📖 #جزء_15: «أَسْرى‏ بِعَبْدِه‏..»(اسراء، 1) 🌺 یڪ قدم بر نفس خود نِه، یڪ قدم در ڪوے دوست 🔹بالاترین مدالی ڪه به سیّد و سرور تمام مخلوقات، خاتم الانبیاء و المرسلین، اعطاء شده واژه‌اےست سه حرفی به نام عبد #عبد یعنی: عبور ڪردن از خود و خواست خدا را جایگزین ڪردن #عبد یعنی: در تمام امور، خشنودے مولا را در نظر گرفتن «مَا رَأَيْتُ إِلَّا جَمِيلا» #عبد یعنی: هویت خود را انتساب به الله قرار دادن عبد الله #عبد یعنی: خود را امانتدار دانستن نه مالڪ! «إِنَّا لِلَّه‏» #عبد یعنی: چنان عاشقانه در برابر معشوقت بایستی ڪه پاهایت ورم ڪند! «طه‏...» #عبد یعنی: در انجام مأموریت مولا، سنگ تمام گذاشتن «گويى مى‌خواهى بخاطر اعمال آنان، خود را از غم و اندوه هلاك ڪنى اگر به اين گفتار ايمان نياورند!»(کهف، 6) 💠 و اڪنون: «سُبْحانَ الَّذي أَسْرى‏ بِعَبْدِهِ لَيْلاً مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ..» پاك و منزّه است خدايى ڪه بنده‏ اش را در يك شب، از مسجد الحرام به مسجد الاقصى- ڪه گرداگردش را پربرڪت ساخته ‌ايم- برد، تا برخى از آيات خود را به او نشان دهيم.