درباره‌ی شخصیت و عوامل موثر بر آن گفت و گو میکردیم. ایشان خیلی تاکید داشتند که إلا و لابد شما باید روانشناسی غرب را بخوانی تا بتوانی شخصیت را خوب تحلیل کنی. من به جای برخوردهای سلبی معمول، با سلاح گرانقدر #پرسش_خوب وارد شدم که حضرت فرمودند: حُسْنُ السؤالِ نِصْفُ العلم(بحارالانوارج۱ ص ۲۲۴). پرسیدم تمام این روانشناسان مشهوری که مارا دعوت به شاگردی شان میکنی، از فروید و مازلو گرفته تا کتل و ویلیام جمیز و پیاژه و دیگران:در مورد تاثیرات نطفه بر شخصیت چیزی گفته اند؟ در مورد تاثیر زمان انعقاد نطفه، مکان انعقاد، دعاهای موثر بر شخصیت و حس و حال پدر و مادر و تاثیرش بر فرزند. درباره تاثیر حلال زادگی و حرام زادگی بر شخصیت حرفی دارند؟ گفت نهههههههه! گفتم در مورد تاثیر غذا چطور؟ مثلا کدامیک ازین روانشناسان فهرستی از غذاهایی را ارائه داده اند که منجر به کاهش وسوسه قلب و آرامش درون می‌شود؟ باز هم گفت نه چیزی نداریم اگر باشد بسیار جزئی است. گفتم درباره ی تاثیر تقدیر و شب قدر بر شخصیت چطور؟..............نهایتا گفتم وقتی در مورد اَبَر گزاره های شخصیت ساز حرفی ندارند، پس چه چیزی را بحث کرده اند که اینقدر سنگشان را به سینه میزنی؟