کودک و هویت دیجیتالی(قسمت اول) 🔻مسئله هویت دیرزمانی است که در کانون توجه اندیشمندان و محققان جامعه شناسی و مطالعات فرهنگی قرار گرفته است. 🔹هویت نه تنها ارتباط اجتماعی را امکان پذیر می کند، بلکه به زندگی افراد معنا می بخشد، در این میان هویت یابی کودکان نیز فرآیندی برای خودشناسی آن به عنوان کنشگران اجتماعی است که معناسازی نیز به واسطه آن صورت می گیرد. 🔹هویت ها معانی کلیدی هستند که ذهنیت کودکان را شکل می دهند. به واسطه هویت کودکان به سایرین می گویند که چه کسی هستند و مهمتر اینکه نزد خودشان نیز شناسانده می شوند و کیستی روشنی پیدا می‌کنند.شکل گیری هویت در اجتماعات گوناگون به شکل های متفاوتی صورت می گیرد. 🔹با این مقدمه وقتی از هویت میخواهیم صحبت کنیم هدف این است که پاسخ های درست و تکیه گاه مستحکمی برای سوال "من که هستم" یا من کیستم؟ داشته باشیم. 🔹انسان از همان ابتدای تولد این سوال را در پس ذهن خود دارد ولی به دلیل غرق شدن در محیط و جابجا شدن نظام نیازها و ارضاها و به هم خوردن ترتیب سوالات اصلی و فرعی و عقب رفتن سوالات بنیادین و پیش آمدن سوالات روزمره بدلیل اقتضائات زندگی جمعی حس فراموشی و فاصله گرفتن از این دست سوالات به انسان دست می دهد. 🔹ارتباطات باعث می شود که اطلاعات از کانال های متعدد وارد ذهن انسان شده و #فرصت_خودکاوی و عمیق شدن در مبانی و بنیادهایی چون "من چه کسی هستم؟" را از شخص سلب می نماید . 🔹دغدغه هویت نه یک دغدغه فردی که یک دغدغه فلسفی_دانشی و البته اجتماعی و فرهنگی است که امروزه ابعاد سیاسی و اقتصادی نیز پیدا کرده است و باعث و بانی جهت یافتن فناوری ها و سیاست گذاری ها در سطح کلان جوامع و حتی تغییر و تحول #مدل_حکمرانی در جهان شده است. 🔹در این میان صحبت از هویت دیجیتال، یک دغدغه و سوال جدی تری است که مطرح شده و مساله ای است که کودکان ما را درگیر کرده است. مقابل چشمان والدین، فرزندان‌ جامعه در حال شکل گرفتن به #سبک_متفاوتی هستند. جنس سوالاتشان و نوع رفتارشان و سطح تخیل و میزان تعقل و رنگ باورهایشان متفاوت شده و شکل جدیدی را تجربه می کند. 🔹انعکاس متفاوتی از جهان و جامعه و انسان ارائه می دهند و جهان بینی متفاوتی را #درونی_سازی می کنند. 🔹بازی و سرگرمی را حداکثری زندگی می کنند و ابزار بازی را بازوهای زندگی و عین خوشبختی تلقی می کنند. اسباب بازی در واقع #اسباب_هویت_سازی است و در زمینه سرگرمی، شخصیت کودک را می سازد. بهانه ای است که #ضمیر_ناخودآگاه_کودک را تسخیر می کند و نقش معماری رفتار کودک را به دوش می کشد. همین کودک درعصر جدید و به عنوان نسل جدید، آلوده به ابزاری چون کامپیوتر و تبلت و لپ تاپ شده است. ادامه دارد... ✍علیرضامحمدلو 🆔 @andisheengelabi