عالم ربانی آیت الله سید حسین #یعقوبی_قائنی رضوان الله تعالی علیه: 🔻...پس در آن حال عرض كردم: خدايا! تكليف من چيست؟ بلافاصله ملهم شدم كه نماز يكى از ائمه ى اطهار عليهم السلام را بخوانم. گويا هفت روز نمازى را كه تعيين فرموده بودند خواندم. "روز هفتم حال بسيار فوق العاده و عجيبى پيدا كردم كه مى توان گفت: يك نوع «مشاهده ى معنوى» نسبت به وجود مقدس امام زمان عليه السلام بود. البته اين طور نبود كه كسى را ببينم و مثلاً دستش را ببوسم و ناگهان غائب شود! اين حرف ها نبود، بلكه وضع خاصى و روحانيت عجيبى دست داد كه وجود مقدس امام زمان عليه السلام را درك مى كردم." بعدها كيفيت اين حال را براى آقاى انصارى رحمه الله عرض كردم. ايشان آن را امضا نموده و فرمود:«تشرف حقيقى همين است. اين را مى گويند تشرف، نه آن چيزى كه مردم مى گويند». و مقصودشان اين بود كه آنچه از كمال تشرف، يعنى ملاقات توأم با معرفت مورد نظر است در اين حال براى حقير حاصل گشته، هر چند به حسب ظاهر با جسم شريف حضرت ملاقاتى حاصل نشده است. در اثر اين حال، گويا آمال و آرزوها تمام شد و همه ى خواسته ها از دلم بيرون رفت. «📚سفینه الصادقین _اسم اعظم یا دعای مستجاب» #درک_وجود_مقدس_امام_زمان سلام الله علیه