🔰صحبت های استاد طاهرزاده در سالگرد شهادت سید مرتضی آوینی 🔸 بخشی از جلسه سوم از مجموعه جلسات «دیدار آوینی» 📆 ٢١ فروردین ١۴٠٢ 🆔 @ghabe_hasht

🔰شهید آوینی؛ چراغی روشن و سخنی ناتمام... 🔺از شهید آوینی چه باید گفت که تازه باشد؟ برعکس شهید آوینی که تمام خودنوشته هایش را سوزاند تا از منیت‌ها و نفسانیت‌ها ببرد، من هم‌چنان فقط می‌توانم از خود بگویم. وقتی در تشییع شهید زاهدی حرکت می‌کردم، نمی‌توانستم به مرگ خودم فکر نکنم. حقیقتا به دیدن این همه آدم که برای بدرقه‌ی پیکر او آمده‌اند غبطه می‌خوردم. نه از این جهت که چه‌قدر توجهات را به خودش جلب کرده است، چرا که تا دو روز پیش کمتر کسی نام و نشانی از ایشان می‌دانست. اما به این غبطه می‌خوردم که چگونه می‌شود زندگی کرد تا این‌که درنهایت به چنین پایان معناداری رسید. پایانی که به قول سینمایی‌ها اگر خوب باشد، کل فیلم را در می‌آورد. شاید حکمت این‌که قدیمی‌های ما وقتی خیرخواه کسی بودند همیشه بیش از هرچیزی برای او دعای عاقبت بخیری می‌کردند همین باشد. در آن گرمای راه خسته شده بودم و دست و دلم به هیچ کاری نمی‌رفت. اما با این حال دیدن کسانی که از ته دل برای آدمی که مطمئن بودم تا چند روز قبل نمی‌شناختند اشک می‌ریختند سوالی را در مغز سرم می‌کوبید: آیا می‌شود مرگ ما هم این‌چنین معنادار باشد تا با رفتن ما از این دنیا، چنین «یوم الله»ای رقم بخورد؟ آیا تنها راه رسیدن به چنین مقصدی جهاد نظامی است؟ اگر چنین باشد که راه برای بسیاری از مردم بسته است. قاعدتاً من و امثال من نمی‌توانیم یک فرمانده‌ی نظامی باشیم. اما امروز با رسیدن سالروز شهادت شهید آوینی به یاد آوردم که این مسیر رهروانی از جنس دیگر هم داشته است. به یاد آوردم که شهادت نه صرفاً یک نحوه مُردن، بلکه یک نحوه زیستن است. چه بسا راز اینکه شهید آوینی در نامه‌ای به برادرش می‌گوید که من اینجا نه یک کار، بلکه زندگی پیدا کرده‌ام همین باشد. و همین زندگی بود که باعث شد در هنگام مرگش، از ابراهیم حاتمی‌کیا گرفته تا کیومرث پوراحمد آنچنان در فراغش بهت‌زده شوند و دوست و حتی دشمن برای او بگریند. انگار برای انسان‌هایی همانند ما که دغدغه‌ی هنر و اندیشه را داریم، تنها چراغ راه شهید آوینیست. این کوره راه کم رهرو تنها راهیست که می‌تواند ما را از نیست انگاری خارج کند و چنین مرگ معناداری را برایمان رقم بزند. اما سوالی که می‌ماند این است که: راه شهید آوینی چه راهیست و چگونه می‌توان آن را رفت؟ شاید هرساله با رسیدن به روز ۲۰ فروردین این مهم‌ترین سوالی باشد که جلوی ما قرار می‌گیرد... 🖋 به قلم پیام تاجی 🆔 @ghabe_hasht

🔰متن صحبت‌های استاد طاهرزاده در مراسم رونمایی از فیلم نیمه بلند داستانی «آب از آتش» 🔸پردیس سینمایی چهارباغ 🔹٢۶ دی ماه ١۴٠١ #آب_از_آتش 🆔 @ghabe_hasht

🔸متن استاد طاهرزاده ناظر به فیلم "آب از آتش" #آب_از_آتش @ghabe_hasht

🔰 بیانات استاد طاهرزاده در مراسم رونمایی از فیلم «آب از آتش» ✅ شهید صیاد شیرازی و درک تاریخی که در حالِ آغاز است. 🔸٢۶ دی ماه ١۴٠١، پردیس سینمایی چهارباغ #آب_از_آتش 🆔 @ghabe_hasht

🔰نگاهی به فیلم آپاراتچی؛ یکی از مهم‌ترین فیلم‌های چند سال اخیر سینمای ایران. 🔸آپاراتچی، یک تجربه‌ی جدی در زمینه‌ی بومی‌سازی کمدی در سینمای ایران 🔹تفاوت جنس خنده‌‌ی فیلم آپاراتچی با سایر کمدی‌های مرسوم روی پرده 🔸نزدیک شدن به مردم با قصه گفتن، خنداندن و نیفتادن در دام ایدئولوژی 🔹روشن شدن مساله‌ی فیلم در دل ساختار کمدی و طرح فیلمنامه‌ای منسجم و نه با شعار و تلاش برای مستقیم حرف زدن 🔸موفقیت فیلم در گفتن یکی از مسائل زمان با نیفتادن در دام ایدئولوژی و شخصی‌سازی 🔹مشهود بودن شباهت صحنه و پشت صحنه‌ی فیلم 📆 بهمن ١۴٠٢ 🆔 @ghabe_hasht

🔰 پخش تلویزیونی فیلم نیمه بلند داستانی «آب از آتش» 🔺 به مناسب سالروز شهادت شهید علی صیاد شیرازی 📆 چهارشنبه‌ ساعت ٢٣:٢۵ 📺 از شبکه اصفهان 🆔 @ghabe_hasht

🔰 پخش تلویزیونی فیلم نیمه بلند داستانی «آب از آتش» 🔺 به مناسب سالروز شهادت شهید علی صیاد شیرازی 📆 جمعه ساعت ١٣ 📺 از شبکه افق 🆔 @ghabe_hasht

🔰 به منظور سهولت در دسترسی به صوت جلسات برگزار شده، لینک جلسات برگزار شده، در چند پست بعدی قرار داده خواهد شد. 🆔 @ghabe_hasht

🔰سلسله جلسات «سینما، مردم و حاکمیت» 📆 فروردین و اردیبهشت ١۴٠٢ #سینما_مردم_حاکمیت جلسه اول جلسه دوم جلسه سوم جلسه چهارم جلسه پنجم 🆔 @ghabe_hasht

🔰سلسله جلسات «پرسش از تجربه» 📆 بهمن و اسفند ١۴٠١ #پرسش_از_تجربه جلسه اول جلسه دوم جلسه سوم جلسه چهارم جلسه پنجم جلسه ششم جلسه هفتم 🆔 @ghabe_hasht