eitaa logo
قدمی تا ظهور
63 دنبال‌کننده
5.2هزار عکس
3.8هزار ویدیو
24 فایل
. 🌸﷽🌸. محڣلےساختہ‌اٻم‌ٺاهدیہ‌ڪنٻم،ٻاࢪٻماݩ‌ࢪا‌ بہ‌آخࢪٻݩ‌مـ🌙ـاه‌آسماݩ‌امامٺ‌•🌿• کپے‌باصلواٺ‌براےظھــوࢪ ࢪآه‌اࢪٺبـاط🌸↯ مدیریت @eamohamd @ghadamitazohoor313 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔴 امام زمان از چه کسانی می پذیرد ؟ 🔵 ماجرای عجیب امام کاظم علیه السلام و شطیطۀ نیشابوری 🌕 آیت الله حائری شیرازی (ره) : 🔹 شطیطه یک خانم نیشابوری است. اهالی نیشابور برای موسی بن جعفر علیه السلام وجوهات‌شان که شامل سکه‌های طلا می‌شد را فرستادند. شطیطه چهار سکه درهم سیاه فرستاد با یک کلاف نخ. فردی که به نمایندگی از اهل نیشابور به مدینه رفته بود، وجوهات را تحویل امام داد. حضرت نگاه به سکه‌ها کرد، کیسه، کیسه، کیسه طلا. حضرت فرمود: من قبول نمی‌کنم، ما نیازی نداریم، اینها را به صاحب‌شان برگردانید. حضرت فرمود: دیگر چیزی نیست؟ مرد نیشابوری گفت نه. بار دیگر امام فرمود: خوب فکر کن. مرد نیشابوری گفت بله، یک زنی وقتی من می‌خواستم بیایم یک کلافی داد و چند تا درهم سیاه، چون قابل شما را نداشت؛ من رویم نشد بیاورم. امام فرمود: همان را بیاور. حضرت سکه سیاه و کلاف را برداشت. بعد به او فرمود: بلند شو؛ رفتند یک مقداری پارچه آوردند، یک مقدار پول، گفت این را بده به آن خانم؛ بگو این پارچه از پنبه‌ای بود که ملک اجدادی ماست و خواهرم حکیمه به دست خودش این پنبه را رشته و این پارچه را بافته. این را دادم برای کفنت. از وقتی که این پارچه به تو می‌رسد تا وقتی این پول را مصرف کنی در حیات هستی. مقداری می‌ماند برای خرج بقیه مقدمات کفن و دفن. به او سلام برسان و بگو روز رفتن تو ما می‌آییم، و من بر تو نماز می‌خوانم. این فرد می‌گوید من برگشتم نیشابور. وقتی برگشتم همین‌هایی که پول طلا داده بودند، از امام موسی بن جعفر علیه السلام برگشته بودند و به عبدالله افطح رجوع کرده بودند. طبیعی بود که احساس می‌کردند پول شان هدر رفته اگر حضرت قبول کرده باشد. وقتی پول را به ایشان دادم خوشحال شدند که پول شان به ایشان برگشته. رفتم سراغ شطیطه، پارچه و سکه‌ها را به او دادم، سلام آقا را رساندم. [گفتم] درهم‌ها را تحویل گرفتند و آقا دعا کرد. من روزشماری می‌کردم ببینم این زن کی فوت می‌کند. روز نوزدهم شطیطه فوت کرد و من به علما گفتم حضرت مال هیچکس را قبول نکرد الا این زن. تجلیل عجیب و تشییع پرشکوهی از او شد و من می‌خواستم بدانم چه کسی بر او نماز می‌خواند. علما به صف ایستاده بودند، همه به صف ایستاده بودند، یک دفعه دیدم موسی بن جعفر علیه السلام آنجا حاضر شد؛ تکبیر را گفت و نماز را خواند و اینها هم گفتند شاید یکی از علما برای یک شهر دیگر بوده، آمدند جلو به احترام او. هیچکس نفهمید کی بود. حضرت نماز را بر او خواند. وقتی نمازش تمام شد، به من یک نگاهی کرد یعنی یادت آمد من وعده دادم؟ عملی کردم. زبانم بند آمده بود که حرفی بزنم. این دستگاه امام زمان است. سکۀ طلای آنها را نمی‌پذیرد اما کلاف آن زن را می‌پذیرد و شما می‌خواهید پذیرفته شوید. دستگاه پذیرش او دستگاه دقیقی است. ممکن است یک سرباز صفر شما را قبول کند، اما یک فرماندۀ بزرگتان را قبول نکند. ممکن است یک بی‌اسم و بی‌شهرت و بی‌عنوان و کفش بردار و آب بده و جاروکش و فرد بی‌قابلیتی را بپذیرد و خدمات او را قبول کند، اما یک معروفِ مشهورِ پر سابقۀ همه چیز تمام را قبول نکند.
🔵🔴 وظایف منتظران 🟢 در کتاب مکیال المکارم جلد دوم نوشته آیت الله سید محمد تقی موسوی اصفهانی (ره) برای هر شیعه ۸۰ وظیفه ذکر شده است : ۱-تحصیل شناخت صفات و آداب و ویژگیهای آن جناب ۲- رعایت ادب نسبت به یاد او ۳- محبت خاص نسبت به آن حضرت ۴- محبوب نمودن او در میان مردم ۵- انتظار فرج و ظهور آن حضرت ۶- اظهار اشتیاق به دیدار آن حضرت ۷- ذکر مناقب و فضایل آن حضرت ۸- اندوهگین بودن مومن از فراق آن حضرت ۹- حضور در مجالس فضایل و مناقب آن حضرت ۱۰- تشکیل مجالس ذکر مناقب و فضایل آن حضرت ۱۱و۱۲- سرودن و خواندن شعر در فضایل و مناقب آن حضرت ۱۳- قیام،هنگام یاد شدن نام یا القاب آن حضرت ۱۴و۱۵و۱۶- گریستن و گریاندن وخود را به گریه کنندگان شبیه نمودن بر فراق آن حضرت ۱۷- درخواست معرفت امام عصر از خداوند ۱۸- تداوم درخواست معرفت آن حضرت ۱۹- مداوت به خواندن دعای غریق ۲۰- دعا در زمان غیبت آن حضرت ۲۱- شناختن علامتهای ظهور آن حضرت ۲۲- تسلیم بودن و عجله نکردن ۲۳- صدقه دادن به قصد سلامتی آن حضرت ۲۴- صدقه دادن به نیابت آن حضرت ۲۵و۲۶- حج رفتن به نیابت از آن حضرت و فرستادن نایب از طرف آن جناب ۲۷و۲۸- طواف بیت الحرام به نیابت از امام و نایب ساختن دیگری تا از طرف ایشان طواف نماید ۲۹- زیارت مشاهد رسول خدا و ائمه به نیابت از مولایمان ۳۰- استحباب اعزام نایب برای زیارت از سوی آن حضرت ۳۱- سعی در خدمت کردن به آن حضرت ۳۲- اهتمام ورزیدن به یاری آن جناب ۳۳- تصمیم قلبی بر یاری کردن آن جناب در زمان حضرت و ظهور او ۳۴- تجدید بیعت با آن حضرت بعد از فرائض همه روزه و هر جمعه ۳۵- صله آن حضرت به وسیله مال ۳۶- صله شیعیان و دوستان صالح امام به وسیله مال ۳۷- خوشحال کردن مومنین ۳۸- خیرخواهی برای آن حضرت ۳۹- زیارت کردن آن حضرت ۴۰- دیدار مومنین صالح و سلام کردن بر آنان ۴۱- درود فرستادن بر آن حضرت ۴۲- هدیه کردن ثواب نماز به آن جناب ۴۳- هدیه نماز مخصوص ۴۴- نماز هدیه به آن حضرت به گونه مخصوص و در وقت معین ۴۵- اهدا قرائت قرآن به آن حضرت ۴۶- توسل و طلب شفاعت نزد خداوند به وسیله آن حضرت ۴۷- دادخواهی و توجه نمودن و عرض حاجت بر آن حضرت ۴۸- دعوت کردن مردم به آن حضرت ۴۹-رعایت حقوق آن حضرت و مواظبت بر ادای آنها ورعایت وظایف نسبت به آن بزرگوار ۵۰- خشوع دل هنگام یاد آن حضرت ۵۱- عالم باید علمش را آشکار سازد ۵۲-تقیه کردن از اشرار و مخفی داشتن راز از اغیار ۵۳- صبر کردن بر اذیت و تکذیب و سایر محنتها ۵۴- درخواست صبر از خدای تعالی ۵۵- سفارش یکدیگر به صبر در زمان غیبت حضرت قائم ۵۶- پرهیز از مجالسی که نام آن حضرت در آنها مورد تمسخر باشد ۵۷- تظاهر با ستمگران و اهل باطل ۵۸- ناشناس ماندن و پرهیز از شهرت یافتن ۵۹- تهذیب نفس ۶۰- اتفاق و اجتماع بر نصرت آن حضرت ۶۱- موفق شدن بر توبه واقعی و بازگرداندن حقوق به صاحبان آنها ۶۲و۶۳- پیوسته به یاد آن حضرت بودن و به آدابش عمل کردن ۶۴- دعا به درگاه الهی برای جلوگیری از نسیان یاد آن حضرت ۶۵- اینکه بدنت نسبت به آن جناب خاشع باشد ۶۶- مقدم داشتن خواسته آن حضرت برخواسته خود ۶۷- احترام کردن نزدیکان و منسوبین به آن حضرت ۶۸- بزرگداشت اماکنی که به قدوم آن حضرت زینت یافته اند ۶۹و۷۰- وقت ظهور را تعیین نکردن وتکذیب وقتگذاران ۷۱- تکذیب مدعیان نیابت خاصه از آن حضرت در زمان غیبت کبری ۷۲- درخواست دیدار آن حضرت با عافیت و ایمان ۷۳- اقتدا و تاسی جستن به اخلاق و اعمال آن حضرت ۷۴- حفظ زبان از غیر یاد خداوند ومانند آن ۷۵- نماز آن حضرت ۷۶- گریستن در مصیبت مولایمان حضرت امام حسین(ع) ۷۷- زیارت قبر مولایمان امام حسین(ع) ۷۸- بسیار لعنت کردن بر بنی امیه در آشکار و پنهان ۷۹- اهتمام در ادای حقوق برادران دینی ۸۰- مهیا کردن سلاح و اسب در انتظار ظهور آن جناب
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
31.25M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔴 علامه حلی و ملابات با امام زمان (عج) 🎙با صدای شهید کافی(ره)
📘 💠چرا امام زمان سهم امام را قبول نکرد؟! 🔹عثمان بن سعید می‌گوید: مردی از اهالی عراق نزد من آمد، و سهم امام خود را آورد خدمت فرستاده شود. من آن را به امام عصر(علیه السلام) رساندم. حضرت آن را قبول نکرد و رد نمود، و فرمود که به آن مرد بگویید: «حق پسر عمویت که چهار صد درهم است از میان آن بیرون کن!» 🔹آن مرد از این پیشامد مبهوت شد و سخت تعجب کرد (چون نمی دانست بدهکار است) به خانه که برگشت، به حساب اموال خود رسیدگی نمود معلوم شد، زمین زراعتی پسر عمویش در اختیار او بوده، که قسمتی از حق او را رد کرده، و قسمتی را تا آن وقت نپرداخته است. به دقت حساب کرد معلوم شد، باقی مانده سهم پسر عمویش از همان زمین، چهار صد درهم است، همان طور که امام فرموده بود. مرد عراقی آن مبلغ را به عمو زاده اش رد کرد، و بقیه را فرستاد، آنگاه مورد قبول واقع گردید. 📚بحارالانوار، ج ۵۱ ص ۳۲۶.
❇️ امام علیه‌السلام نقل می‌کند که صلی‌الله‌علیه‌وآله حضرت علیهاالسلام را زیاد می‌بوسید. این کار برای عایشه گران آمد. از این رو، رسول‌خدا صلّی‌الله‌علیه‌وآله به او فرمودند: 👈 ای عایشه! هنگامی که مرا در سفر معراج به آسمان‌ها بردند، به بهشت وارد شدم. جبرئيل مرا کنار درخت طوبی برد و از میوه آن به من داد. 🔰 من آن را خوردم و آن میوه در وجودم به نطفه تبدیل شد. هنگامی که فرود آمدم، با خديجه همبستر شدم و او به دخترم فاطمه بارور شد. 👌 هرگاه را می‌بوسم، بوی درخت طوبی را استشمام می‌کنم. 📚 بحارالأنوار، ج ۴۳، ص۶.
❤️ (مردى از امام درخواست اندرز کرد) امام علیعلیه‌السلام فرمودند: از کسانى مباش که بدون عمل صالح به آخرت امیدوار است، و توبه را با آرزوهاى دراز به تأخیر مى‌اندازد. در دنیا چونان زاهدان سخن مى‌گوید، اما در رفتار همانند دنیا پرستان است. اگر نعمت ها به او برسد سیر نمى‌شود، و در محرومیت قناعت ندارد. از آنچه به او رسید شکرگزار نیست و از آنچه مانده، زیاده‌طلب است. دیگران را پرهیز مى‌دهد اما خود پروا ندارد، به فرمانبردارى امر مى‌کند اما خود فرمان نمى‌برد. نیکوکاران را دوست دارد، اما رفتارشان را دوست ندارد. گناهکاران را دشمن دارد اما خود یکى از گناهکاران است. و با گناهان فراوان مرگ را دوست نمى‌دارد ، اما در آنچه که مرگ را ناخوشایند ساخت پافشارى دارد. اگر بیمار شود پشیمان مى‌شود ، و اگر مصیبتى به او رسد به زارى خدا را مى‌خواند. اگر به گشایش دست یافت مغرورانه از خدا روى بر مى‌گرداند. از کسانی مباش که خوشگذرانى با سرمایه‌داران را بیشتر از یاد خدا با مستمندان دوست دارد.  📚«نهج‌البلاغه،حکمت 150»
ولی در همین ایام او از طریق یکی از آشنایان خود در ارتش از موضوع مطلع شد و به شاهرود رفت و مدتی در آن جا مخفی شد، اما بعد از مکاتبه با آیت‌الله میلانی در همان ایام مورد شناسایی ساواک قرار گرفت. البته این شناسایی منجر به دستگیری وی نشد. با این حال حجت‌الاسلام کافی دست از مبارزه بر نداشت و در سخنرانی‌های دیگر خود آشکارا از امام خمینی نام می‌برد و برای سلامتی ایشان دعا می‌کرد. 18 بهمن 1342 به دنبال یکی از همین سخنرانی‌ها توسط ساواک دستگیر و راهی زندان قزل قلعه شد.  وی در زندان مورد بازجویی قرار گرفت و در طول بازجویی علی‌رغم تمامی فشارها با صراحت و شجاعت از امام یاد کرد. هشت روزی در بازداشت به سر برد و پس از این مدت ساواک بعد از اخذ تعهد او را آزاد کرد. ادامه دارد....
🔴ایمان و عمل، دو همزاد در قرآن که هیچ کدام به تنهایی فایده‌ای ندارد اسلام همواره مى‌گويد ايمان و عمل، به طورى كه «اَلَّذينَ امَنوا وَ عَمِلُوا الصّالحات» حكم يک ترجيع‌بند را در قرآن پيدا كرده يعنى مكرر در مكرر در آيات قرآن اين تعبير آمده است؛ يعنى ايمان و عمل در قرآن حكم دو همزاد را دارند. قرآن با اين تعبيرِ خودش مى‌خواهد بفهماند كه ايمان، به تنهايى براى سعادت كافى نيست؛ عمل هم منهاى ايمان به جايى نمى‌رسد و اثرى براى انسان ندارد. ايمان يعنى بينش، البته بينش صحيح، بينش خاصى كه قرآن مى‌گويد و از شناخت خدا شروع مى‌شود، و عمل يعنى جنبش. بينش خاص و جنبش بر اساس آن بينش. خيلى از اطلاعات در جهان، اطلاع است بدون اين كه به انسان ايده بدهد. ولى بعضى از علم‌ها و اطلاع‌ها و بينش‌هاست كه خودبه‌خود به انسان ايده و آرمان مى‌دهد. ايمانى كه در اسلام مطرح است چون ايمانِ به خدا و ايمانِ به معاد و ايمانِ به رسالت پيغمبر(ص) است، خود به خود به انسان آرمان مى‌دهد؛ يعنى ايمان مذهبى فقط علم و اعتقاد نيست، آرمان هم در آن هست. آن وقت اين ايمان كه بينشى است توأم با يک آرمان، جنبشى مى‌خواهد متناسب با همان ايمان و همان آرمان، به تعبير قرآن «عَمِلُوا الصّالِحاتِ» عمل شايسته، يعنى حركت و جنبشى متناسب و بر اساس آن ايمان و آن آرمان. 📚استاد مطهری، گریز از ایمان و گریز از عمل، 151-149 (با تلخیص)