تعبیرهای زشت و ناشایستی از طرف دوستان نادان علی "علیه السلام" می‌شود که شایسته‌ی او نیست؛ از جمله اینکه می‌گویند علی "علیه السلام" ۲۵ سال خانه نشین شد و علی یک روز هم خانه نشین نشد. آن کسانی که برنامه شان خانه نشینی است و زندگی شان با خانه نشینی می‌گذرد، سکوت علی را، از سطح عالی فرود آمدن علی را خانه نشینی نام داده اند، ولی این خانه نشینی نبود. علی در همان روزی هم که صحبت خلافتش بود، می‌گفت من همچنان که تاکنون مورد مشورت بودم، فرد دوم قدرت بودم، حالا هم همان جور باشم؛ پس علی در ۲۵ سال، فرد دوم قدرت بود. در تمام مسائل حساس علی وارد بود، همه‌ی تصمیم‌های مهم با نظر علی گرفته می‌شد، در همه‌ی غزوات نظر علی جلب می‌شد و سوال می‌شد، در شوراهای مهمّ نظامی علی رای قاطع داشت و از نظر علی استفاده می‌شد و نظر می‌داد؛ یک عضوی از اعضای جامعه‌ی اسلامی بود و آن هم عضوی آن‌چنان بزرگ، آن‌چنان نیرومند، آن‌چنان روشن‌بین؛ و یک چنین عضوی حق ندارد خانه نشین باشد. خانه نشین بود یعنی چه؟ یعنی می‌آمد در مسجد نمازش را می‌خواند بعد بر‌می‌گشت خانه، مشغول عبادت می‌شد یا مشغول خانه‌داری می‌شد؟ این جوری بود؟ نه. زندگی علی این را گواهی نمی‌کند. آیت الله خامنه ای #کتاب_همرزمان_حسین "علیه‌السلام" #گفتار_پنجم