. #برای_شفای_بیمار #امام جعفرالصادق (ع) فرمود: #هر گاه در کنار مریضی بودی، دست خود را بر سر مریض بگذار و این دعا را بخوان: بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ وَ مِنَ اللَّهِ وَ إِلَى اللَّهِ وَ مَا شَاءَ اللَّهُ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ إِبْرَاهِيمُ خَلِيلُ اللَّهِ مُوسَى نَجِيُّ اللَّهِ عِيسَى رُوحُ اللَّهِ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه وآله مِنَ الْأَرْوَاحِ وَ الْأَوْجَاعِ بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ وَ عَزَائِمُ مِنَ اللَّهِ #لِفُلَانِ_بْنِ_فُلَانَةَ (نام شخص و مادر او را می برد) لَا يَقْرَبُهُ إِلَّا كُلُّ مُسْلِمٍ وَ أُعِيذُهُ بِكَلِمَاتِ اللَّهِ التَّامَّاتِ كُلِّهَا الَّتِي سَأَلَ بِهَا آدَمُ فَتابَ عَلَيْهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ إِلَّا انْزَجَرْتِ أَيَّتُهَا الْأَرْوَاحُ وَ الْأَوْجَاعُ بِإِذْنِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ أَلا لَهُ الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ تَبارَكَ اللَّهُ رَبُّ الْعالَمِينَ سپس #آیه الکرسی_و #سوره_‏های_حمد و معوذتین (فلق و ناس) و #اخلاص را هر کدام یک مرتبه و نیز #ده_آیه_سوره_یس بخوان، بعد هم این دعا را بخوان: اللَّهُمَّ اشْفِهِ بِشِفَائِكَ وَ دَاوِهِ بِدَوَائِكَ وَ عَافِهِ مِنْ بَلَائِكَ وَ تَسْأَلُهُ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ  وَ عَلَيْهِمْ أَجْمَعِينَ.

. #هر «قدم» یک «مقام»...! امام جعفر صادق سلام الله علیه: «مَنْ اَتَی قَبْرَ الْحُسَینِ علیه‌السلام مَاشِیاً کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ اَلْفَ حَسَنَةٍ وَ مَحَا عَنْهُ اَلْفَ سَیئَةٍ وَ رَفَعَ لَهُ اَلْفَ دَرَجَةٍ»: کسی که با پای پیاده به زیارت امام حسین علیه السلام برود، خداوند در ازای هر قدمی که بر می‌دارد، هزار ثواب برای او می‌نویسد و هزار گناه از او محو می‌کند و هزار درجه به او می‌دهد. 📚كامل الزيارات، ص ١٣٢. حجت الاسلام شیخ غلامرضا توکلی از خطبا و اصدقا نقل کرد که: یکی از مرتبطین با حضرت آیت الله سید ابوالقاسم کوکبی رضوان الله علیه به نام سید حسین موسوی گفت: هنگام رفتن برای سفر تبلیغ نزد ایشان رفتم تا کلامی برای توشه راه بفرمایند ایشان فرمودند قصه ای برای خود من اتفاق افتاده آن را در منبر برای مردم بگویید تا بدانند برای چه کسی گریه می‌کنند ایشان فرمودند: سفری پیاده به کربلا رفتیم و خیلی اذیت شدیم پای ما زخم و خونی شد، و تاول زد وقتی به کربلا رسیدیم بعد از شستشو و غسل به حرم أبا عبدالله سلام الله علیه مشرف شدیم، نگاهی به ضریح انداختم و خطاب به حضرت عرض کردم: برای زیارت شما ثواب و فضیلت زیادی در روایات نقل شده است، ولی من می‌خواهم یک چیزی از فضائل را به من نشان دهید که با چشم خودم ببینم. بعد از زیارت به استراحتگاه برگشتم و بعد از غذا خوابیدم، در عالم رؤیا دیدم: محشر به پا شده  و اسم مرا برای عبور از پل صراط خواندند. من رفتم و دیدم پل صراط مثل مویی است که قابل عبور نیست، اما با این وجود مرتب دستور به عبور میدهند، بعد از شدت دستور فهمیدم که باید رد شد، من هم پایم را روی پل صراط که به شکل مو بود گذاشتم، ولی تا پا را روی آن گذاشتم دیدم تبدیل به فرش کناره مخملی شد که در تبریز می بافتند، به راحتی پا روی آن گذاشتم و حرکت کردم، همین طور که می رفتم احساس کردم کسی پشت سر من است، وقتی نگاه کردم دیدم حضرت أباعبدالله سلام الله علیه است که مرا نگاه میکنند، بعد فرمود: سیّد ابوالقاسم! می‌خواستی اجر و پاداش زائر را بینی؟ ببین، پل صراط برای زائرم، چنین حالتی پیدا می‌کند . 📚العین الحلوه(چشمه شیرین)، ص ١۵۴ و ١۵۵. 🎙از اهل معرفت نقل شده اس ت: در پیاده روی زیارت اربعین سید الشهداء سلام الله علیه هر قدمی که بر می‌دارید، مقاماتی را طی می‌کن ید. 📚التجاء، ج ١، ص ١٢٨. https://eitaa.com/ganjinehadad