امام علی: از سخنان آن حضرت است هنگامى كه شنيد عده اى از يارانش به وقت نبرد صفين به اهل شام دشنام مى دهند: پسند من نيست كه شما دشنام دهنده باشيد، ولى اگر در گفتارتان كردار آنان را وصف كنيد و حالشان را بيان نماييد به گفتار صواب نزديك تر و در مرتبه عذر رساتر است. بهتر است به جاى دشنام بگوييد: خداوندا، ما و اينان را از ريخته شدن خونمان حفظ فرما، و بين ما و آنان اصلاح كن، اين قوم را از گمراهى نجات بخش تا آن كه جاهل به حق است آن را بشناسد، و آن كه شيفته گمراهى است از آن باز ايستد. و من كلام له (علیه السلام) و قد سمع قوما من أصحابه يسبّون أهل الشام أيام حربهم بصفين: إِنِّي أَكْرَهُ لَكُمْ أَنْ تَكُونُوا سَبَّابِينَ، وَ لَكِنَّكُمْ لَوْ وَصَفْتُمْ أَعْمَالَهُمْ وَ ذَكَرْتُمْ حَالَهُمْ كَانَ أَصْوَبَ فِي الْقَوْلِ وَ أَبْلَغَ فِي الْعُذْرِ، وَ قُلْتُمْ مَكَانَ سَبِّكُمْ إِيَّاهُمْ اللَّهُمَّ احْقِنْ دِمَاءَنَا وَ دِمَاءَهُمْ وَ أَصْلِحْ ذَاتَ بَيْنِنَا وَ بَيْنِهِمْ وَ اهْدِهِمْ مِنْ ضَلَالَتِهِمْ، حَتَّى يَعْرِفَ الْحَقَّ مَنْ جَهِلَهُ وَ يَرْعَوِيَ عَنِ الْغَيِّ وَ الْعُدْوَانِ مَنْ لَهِجَ بِهِ. نهج البلاغه، خطبه 206

از پیامبر اکرم (ص) نقل شده که فرمودند: نعمتان مکفورتان، الامن و العافیه؛ در مورد دو نعمت ناسپاسی شده، یکی نعمت امنیت و دیگری نعمت سلامتی. (بحارالانوار جلد81 صفحه170) در روایات دیگر فرموده اند: نعمتان مجهولتان: الصّحه و الامان؛ دو نعمت ناشناخته هستند، یکی سلامتی و دیگری امنیت. در روایت دیگری از امام صادق (ع) نقل شده که هر کس این ویژگی ها را نداشته باشد پیوسته زندگی او ناقص، عقل او زایل و قلب و فکر او مشغول خواهد بود. اول: سلامتی بدن، دوم: امنیت، سوم: گشایش در روزی، چهارم: همسر شایسته، فرزند شایسته و دوست شایسته... . (بحارالانوار، ج81، ص171).

عمرم اگر شود به درازای عمر نوح کاری بجز غلامی حیدر نمیکنم

امام على عليه السلام :  اموات خود را زيارت كنيد ؛ زيرا آنان از ديدار شما خوشحال مى شوند ؛ و انسان بايد بعد از آن كه بر سر قبر پدر و مادر خود برايشان دعا كرد حاجت خود را[از خدا] بخواهد . الإمامُ عليٌّ عليه السلام :  زُورُوا مَوتاكُم ؛ فإنّهُم يَفرَحُونَ بِزِيارَتِكُم ، ولْيَطلُبِ الرَّجُلُ حاجَتَهُ عِندَ قَبرِ أبيهِ واُمِّهِ بعدَما يَدعُو لَهُما . [ الخصال : 618/10 . ]

❓آیا ادعای تشیع کافی است؟! 🔸جابر : امام باقر علیه السّلام به من فرمود: اى جابر! آیا كسى كه ادعاء تشیع میكند، او را بس است كه از محبت ما خانواده دم زند؟ بخدا شیعه ما نیست، جز آنكه از خدا پروا كند و او را اطاعت نماید، اى جابر! ایشان شناخته نشوند، جز با فروتنى و خشوع و امانت و بسیارى یاد خدا و روزه و نماز و نیكى به پدر و مادر و مراعات همسایگان فقیر و مستمند و قرضداران و یتیمان و راستى گفتار و تلاوت قرآن و بازداشتن زبان از مردم، جز از نیكى آنها، و آنها امانت نگهدار فامیل خویش باشند. جابر گوید عرض كردم: یا ابن رسول اللَّه! ما امروز كسى را داراى این صفات نمیشناسیم، فرمود: اى جابر! براههاى مختلف مرو، آیا براى مرد كافى است كه بگوید، من على را دوست دارم و از او پیروى میكنم، و با وجود این فعالیت دینى نكند؟! پس اگر بگوید: من رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله را دوست دارم- رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله كه بهتر از على علیه السّلام است- سپس از رفتار او پیروى نكند و بسنتش عمل ننماید، محبتش بپیغمبر باو هیچ سودى ندهد، پس از خدا پروا كنید و براى آنچه نزد خداست عمل كنید، خدا با هیچكس خویشى ندارد، دوست ترین بندگان خداى عز و جل [و گرامیترینشان نزد او] با تقواترین و مطیع ترین آنهاست. اى جابر! به خدا جز با اطاعت بخداى تبارك و تعالى تقرب نمیتوان جست. و همراه ما برات آزادى از دوزخ نیست و هیچ كس بر خدا حجت ندارد، هر كه مطیع خدا باشد دوست ما و هر كه نافرمانى خدا كند دشمن ماست، ولایت ما جز با عمل كردن به ورع بدست نیاید. عن ابی جعفر ع: يَا جَابِرُ أَ يَكْتَفِي مَنِ‏ انْتَحَلَ‏ التَّشَيُّعَ‏ أَنْ يَقُولَ بِحُبِّنَا أَهْلَ الْبَيْتِ فَوَ اللَّهِ مَا شِيعَتُنَا إِلَّا مَنِ اتَّقَى اللَّهَ وَ أَطَاعَهُ وَ مَا كَانُوا يُعْرَفُونَ يَا جَابِرُ إِلَّا بِالتَّوَاضُعِ وَ التَّخَشُّعِ وَ الْأَمَانَةِ وَ كَثْرَةِ ذِكْرِ اللَّهِ وَ الصَّوْمِ وَ الصَّلَاةِ وَ الْبِرِّ بِالْوَالِدَيْنِ وَ التَّعَاهُدِ لِلْجِيرَانِ مِنَ الْفُقَرَاءِ وَ أَهْلِ الْمَسْكَنَةِ وَ الْغَارِمِينَ وَ الْأَيْتَامِ وَ صِدْقِ الْحَدِيثِ وَ تِلَاوَةِ الْقُرْآنِ وَ كَفِّ الْأَلْسُنِ عَنِ النَّاسِ إِلَّا مِنْ خَيْرٍ وَ كَانُوا أُمَنَاءَ عَشَائِرِهِمْ فِي الْأَشْيَاءِ قَالَ جَابِرٌ فَقُلْتُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ مَا نَعْرِفُ الْيَوْمَ أَحَداً بِهَذِهِ الصِّفَةِ فَقَالَ يَا جَابِرُ لَا تَذْهَبَنَّ بِكَ الْمَذَاهِبُ حَسْبُ الرَّجُلِ أَنْ يَقُولَ أُحِبُّ عَلِيّاً وَ أَتَوَلَّاهُ ثُمَّ لَا يَكُونَ مَعَ ذَلِكَ فَعَّالًا فَلَوْ قَالَ إِنِّي أُحِبُّ رَسُولَ اللَّهِ- فَرَسُولُ اللَّهِ ص خَيْرٌ مِنْ عَلِيٍّ ع ثُمَّ لَا يَتَّبِعُ سِيرَتَهُ وَ لَا يَعْمَلُ بِسُنَّتِهِ مَا نَفَعَهُ حُبُّهُ إِيَّاهُ شَيْئاً فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ اعْمَلُوا لِمَا عِنْدَ اللَّهِ لَيْسَ بَيْنَ اللَّهِ وَ بَيْنَ أَحَدٍ قَرَابَةٌ أَحَبُّ الْعِبَادِ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ أَكْرَمُهُمْ عَلَيْهِ أَتْقَاهُمْ وَ أَعْمَلُهُمْ بِطَاعَتِهِ يَا جَابِرُ وَ اللَّهِ مَا يُتَقَرَّبُ إِلَى اللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى إِلَّا بِالطَّاعَةِ وَ مَا مَعَنَا بَرَاءَةٌ مِنَ‏ النَّارِ وَ لَا عَلَى اللَّهِ لِأَحَدٍ مِنْ حُجَّةٍ مَنْ كَانَ لِلَّهِ مُطِيعاً فَهُوَ لَنَا وَلِيٌّ وَ مَنْ كَانَ لِلَّهِ عَاصِياً فَهُوَ لَنَا عَدُوٌّ وَ مَا تُنَالُ وَلَايَتُنَا إِلَّا بِالْعَمَلِ وَ الْوَرَعِ. 📚الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏2، ص: 75

📌شیوه برخورد با #خوارج(اغتشاشگران) #خوارج یکی از گروه‌هایی بودند که در زمان خلافت امیرمؤمنان علی(ع) به مخالفت برخاستند. آنان نخست از هواداران حضرت بوده و در جنگ‌های #جمل و #صفّین شرکت داشتند ولى پس از جنگ صفین به بهانه #اعتراض به #حکمیّت امام با #معاویه- که خود آن را بر امام تحمیل کرده بودند- به مخالفت با پذیرش آن از سوی امام پرداخته و دست به #شورش(اغتشاش) زده و با تمسّک به شعار «لا حُکْمَ الّا لله» امیرمؤمنان علی(ع) را 'کافر دانستند و به #کشتار مسلمانان پرداخته و در نهایت جنگ #نهروان را پدید آوردند. نمونه موردی #جنایات خوارج: پاره کردن شکم #زن_حامله و بر نیزه کردن جنین. 📌شیوه‌های رفتار امیرمومنان علی(ع) با خوارج: ◀️شکیبایى و مدارا همراه با قاطعیت؛ ◀️اندرز و اتمام حجت همراه با استدلال؛ ◀️روانه کردن مبلّغ به سوى خوارج؛ ◀️برافراشتن پرچم اَمان قبل از نبرد؛ ◀️و در نهایت جنگ با خوارج: بعد از تمام مراحل فوق و زمانى که خوارج، خود دست به شمشیر برده و #جنگ را آغاز کردند، امیرمومنان علی(ع) با قاطعیتِ تمام در نهروان با #کشتن بسیارى از آنان این #فتنه را، خاموش کردند. دشوارى رویارویى با این جریان را می‌توان از این کلام امام(ع) دریافت که فرمود: «من چشم فتنه را درآوردم که جز من کسى جرئت آن‌را نداشت.» 📚دینورى‏، الأخبار الطوال، ص210؛ 📚ثقفی، الغارات، ج 1، ص5.

📌ریشه قساوت قلب امیرمومنان #علی علیه السلام: چشم‌ها خشک نمی‌شود مگر به خاطر قساوت قلب و دل‌ها #قساوت پیدا نمی‌کند، مگر به سبب زیادی گناه. ما جَفَّتِ الدُّموعُ إلّا لِقَسوَةِ القُلُوب وَ ما قَسَتِ القُلُوبُ إلّا لِکَثرَةِ الذُّنوبِ. 📚حر عاملی، وسائل الشیعه ج۱۶، ص۴۵ #اغتشاشگران قساوت قلب دارند.

امیرالمؤمنین: در آنجا که رفق و مدارا سبب خشونت مى شود، خشونت، مدارا محسوب خواهد شد 🖊اصل و اساس در برنامه هاى زندگى، نرمش و مداراست; ولى گاه افرادى پيدا مى شوند که از اين رفتار انسانى سوء استفاده کرده بر خشونت خود مى افزايند؛ در مقابل اين افراد خشونت تنها طريق اصلاح است.  اِذا كانَ الرِّفْقُ خُرْقاً، كانَ الْخُرْقُ رِفْقاً. نهج البلاغه، نامه ۳۱

هر چه که هست در همان ‌یک‌ ساعت مانده به صبح است... اثرات بی نظیر بیدار بودن در بین الطلوعین

💢 سختی روز مجازات ظالم 💠 امام علی علیه السلام فرمودند: 🔹روز عدالت بر ستمگر شديدتر از روز ستم بر ستمديده است. 🍃 يوْمُ الْعَدْلِ عَلَى الظَّالِمِ، أَشَدُّ مِنْ يَوْمِ الْجَوْرِ عَلَى الْمَظْلُومِ. 📚 حکمت 341 نهج البلاغه

یک سخنی از علامه امینی نقل کردند، خیلی منقلب شدم.  ما یک «الغدیر» می شنویم و خیلی گذرا عبور میکنیم. یازده جلد چاپ شده و یازده جلدش چاپ نشده است. بیست و دو جلد کتاب تحقیقی! خدا می داند که این مرد در راه نوشتن این کتاب، فانی شد! چه زحمت های طاقت فرسا! می گویند بعد از نوشتن الغدیر گفته بود: «روز قیامت با دشمنان امیرالمؤمنین مخاصمه خواهم کرد! همان طور که آنها وقت آقا را گرفتند، وقت مرا هم گرفتند؛ و گرنه من میخواستم معارف امیرالمؤمنین را گسترش بدهم؛ اینها آمدند مرا وادار کردند که من در اثبات امامتش کتاب بنویسم!» وقتی می گویند: اول مظلوم عالم؛ بی جهت نیست! حضرت چقدر مظلوم باشد که بعد از قرنها، تازه در اثبات امامتش کتاب بنویسند! منبع: استاد فاطمی نیا، کتاب نکته ها از گفته ها