کودک و هویت دیجیتالی(قسمت دوم) 🔸زندگی کودک هویتی دیجیتالی پیدا کرده و از حالت عادی و روتین خارج شده است. دیگر مثل قبل ساده نمی اندیشد و معمولی عمل نمی کند. مختصات ذهنی اش و منطق زندگی اش تغییر پیدا کرده و لذت و منفعت را جور دیگر و نوع دیگری می چشد و مدل دیگری درک می کند. نه تنها زاویه نگاهش به زندگی از چارچوب جعبه ای جادویی و دیجیتالی است اساسا دنیایی که ترسیم می کند نیز حال و هوایی متفاوت تر از قبل پیدا کرده است. 🔸زمان و مکان تصویری جدید و غیرمشخص یافته و دیگر تصور از حال و جغرافیا و پیشرفت نیز دچار نسبیت شده است. شخصیت کودک آن ثبات گذشتگان را ندارد و تزلزلی عجیب اطراف حال کودک را احاطه نموده است. نگرانی جای خود را به استرس داده و خوشحالی و مسرت رنگ و بوی هیجانی و تپش قلب گرفته است. 🔸#سرعت، چاشنی زندگی شده و شتاب دهنده های مصنوعی دیجیتال، تصمیم ساز حال و احوال خوش و ناخوش بچه ها شده اند. بدون رسانه، حس نشاط از روح کودک رخت بربسته و ذهن بچه نسبت به تجربه شادابی در کنار رسانه و کارتون ها و بازی های دیجیتالی، #شرطی شده است. 🔸وقتی از کودک درباره خودش سوال می شود، در پاسخ، از دیدنی ها و شنیدنی های دیجیتالش دریافت می کنیم و وقتی حال کودک را در طول روز و هفته مانیتورینگ می کنیم و در سبد آنالیز و ارزیابی قرار می دهیم، مشاهده می شود که انس جدی و مداومی با رسانه و اسباب بازی های دیجیتالش پیدا کرده است. تا رها می شود خود را بسمت #کلبه_دیجیتالش پرتاب می کند و وابستگی جدی با فضای رسانه ساخته اش پیدا کرده است. 🔸هویت دیجیتالی بطور کلی و باهمه توضیحات مطرح شده یعنی بینش ها و گرایش ها و کنش های کودک تحت تاثیر ابزار و فضا و مسائل زندگی دیجیتالی قرار می گیرد و در سطح بینش دچار #کم_عمقی و سطحی نگری می شود. 🔸در سطح گرایشی نیز محبت ها و احساسات کم عمق و زودگذر را تجربه می کند و #لذت_های_موقت مانع دریافت و ادراک لذت های عمیق خواهد شد. در سطح کنشی نیز #رفتارهای_خطی و بدون تحلیل و کم بهره از هوش و آینده نگری را شاهد خواهیم بود. 🔸برآیند این فرایند دیجیتالیستی، چیزی جز یک شخصیت کم عمق و کمترجذاب و بی بهره از موفقیت های بنیادین نخواهد بود. ادامه دارد.... ✍علیرضامحمدلو 🆔 @andisheengelabi