. در غره اگر کسی خانه ای میسازد، همان وقت آن را خراب شده می‌داند. آیا وقتی میخواهد خانه را بسازد، قید ساختن را میزند و چیزی سرهم میکند که وقتی خراب شد کمتر دلش بسوزد؟! یا نه همان وقت هم طوری خانه را محکم می سازد که انگار آنجا زمین شان است. خب معلوم است که آنجا زمین های خودشان است و در هوای همین زمین است که اینها آزاده اند و در خرابه هایش هم خوشند. آدمی در زمین خودش خانه را طوری می سازد که زندگی کند و طوری قیدش را میزند که فردا خراب شده اش را هم ببیند. طوری محکم می سازدش که وقتی فردا در آتش می سوزد خودش هم بسوزد نه آنکه چون می داند که می سوزد چوب کمتری استفاده کند که کمتر دلش بسوزد. طوری خانه را می سازد و بعد هم می سوزاند که باید ازشان یاد بگیریم که وقتی خانه ای ساختیم قیدش را بزنیم و روایتش کنیم و روایت کردن آنجایی ست که همه چیز را خراب می کنی و می سوزانی تا خودت از میان برداشته شوی و راهی که خدا در آن قرار دارد را نشان دهی. ما وقتی خانه می سازیم باید مطمئن باشیم که حداقل چهل سال در آن زندگی می کنیم. وقتی یقین حاصل کردیم آن وقت شاید کمی محکمتر برایش قدم برداریم. در غیراینصورت طوری همه چیز را سر هم می کنیم که فقط بشود زندگی را رد کرد. روزی به شرکتی در یکی از شهرک های صنعتی رفتم: شرکت تولید اکسیژن. همه جایش چرک و کثافت بود و معلوم بود از روز اول، صاحب کارخانه یکبار هم دستی به سر و رویش نکشیده. نمی دانم چرا شاید با خود گفته ارزشش را ندارد یا خرج بیخودی است؛ هیچ چیز مهم نیست غیر از دستگاه لوکس خارجی تولید اکسیژن؛ بقیه ی چیزها دیگر مهم نیست، اگر آن سالم باشد در وسط بیابان هم میشود سر کرد و از سودش بهره برد. دلم حسابی گرفت آسفالت های گوشه ای از کارخانه کنده شده بود و بیابانی شده بود. معلوم بود آنجا خانه ای نیست و ساختنی هم آنجا صورت نمیگیرد. عده ای می آیند و می روند و دستگاه تولید اکسیژن در مرکز این کارخانه در کمالت صحت و سلامت، اکسیژن تولید میکند. ولی همه آدمهای کارخانه هیچکدام در هوای آنجا نفس نمی کشند و منتطرند تا زودتر بروند. ما معمولا خانه ای نمی سازیم که بشود خرابش کرد؛ یا آنقدر لوکس است که اگر خط به آن بیفتد دلمان ریش میشود و یا آنقدر خرابه که اصلا دیگر خانه نیست که بشود خرابش کرد. غزه اگر خرابه است خانه ای داشته و ساکنانی که اهل ساختن بودند و حال خودشان آن را سوزانده اند. ما ازین رو نه خانه ای داریم و نه خرابه ای. و اگر بگویی می خواهم خانه‌ای بسازم که در آینده قرار است خراب شود ملامتت میکنند و دیوانه قلمدادت می کنند. مثل محصول دانش بنیانی که ساخته شد و همه گفتند ضرر است؛ شما زیادی به کیفیت فکر می کنید زیادی به انسان ها فکر می کنید ولی ضرر است و شکست میخورید. ولی ساختند و سخنان شیاطین محو شد و هنوز اگر کسی به راه دانش بنیان قدم گذاشت شکست نخورد و آبرویش نرفت و عزیز شد. و غزه هم تا ابد عزیز است. و ذلیل کسی است که دل را با ترس ها خالی میکند. و از ترس خراب شدن خرابمان می کند تا تن به ساختن ندهیم. #راه_سوختن_و_ساختن 🇵🇸 @gaze_karbala