📝طراحی مارپیچ سکوت جهت انفعال جریان انقلابی 🔶 « ‌در‌‌‌طول این چهل‌سال _و اکنون مانند همیشه_ سیاستِ تبلیغی و رسانه‌ای دشمن و فعّال‌ترین برنامه‌های آن، مأیوس‌سازی مردم و حتّی مسئولان و مدیران ما از آینده است. خبرهای دروغ، تحلیل‌های مغرضانه، وارونه‌ نشان دادن واقعیّت‌ها، پنهان کردن جلوه‌های امیدبخش، بزرگ کردن عیوب کوچک و کوچک نشان دادن یا انکار محسّنات بزرگ، برنامه‌‌ی همیشگی هزاران رسانه‌ی صوتی و تصویری و اینترنتی دشمنان ملّت ایران است؛ و البتّه دنباله‌های آنان در داخل کشور نیز قابل مشاهده‌اند که با استفاده از آزادی‌ها در خدمت دشمن حرکت می‌کنند. شما جوانان باید پیش‌گام در شکستن این محاصره‌ی تبلیغاتی باشید. در خود و دیگران نهال امید به آینده را پرورش دهید. ترس و نومیدی را از خود و دیگران برانید. این نخستین و ریشه‌ای‌ترین جهاد شما است.» این عبارت، متن بیانیه گام دوم و دستور صریح جهاد امام جامعه است. اولین سوالی که جهت این جهاد‌ نرم‌، باید از خود بپرسیم این است که محاصره تبلیغاتی_رسانه ای دشمن، جهت مأیوس‌سازی مردم و انفعال جوانان انقلابی چگونه اتفاق می‌افتد؟ و با چه روش‌ها و ترفندهایی این عملیات‌های روانی و نرم را ایجاد می‌کنند؟ یکی از ترفندهای رسانه‌ای دشمن جهت انحراف و تحریف اهداف و ماهیت انقلاب‌ به حاشیه، سکوت و انفعال واداشتن جبهه انقلاب که در دانش رسانه به « مارپیچِ سکوت » معروف است، می‌باشد. در ادامه به توضیح نظریه مارپیچ سکوت، کیفیت نسبت مارپیچ سکوت و انفعال جریان انقلابی و راهکارهای خروج از انفعال و شکستن این طراحی می‌پردازیم. 🔷 نظریه مارپیچ سکوت بر این تکیه دارد که بر اساس قدرت رسانه‌ای می‌توان عقاید مخالف و اقلیت را مأیوس ساخت و به صورت نرم وادار کرد در گرداب سکوت به فراموشی سپرده شوند. مارپیچ سکوت اولین بار در سال 1974 میلادی از سوی الیزابت نئول نیومن آلمانی در کتاب افکار عمومی -پوست اجتماعی مطرح شد. هرچند این نظریه ارتباطاتی در ابتدا پیرامون تأثیر رسانه‌ها بر افکار عمومی شکل گرفت اما می‌توان آن را در تشریح شرایط حاکم بر جوامع سیاسی نیز به کار برد. پیش‌فرض روان شناسی اجتماعی نظریه نیومن این است که مردم به صورت طبیعی از « در انزوا قرار گرفتن » واهمه دارند؛ لذا به هنگام ابراز عقيده مي‌کوشند که خود را با نگرش و عقيده‌ي اکثريت و وفاق عمومي هماهنگ کنند و از آن تبعيت نمایند. مبتنی بر این نظریه، افراد به محیط پیرامون‌شان می‌نگرند تا دریابند که در هر مساله‌ای کدام نگرش یا باور حکم‌فرما و شایع است. لذا طبق این نظریه یا اكثريت مردم، ديدگاه ارائه شده را باور مي‌كنند و اين حالت، مطلوب ترين نتيجه مورد انتظار است یا اینکه شمار قابل توجهي از مخاطبان - و نه همه آنها- نظر ترويج شده را باور نمي‌كنند ولي آن را نظر اكثريت مردم تلقي مي‌كنند. اين حالت اگرچه مطلوب‌ترين حالت نيست ولي با حالت مطلوب فاصله چنداني ندارد، چرا كه در هر دو حالت، نظر و ديدگاه تبليغ شده به عنوان نظر اكثريت جامعه معرفي شده و فضا را به سمت و سوي دلخواه سوق داده است. ✍ #حمید_عزیزی ➕eitaa.com/joinchat/4048814097C98a7538217 🌀 گام دومی بیندیشیم ☝️

(بخش دوم) 🔶 ما در جمهوری اسلامی شاهد آن هستیم که از ابتدای انقلاب تاکنون جریان معاند خارجی با همراهی جریان تجدید‌نظرطلب داخلی همواره در قالب تئوری مختلف عملیات روانی من‌جمله تئوری مارپیچ سکوت در حال تخریب و انحراف فضای افکار عمومی جامعه بوده است. و در همین راستا با ایجاد رسانه‌های زنجیره‌ای، اجاره‌ای، فضای مجازی و نفوذ در بدنه تصمیم‌ساز در مردم و مسئوولین و جریان انقلابی سعی کرده‌اند با هجمه گسترده به منتقدان دلسوز و تسلط بر افکار عمومی، جریان مخالف خود را وارد گرداب مارپیچ سکوت کنند. برای مثال استفاده از تیترهای همسان در عالم روزنامه‌نگاری یک خطای فاحش حرفه ای است، ولی می‌بینیم در بسیاری موارد، چندین روزنامه تیترهای کاملاً یکسان دارند که این مسئله برای القای اکثریت بودن و منفعل کردن نیروهای انقلابی است. یا با این رویکرد فی‌المثل اگر خانم یا آقای بازیگری به عنوان یک چهره سلبریتی کربلا برود، از خدا حرف بزند، از کشور آشکارا دفاع کند، شادی بعد از گلش با سایرین فرق داشته باشد و موارد فراوان دیگر، چون با جریان غالب رسانه‌ای این گروه تفاوت دارد، یا مجبور به سکوت می‌شود، یا کنار گذاشته می‌شود یا طعنه می‌شنود تا جایی که از ابراز آنچه درست می‌داند، فاصله گرفته یا آن را کتمان کند. می‌بینیم که در تئوری مارپیچ سکوت مأموریت اصلی بر عهده رسانه‌ها اعم از نوشتاری، شنیداری، مکتوب، تریبون‌ها، نظر شخصیت‌ها و به‌خصوص در چند سال اخیر فضای مجازی بوده است. به‌طوری‌که مشاهده می‌کنیم در سال 2010 هیلاری کلینتون با صراحت اعلام کرد که دولت امریکا برای کمک به تجدیدنظرطلبان جنبش سبز و حضور آن‌ها در فضای مجازی 400‌میلیون‌دلار بودجه اختصاص داده‌است. بنابراین می‌بینیم که جمهوری اسلامی از آغاز تاکنون درگیر مبارزه با تئوری‌های نرم دشمن مانند مارپیچ سکوت در وقایع مختلف می‌باشد، به‌خصوص در ایام حساس انتخابات که مسأله مشارکت حداکثری و انتخاب اصلح مهم است. 🔷 اما راهکار برون‌رفت از این طراحی پیچیده، فهم و خودآگاهی جریان انقلابی نسبت به انفعالِ خود و شناخت صحنهِ واقعیت و سپس آمدن به میدانِ عمل بدون ترس از انزوا و اقلیت قرار‌گرفتن و گرفتن زمام حرکت عمومی کشور است. باید بدانیم که در طول تاریخ یکی از عوامل عمده عدم موفقیت جبهه‌حق انفعال، سستی کردن و محافظه‌کاری خواص انقلابی بوده‌است. اگر اصحاب پیامبر(صلوات الله علیه و آله) در همان روز رحلت حضرت، پای حق می‌ایستادند و صریح سخن می‌گفتند، به تدریج در مارپیچ سکوت (زبان در کام کشیدن بخاطر احساس در اقلیت بودن) گرفتار نمی‌شدند و کار به غصب خلافت امیرالمومنین(علیه السلام) و شهادت حضرت زهرا(سلام الله علیها) نمی‌کشید. داستان صفین، عاشورا و دیگر وقایع از همین قرارست. رهبر معظم انقلاب در کتاب طرح کلی اندیشه اسلامی ذیل گفتار ولایت، علت ناکامی های کوفه در حوادث مختلف من‌جمله در عاشورا، گره نخوردن اراده‌ی نخبگانِ انقلابی با اراده‌ی جامعه بیان می‌کنند. و این شکاف را ، باعث سکوت و همراهی مردم با جریان خبیث و اقلیت می‌دانند که توانسته‌است با سه‌گانه زر، زور و تزویر اکثریت‌نمایی کنند تا جایی‌که چنان جنایت‌های عجیبی را رقم بزنند. بنابراین راهبرد اصلی جهت شکستن طراحی مارپیچ سکوت دشمن، همان کلان راهبرد بیانیه گام دوم یعنی روشن شدن موتورمحرکه اراده نخبگان و جوانان انقلابی جهت ایجاد حرکت عمومی در راستای اهداف انقلاب است. 🔶 خلاصه آن‌که مارپیچ سکوت یکی از عملیات‌های روانی و ایجاد حصر رسانه‌ای در جهت اکثریت‌پنداری دیدگاه دلخواه خود است و دشمن جهت رسیدن به مقاصد و منافع خود، از آن بهره می‌برد. و بدین صورت جریان مخالف و انقلابی را به گرداب سکوت می‌کشاند. بنابراین جبهه انقلاب باید متوجه جنگ نرم دشمن باشد و با شجاعت، عقلانیت، روشنگری و در صحنهِ‌عمل بودن مردم را همراه خود کند وجریان باطل را به حاشیه براند. ✍ #حمید_عزیزی ➕eitaa.com/joinchat/4048814097C98a7538217 🌀 گام دومی بیندیشیم ☝️