" ترڪ مڪروه و مباح (۱) " ⬅️ بسیارے از علماے ما گردِ ڪار مڪروه و مباح نمی‌گشته‌اند تا چه رسد به حرام. براے روشن شدن این ادعا نمونه‌هایی ذڪر می‌شود: ۱. شهید اول(ره) می‌نویسد: و من الخسران صرف الزمان في المباح و إن قلّ... یعنی صرف عمر در ڪارهاے مباح هر چند ڪم، جز زیان چیزے نیست، چه از ثواب می‌ڪاهد و درجات انسان را پایین می‌آورد. 📚القواعد و الفوائد، ج ۱، ص ۱۱۹. #ترک‌مکروه‌ومباح ۱

" ترڪ مڪروه و مباح (۲) " ۲. مرحوم مولی عبدالله شوشتری یڪی از شاگردان محقق اردبیلی است، در مقام موعظه به فرزندش گوید: «يا بني إنّى بعد ما أمرني مشايخي بالعمل برأيي ما ارتكبت مباحاً و لا مكروها الى الآن حتى الأكل والشرب و النوم... ترجمه: فرزندم، از آن هنگام ڪه اساتیدم به من فرمودند به رأے خودت عمل ڪن و اجازه اجتهادم دادند، تاڪنون مرتڪب ڪار مباح و مڪروه نشده‌ام حتی در خوردن آشامیدن، خواب و مانند آن. 📚 منتهى الآمال، ج ۵، ص ۶۳-۶۴ #ترک‌مکروه‌ومباح ۲

" ترڪ مڪروه و مباح (۳) " ۳. دربارۀ مقدس اردبیلی(ره) گفته اند: و لم يصدر عنه فيها فعل مباح فضلاً عن الحرام و المكروه؛ در طول چهل سال از او ڪار مباحی سر نزد چه رسد به حرام و مڪروه ». 📚منتخب التواريخ، ص ۱۹۵ #ترک‌مکروه‌ومباح ۳