📍#نشانه_های #مسلمانی #پيامبر اکرم(ص) به امیرمومنان #علی(ع) فرمودند: يا علي! چهار چيز است که در وجود هر کسی باشد، اسلامش کامل است: 1⃣ #راستي، 2⃣ #سپاسگزاري، 3⃣ #حيا، 4⃣ #اخلاق_نيکو. 📚حرانی، تحف العقول، ص۹.

📌 اوج #مهربانی حضرت #محمد(ص) در راه #فتح_مکه، #سگی را مشاهده کردند که بچه هایش را به شکمش چسبانده و #شیر می‌دهد. رسول خدا(ص)، مسیر سپاه را تغییر داده و به جعیل‌بن‌ سراقه امر کردند: جلوی آن #سگ بایستید و از بچه هایش مراقبت کنید تا مبادا سواران سپاه به آنها آسیبی برسانند. 📚مقریزی، أمتاع الاسماع، ج۱، ص۳۵۶ـ ۳۵۵

📌 آخر #معرفت و #مهربانی.... 🌞 روزی حضرت #محمد(ص) #نماز ظهر را به جماعت می خواندند 🕌 که ناگهان دو رکعت آخر نماز را سریع به پایان رساندند. اصحاب پس از نماز از حضرت سوال کردند: چرا نماز را سریع تمام کردید؟ پیامبر(ص) فرمودند: مگر صدای #گریه کودکی را نمی شنوید؟😭 نماز را سریع تمام کردم تا به کودکی که گریه می کرد، رسیدگی کنند. 📚کلینی، کافی،۶، ص۴۸

شیخ محمد حسان سلفی: زمان آن رسیده که امت، باید به قرآن و عترت برگردند و همین راه ، راه نجات است.

پنج خصلت مهم امام صادق عليه ‏السلام : پنج چيز است كه هر كس يكى از آن‌ها را نداشته باشد، همواره در زندگى‏اش كم‌بود دارد و كم خرد و دل نگران است: اول، تندرستى، دوم امنيت، سوم روزى فراوان، چهارم همراهِ همرأى. راوى پرسيد: همراهِ همرأى كيست؟ امام فرمود: همسر و فرزند و همنشين خوب و پنجم كه در برگيرنده‌ی همه اين‌هاست، رفاه و آسايش است. خَمْسُ خِصالٍ مَنْ فَـقَـدَ واحِدَةً مِنْهُنَّ لَمْ يَزَلْ ناقِصَ العَيْشِ زائِلَ الْعَقْلِ مَشْغولَ الْقَلْبِ، فَاَوَّلُّها: صِحَّةُ البَدَنِ وَ الثّانيَةُ: اَلاْمْنُ وَ الثّالِثَةُ: اَلسَّعَةُ فِى الرِّزْقِ، وَ الرّابِعَةُ: اَلاَنيسُ الْمُوافِقُ (قال الراوى:) قُلْتُ: و مَا الاْنيسُ الْمُوافِقُ؟ قال: اَلزَّوجَةُ الصّالِحَةُ، وَ الوَلَدُ الصّالِحُ، وَ الْخَليطُ الصّالِحُ وَ الخامِسَةُ: وَ هِىَ تَجْمَعُ هذِه الْخِصالَ: الدَّعَةُ. خصال ص 284 ، ح34

✍️ ابوبصير از امام باقر (ع) روايت می‌كند كه فرمودند: 1️⃣ چون پيامبر اکرم (ص) به‌دنيا آمد مردى [یهودی] از اهل كتاب نزد جمعى از #قريش كه در ميان آن‌ها: هشام بن مغيره، وليد بن مغيرة، عاص بن هشام، ابو وجزة بن أبى عمرو بن امية و عتبة بن ربيعة بودند آمده و گفت: آیا ديشب در ميان شما نوزادى به‌دنيا آمده؟ گفتند: نه، گفت: پس چنين نوزادى بايد در #فلسطين به‌دنيا آمده باشد و نامش #احمد است، و خالى در بدن دارد كه رنگش چون خز خاكسترى است [منظور «مُهر نبوت» است] و نابودى #اهل_كتاب و #يهود به‌دست او است، و به‌خدا اى گروه قريش اين مولود نصيب شما نشده است! 2️⃣ قریشیان (كه اين سخن را شنيدند) از نزد آن مرد پراكنده شده به جست‌وجو پرداختند و اطلاع پيدا كردند كه در خانهٔ #عبدالله بن عبدالمطلب نوزادى به‌دنيا آمده است. پس به‌دنبال آن #عالم_یهودی گشتند و او را ديدند و گفتند: چرا، به‌خدا قسم که در ميان ما پسرى به‌دنيا آمده است. #یهودی پرسيد: آيا پيش از آن‌كه من به شما بگويم يا بعد از آن به‌دنيا آمده‌؟ گفتند: پيش از آن‌كه آن سخن را به ما بگوئى، گفت: مرا پيش او ببريد تا او را ببينم. 3️⃣ آن‌ها نزد مادر آن حضرت (آمنه) آمدند و گفتند: پسرت را بياور تا ما او را ببينيم، آمنه گفت: به‌خدا اين فرزند من وقتى به‌دنيا آمد مانند بچه‌هاى ديگر نبود، او دو دست خود را به زمين نهاد و سر به‌سوى آسمان بلند كرد و بدان نگريست سپس نورى از او ساطع گشت كه من كاخ‌هاى بصرى را [شهرى در سرحد شام] مشاهده كردم و شنيدم هاتفى در هوا می‌گفت: همانا تو سَروَر مردم را زادى، و چون او را بر زمين نهادى بگو: او را از شرّ هر حسودى به خداى يگانه پناه دادم، و نامش را #محمد بگذار. 4️⃣ یهودی گفت: او را بياور، و چون آمنه آن حضرت را آورد آن مرد او را نگريست و برگردانيد و چون آن خال [مهر نبوت] را در ميان دو شانه‌اش ديد بيهوش شده روى زمين افتاد، قريش آن حضرت را گرفته به مادرش دادند و گفتند: خدا اين فرزند را بر تو مبارک سازد. 5️⃣ همين كه از نزد #آمنه [س] بيرون رفتند آن مرد به هوش آمد، به او گفتند: واى بر تو! اين چه حالى بود كه به تو دست داد؟ گفت: نبوت #بنى‌اسرائيل تا روز قيامت از بين رفت، به‌خدا اين کودک همان كسى است كه آن‌ها را نابود سازد، قريش از اين سخن خوشحال شدند، آن مرد كه خوشحالى قريش را ديد به آن‌ها گفت: شادمان شديد؟! به‌خدا سوگند چنان حمله و يورشى بر شما بَرَد [و بر شما مسلط شود] كه اهل شرق و غرب زمين از آن یاد كنند!

دو حدیث زیبا و کاربردی از رسول مهربانی ✅حضرت محمد صلی الله علیه و آله: ❌من برای امّتم، نه از «مؤمن» می‌ترسم و نه از «مشرک»؛ زیرا مؤمن را خداوند به واسطه ایمانش حفظ می‌کند و مشرک را خداوند به خاطر شرکش از پای در می‌آورد. ⚠️امّا ترس من، از منافق زبان‌بازی است که مطابق اعتقادات شما سخن می‌گوید، ولی برخلاف آنچه می‌گوید، عمل می‌کند. 📚بحارالانوار ، جلد ۲ ، صفحه ۱۱۰ 📚کنز العمّال ، حدیث ۲۹۰۴۶ ✅حضرت محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله: 🤲خدایا! به نانمان برکت بده و بین ما و نان، جدایی مینداز؛ چراکه اگر نان نبود، نه می‌توانستیم نماز بخوانیم و نه روزه بگیریم و نه دیگر واجبات را انجام دهیم. 📚کافی، جلد ۵، صفحه ۷۳ ــــــــــــــــــــــ 🔆 سیره رسول خدا صلی‌الله علیه و آله در بیان رهبری: ❇️ عَن ابن عبّاس قال: کَانَ رَسُولُ اللَّهِ (صَلَّی اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِه) یَجلِسُ عَلَی الأرض [پیامبر] دنبال این نبود که یک فرشی، چیزی داشته باشد؛ در مسجد، در ملاقات با یک نفری که در بین راه با ایشان برخورد میکرد، و میخواست دو کلمه حرف بزند، روی زمین می‌نشست. وَ یَأْکُلُ عَلَی الأرض گاهی غذایش را هم همین طور که روی زمین نشسته بود، میخورد. سفره‌ای بیندازند و آدابی و تشکیلاتی و حالا یک بشقابی، کاسه‌ای، چیزی مثلاً؛ نه، همین طور روی زمین می‌نشستند و غذای ساده‌ای میل میکردند. وَ یَعتَقِلُ الشَّاة گوسفندی فرضاً داشتند، ریسمان گوسفند را دستشان میگرفتند. «یَعتَقِل» از «عِقال کردن» است دیگر، یعنی آن را نگه داشتن، گوسفند را نگه میداشتند. خب، این خلاف شأن است دیگر؛ ماها اگر باشیم، حالا یک گوسفندی هم داشته باشیم، دستمان نمیگیریم توی خیابان و کوچه. این بزرگوار میکردند این کار را. وَ یُجِیبُ دَعوَةَ المَملُوکِ عَلَی خُبزِ الشَّعِیر گاهی یک غلامی مثلاً نشسته بود یک جایی روی زمین و داشت نان جوی میخورد؛ حضرت عبور میکردند، تعارف میکرد، آقا! بفرمایید؛ می‌نشستند حضرت پهلوی او. نمیگفتند شأن ما نیست، نمیشود، مناسب نیست. 💠 اینکه ما این قدر میگوییم و میشنویم که باید مردمی باشیم، یعنی این. مردمی بودن به ادّعاکردن نیست. با مردم، با زندگیِ مردم کنار بیاییم، مثل مردم زندگی کنیم، با طبقات مختلف مردم انس بگیریم. این، معنای مردمی بودن است. بعضی از ماها که حالا معمّم هستیم، اگر مثلاً یک آدم ذی‌شأنی، آدم محترمی باشد، خب، سلام علیک میکنیم، گرم میگیریم، اگر کاری با ما داشته باشد گوش میکنیم، آقا! یک استخاره‌ای بکنید، قرآن را درمی‌آوریم و یک استخاره‌ای برایش [میگیریم]. اگر یک آدم فرودستی باشد، یک آدم مثلاً [سطح] پائینی باشد؛ نه، اعتنا و اهتمامی نمیکنیم! این، خلاف سیره‌ی رسول اللّه است. ۱۳۹۸/۱۰/۰۳

کمی مهلت بدهید

امیرالمومنین: در آخرالزمان مرد را به خاطر حفظ و پوشیده نگه داشتن همسرش، مورد سرزنش قرار می دهند. بشاره الاسلام ص ۱۳۳