🇵🇸 قدس عزیز خدایا مگر چه در این مردم دیده‌ای که این‌گونه آن‌ها را به پیش خود فرامی‌خوانی؟ و مگر نه این‌که گفته‌اند شهدا جایشان در ملکوت است... «و در جوار قرب حق، عند ملیك مقتدر، به آن‌جا كه باید رسید رسیده‌اند.» نمی‌دانم و میان ظاهر آن‌چه می‌بینم، خشم و ترس و وحشت این اتفاقات و آن‌چه در عمق و پس آن جاری است در رفت و آمدم... خدایا چگونه آن‌ها را قلبی چنین مطمئن عطا کردی، که پس از این همه سال جنگیدن هنوز ایستاده‌اند؟ نمی‌دانم در میان اقوام پیامبران و در تاریخ نبوت قومی بوده‌اند که ایستادگی را به این مردم درس داده باشند؟ یا قرار بوده آن‌ها در آخرالزمان طلایه‌دار صبر و مقاومت باشند؟ و هر کدام کربلا را با پوست و جان خود لمس کنند؟ و خون همه این کودکان هم‌چون خون علی‌اصغر نه بر زمین بلکه به آسمان برود و عالمیان را فرابخواند تا صدایشان گوش صُم و بکم های اسرائیلی را پاره کند. این خون جاری است و زنده می‌کند. بهای بزرگی است، نه برای چیزی بهتر که برای همین اکنون که بر تو می‌گذرد، ای جوان فلسطینی... که مگر زندگی و حیات به غیر از زندگی این‌چنینی معنایی دارد؟ می‌دانم که از اکنون به بعد، زندگی بر ما آسان نخواهد بود... و معنایی نخواهد داشت مگر در نسبت جنگی که تو در آن پا گذاشتی... و زندگی بدون این مبارزه بی‌معناست. راستش با مقاومت تو تازه برایمان فوتبال جایش را پیدا کرد، فوتبالیست‌ها علت دویدن هایشان را یافتند... مثل آن فوتبالیستی که بعد از زدن گل، پرچم تو را به دست گرفت، و تماشاچیان علت تشویقشان را... هنر فهمیده کجا نظر کند، قلم فهمیده از چه بگوید، صدا فهمیده کجا فریاد شود و بلند تو را بخواند، و زندگی فهمیده کجا دل به مسلخ عشق بگذارد و سر بر مراد عشق بنهد و مگر حیات غیر از این است... «بکشید ما را زنده تر می‌شویم...» و مگر نه این‌که همه‌اش عین هنر است... «رقص اندر خون خود مردان کنند...» تو آمدی، تو ایستادی تا یادمان بیاوری، خواهری را، برادری را، مادر بودن و پدر بودن را و تکرار کنی کربلا را آن غربت حسین را که با علی‌اصغرِ در آغوشش به سمت خیمه می‌رفت، که بر بالین علی‌اکبر چه حال داشت... و اگر تو نبودی و نمی‌ایستادی کربلا به یادمان نمی‌آمد. و شاید دیگر درک نمی‌کردیم که زینب پس از شهادت برادرش، پسرانش و برادرزاده هایش چه کشید؟ راستش مدت‌ها پیش برایم سوال بود که چگونه چنین طاقتی می‌توان داشت، که در یک روز خانواده‌ات را از دست بدهی و باز بایستی... و تو ای قدس به ما نشان دادی نشان دادی که چگونه شهیدی را در راه خدا می‌دهی و دوباره می‌ایستی و می‌دانی که آن شهید نزد خدا عزیز است، و خودت چشم انتظار رفتن به سوی او می ایستی و می‌جنگی و چه زیباست که همین‌جا زندگی عزت می‌گیرد و حیات دلیل می‌یابد برای بودنش، مرگ و زندگی فقط برای زنده ماندن دیگر رنگ می‌بازد و تمام دنیا مقابلمان پوچ می‌شود، چون تو نشان دادی ما رایت الا جمیلا را... نوشته: خانم مهوری #جبهه_روایت_قدس 🇵🇸 @ghabe_hasht

🇵🇸 بخشی از جلسه چهارم روایت قدس 🔸روایت، پدیده‌ای اعتباری 📆 ٣ آبان ماه 🕌 آستانه قاب هشت #جبهه_روایت_قدس 🆔 @ghabe_hasht

🇵🇸 جنگ، جنگ روایت‌هاست/ ٣ نسبت روایت با پدیده‌ها و ماهیت اشیا چیست؟ می‌توانیم با یک نگاهی بگوییم که روایت یک پدیده اعتباری است. مک‌کی می‌گوید واقعیت‌هایی در خارج هستند و حقیقت دیدگاه ما نسبت به واقعیت‌هاست. اگر به این شکل سوبژکتیو نگاه کنیم روایت یک امر شاعرانه پوچ می‌شود که هیچ نسبتی با نفس الامر حقیقت ندارد. شهید آوینی در روایت‌ فتح مدام با این نگاه مقابله می‌کند. می‌گوید من این بچه‌ها (رزمنده‌ها) را می‌شناسم. یعنی آن‌چه که تصویر دارد نشان می‌دهد ظاهر قضیه است و اصل قضیه چیز دیگریست و آوینی با کلامش از باطن امر پرده‌برداری می‌کند. نه این‌که حرف‌های شاعرانه و توصیف شخصی خودش را بگوید بلکه می‌رود به سمت باطن این آدم‌ها و اتفاقی که دارد آن‌جا می‌افتد. برای خیلی‌ها توصیف روایت فتح اینطور است که شهید آوینی یک آدم نابغه و نخبه‌ای است که به شدت کلام شاعرانه‌ای دارد و این کلام شاعرانه آمده است روی تصاویر و این‌ها را شاعرانه کرده است. توجه نمی‌شود که این روایت دارد از ظاهر می‌رود جلوتر و اجازه می‌دهد که ما حس دیگری داشته باشیم و این‌جاست که آن روایت چیزی می‌شود عظیم‌تر از خود آن وقایع. دیگر پوچ نیست، توصیف شاعرانه‌ای در قالب یک متن نیست بلکه وجود شناوری است که هنوز در دل تاریخ با ما حرف می‌زند؛ هنوز زنده است و حتی زنده‌کننده آدم‌هایی است که به جبهه می‌روند. اصلاً روایت فتح می‌بینند که عزمشان برای رفتن استوارتر می‌شود و می‌روند. این رفتن سمت حقیقت به قول شهید آوینی پدیده‌‌ای ایجاد می‌کند به نام آیینگی. جلوگیری می‌کند از این‌که ته دره بیفتیم. آینه خیلی مهم است؛ حتی مهم‌تر از خود ‌جاده است. یعنی اگر جاده نباشد آدم دور می‌زند و برمی‌گردد اما اگر آینه نباشد آدم‌های زیادی را به هلاکت می‌اندازد. اهمیت این آینه خیلی بیشتر از جاده است برای حرکت آدم‌ها. این اهمیت روایت است که امری اعتباری به نظر می‌رسد در مقابل آن واقعیت‌ها. واقعیت‌ها در نگاه محسوس معمولا بیشتر به چشم ما می‌آیند. مثلا طرف می‌گوید من اینجا نشسته‌ام چه می‌کنم؟! باید بروم غزه بجنگم دیگر! یا مثلاً انتقاد می‌شود از اینکه یک عده فقط شعار می‌دهند و می‌روند. این قبول؛ اگر شعار به مثابه فعلی باشد که در جز انجام می‌شود و در گفتمان زندگی روزمره صرفاً دارد آتش درون ما را می‌خواباند؛ این «ضد روایت» است. ولی این را بدانیم که روایت ذاتاً خیلی مهم‌تر از حضور در جبهه است. جور دیگر بگوییم: «برجستگی انقلاب اسلامی به چیست؟ برجستگی اسلام به چیست؟ به سلاح است یا تبیینی که سلاح‌ها را می‌اندازد؟ اصلاً دین ما دین چیست انقلاب ما انقلاب چیست؟» انقلاب ما انقلاب بلندگوهاست تا انقلاب سلاح‌ها و یوزی‌ها. صبر و تبیین چیزی است که ما از شهید صیاد یاد گرفته‌ایم و این‌جاست که کار شهید آوینی خیلی اثرگذارتر از یک لشکر می‌شود. حتی این جبهه از یک جنگ فراتر می‌رود و به وسعت یک تاریخ، تاثیرگذار است. در جبهه روایت قدس جنگ حقیقی شناخته می‌شود. #جبهه_روایت_قدس 🇵🇸 @ghabe_hasht

🇵🇸 جنگ، جنگ روایت‌هاست/ ۴ کمی به این پرسش فکر کنیم:«اسرائیل چیست؟» اسرائیل ظهور دید آمریکایی است در جهان. اما:«دید آمریکایی چیست؟» دید آمریکایی فیلم وسترن است. وجود اسرائیل روایت است؛ یک فیلم وسترن است. نه اینکه «مثل» فیلم وسترن؛ بلکه خود فیلم وسترن است. روایتی از جهان باعث می‌شود که فیلم وسترن ساخته شود. اسرائیل یک فیلم وسترن آمریکایی است با این تفاوت که ابهت فیلم وسترن آمریکایی در تکامل زبان سینما و در گفت‌وگو با مردم کم‌کم ریخته می‌شود. از «جویندگان» می‌رسد به «چه کسی لیبرتی والانس را کشت»؛ و بعد می‌رسد به «رقصنده با گرگ‌ها» و ابهت وسترن ریخته می‌شود. اما چرا؟ چون «زبان» است و زبان، در تعامل با مردم شکل می‌گیرد. اما حماقت سیاستمداران چیزی نیست که در زبان شکل بگیرد، یک طرفه و ایدئولوژیک ادامه پیدا می‌کند و کار به جایی می‌رسد که این رژیم با تاریخ همراه نمی‌شود، مثل فیلم‌های دهه ۳۰ و ۴۰ وسترن می‌ماند و به همین دلیل هم نابودشدنی است، چون متعلق به این تاریخ نیست و این تاریخ این سرطان را می‌بلعد انشاالله. می‌بینید چقدر روایت، قضیه را عوض می‌کند؟ اسرائیل یک فیلم هالیوودیست که زمانش دیگر گذشته است. این روایت؛ روایت منحط شده است. این روایت تمام‌شده است. رهبر حکیم انقلاب می‌فرمایند "اسرائیل ۲۵ سال آینده را نمی‌بیند" از چنین دیدی می‌آید. این دیگر متعلق به الان نیست. گذشت آن زمان که بشود همینطور بچه کشت و بگویی همین است که هست. «این کار را باید کرد، می‌کنم و آتش‌بس را هم نمی‌پذیرم!» زمان این قلدربازی‌ها گذشته؛ آنقدر گذشته که دیگر همه علیه‌اش صحبت می‌کنند. #جبهه_روایت_قدس 🇵🇸 @ghabe_hasht

🇵🇸 بخشی از جلسه چهارم روایت قدس 🔸روایت فتح، زبان جنگ ما 📆 ٣ آبان ماه 🕌 آستانه قاب هشت #جبهه_روایت_قدس 🆔 @ghabe_hasht

🇵🇸 جنگ، جنگ روایت‌هاست/ ۵ «حضور» به این معناست که در لحظه حرف‌هایی می‌زنیم که شاید حتی مال خودمان هم نیست. این‌جاست که زبان به سخن می‌آید از «درد» و این‌جاست که روایت فتح دیدن دارد. یعنی ما در گفت‌وگو با روایت فتح امروز به حرف می‌آییم و این جایگاه مهم روایت فتح به عنوان زبان سینماست. جایگاه روایت فتح جایگاه یک فیلم نیست که حالا این را ببینیم در کنارش هم یک چیز دیگر از قدس ببینیم. روایت فتح زبان جنگ امروز ماست و امروز از هر روز دیگری مستندهای روایت فتح گویاتر است. امروز کسی نیست که این مستندها را ببیند و در گوشش چیزی زمزمه نشود و احساس نکند که کاری باید بکند. این‌ها فرع بر آن حضور است. یعنی حضوری در مستندها هست که وقتی ما جلوی آن قرار می‌گیریم انگار می‌رویم آنجا و دوباره اینجا حاضر می‌شویم. اینجاست که روایت فتح اساس مسیر جبهه روایت قدس است. #جبهه_روایت_قدس 🇵🇸 @ghabe_hasht

🎙 صوت جلسه پنجم روایت قدس 🔸گفت‌وگو با محوریت مستند روایت فتح، قسمت «رزق حلال» 🔹تفاوت ادبیات شهرک‌سازی و نسبت حقیقی با سرزمین 🔸روایت فتح اجازه عبور از ظاهر تصاویر و فهم حقایق می‌دهد، برخلاف آن‌چه از اتفاقات غزه در فضای مجازی منتشر می‌شود. 🔹چگونه می‌شود حجاب تکنیک و روایت مشهور را در روایت و توصیف غزه کنار زد؟ 📆 ۴ آبان ماه 🕌 آستانه قاب هشت #جبهه_روایت_قدس 🇵🇸 @ghabe_hasht

🔰سلسله جلسات «اصول فلسفه و زبان حقیقت‌جویی» 🔸متن خوانی و گفت‌وگو با محوریت کتاب «اصول فلسفه و روش رئالیسم» 📆 چهارشنبه‌ها، ساعت ١۶ ▪️ حضور برای عموم آزاد است. 🕌 آستانه قاب هشت 📞 جهت اطلاعات بیشتر با شماره زیر تماس حاصل فرمایید: 09373401445 #اصول_فلسفه 🆔 @ghabe_hasht

🔰فصل دوم سلسله جلسات ما و تاریخ سینما 🔸فکر کردن به نسبت تحولات زبان سینما با ساخته شدن جهان کنونی و شکل‌گیری رژیم صهیونیستی 📆 جلسه چهارم، پنجشنبه ١٨ آبان ماه، ساعت ١۶ 🕌 خیابان بزرگمهر، مادی شهرستانی، کوچه شهید سعید احمدی، آستانه قاب هشت 📞 برای کسب اطلاعات بیشتر با شماره ٠٩٣٧٣۴٠١۴۴۵ تماس حاصل فرمایید. ▪️حضور برای عموم آزاد است. #ما_و_تاریخ_سینما 🆔 @ghabe_hasht

🔰سلسله جلسات «زبان آوینی، زبان سینما» 🔸گفت‌وگو و متن خوانی با محوریت کتاب «آینه جادو» به جهت آشنایی و حضور در زبان سینما 📆 یکشنبه‌ها، ساعت ١۴ 🕌 خیابان بزرگمهر، مادی شهرستانی، کوچه شهید سعید احمدی، آستانه قاب هشت 📞 برای کسب اطلاعات بیشتر با شماره ٠٩٣٧٣۴٠١۴۴۵ تماس حاصل فرمایید. #زبان_آوینی_زبان_سینما 🆔 @ghabe_hasht

🇵🇸 جبهه روایت قدس، انتظار زبانی نو 《سُبْحَانَ الَّذِي أَسْرَى بِعَبْدِهِ لَيْلاً مِّنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الأَقْصَى الَّذِي بَارَكْنَا حَوْلَهُ لِنُرِيَهُ مِنْ آيَاتِنَا إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ البَصِيرُ (آیه ۱، سوره اسراء)》 🔸حماسه طوفان الاقصی طلوع دورانی جدید با نظمی نوین برای جهان را نوید داد. اهالی دردمند هنر و رسانه از همان روزهای اول دست به کار شدند و به مبارزه جهانی علیه رژیم صهیونیستی پرداختند. با شروع هر مبارزه آنچه بیش از همه اهمیت پیدا می‌کند شناخت نوع مبارزه و ابعاد صف آرایی آن است. 🔹تجربه هشت‌ساله دفاع مقدس، در زمینه‌ی نظامی اثبات کرده است که شناخت از وضعیت صف‌آرایی، می‌تواند حتی از خود جنگیدن مهمتر باشد و موجب انسجام جبهه‌ی خودی و جلوگیری از خودزنی‌های ناخواسته شود. جنگ امروز، ادبیات خاص خودش را خواهد داشت چرا که «این جنگ، جنگ روایت‌هاست.» از طرف دیگر، حماسه امروز صبر خانواده ها در غزه چنان عظیم و بی‌نظیر است که از ابعاد مختلفی می‌توان آن را نورانی تر از دفاع هشت ساله ایران دانست. 🔸امروز هنر و کار هنری بدون توجه به مسئله فلسطین و درک رویداد طوفان الاقصی بی معنا و بی تاریخ خواهد شد. زمان، زمان فتح و فصل، فصل رویش هنر و هنرمندی است. این‌جاست که هنر نقشی تازه ایفا می‌کند و با نظر به راه شهیدان و گوش سپردن به فریاد تاریخی آنها راهی دیگر پیموده و در نقطه عطفی همچون انقلاب و دفاع مقدس جان و معنایی تازه می‌گیرد. 🔹امام راحل در اواخر عمر شریفش در پیامی به هنرمندان، «شهیدان» را هنرمندان حقیقی دانست و اهالی هنر را به راه شهدا توجه داد و فرمود : «خون پاک شهیدان جبهه های حق علیه باطل سرمایه زوال ناپذیر هنر است». در این دوران جدید، می توان منتظر ظهور زبانی نو بود که متناسب با جهان آینده است و پیشتازانه خبر از احوال آینده می‌دهد. همانطور که متن‌ها و مستندهای شهید آوینی چنین جایگاهی دارد. او در نوشته‌هایش از انفطار صورت تا رستاخیز جان و آینه جادو در قالبهای مختلف هنری به دنبال این زبان نوی برآمده از انقلاب و دفاع مقدس می‌گردد و در مستندهای روایت فتح، خود این زبان را می‌گشاید. 🔹جبهه روایت قدس یک دعوت است. دعوتی برای اهالی هنر تا به هرچه آموخته اند و به کار بسته‌اند نظری دوباره افکنده و با شنیدن روایتی که از سرزمین قدس به گوش می‌رسد گامی جدید در راه بگذارند. دعوتی است برای شیفتگان کلام و مرام شهید آوینی تا در این زمان، زبان آوینی را از درون خود بشنوند و بگویند. دعوتی است برای همه دلبستگان به قدس که ندای امروز را شنیده‌اند اما خود را هنرمند و اهل هنر نمی دانند. دعوتی است تا آنها بدانند که زمان تحول‌های بزرگ فرا رسیده و می‌توانند با شیدایی امروزشان، در کار با تکنیک یک شبه ره صد ساله طی کنند. @Jebhe_revayate_Quds