🔴عبادتهایی که برای آن عذاب می نویسند رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: کسی که کسبش حرام است خداوند هیچ كار خیرى را از او نمی‌ پذیرد، چه آن کارصدقه باشد چه آزاد كردن بنده؛ حج باشد یا عمره و خداوند متعال به عوض پاداش این كارها، گناه براى او ثبت می‌كند و آنچه پس از مرگش باقى میماند توشه دوزخ او خواهد بود.(1) امام صادق علیه السلام فرمود: اگر کسی با مالی که از راه حرام بدست آورده است عازم حج شود هنگامی که لبیک می گوید جواب رد به او میدهند که لَا لَبَّیْكَ وَ لَا سَعْدَیْكَ که این نشان از مردودی عمل اوست اما اگر مال او از راه حلال کسب شده باشد پاسخ مثبت به او داده می شود که لَبَّیْكَ وَ سَعْدَیْكَ و این نشان از قبولی عمل او خواهد بود.(2) امام علی علیه السلام در وصیت خود به امام حسن علیه السلام فرمود: به خدا سوگند به خدا سوگند به خدا سوگند کسی که ذره ای مال حرام بخورد در قیامت از رسول خدا صلی الله علیه و آله دور می افتد و از حوض کوثر نمی نوشد و مشمول شفاعت آن حضرت نمی گردد(3) 📚(1) ثواب‏الأعمال، ص282 📚(2) الكافی، 5/124 📚(3)دعائم‏الإسلام، 2/35 ‌‌

❤️ برترین مجلس نزد خداوند ✍آیت الله شهید سید محمدباقر صدر معتقد بود اینکه حوزه‌های علمیه معمولاً فقط به فقه و اصول می‌پردازند، صحیح نیست و طلبه‌ها خودشان باید معارف مختلف اسلامی را یاد بگیرند. برای همین به شاگردانش فرمود که کتاب «فلسفتنا» را با هم مباحثه کنند. شاگردان، مجلس مباحثه‌ای تشکیل دادند که روزهای پنج‌شنبه و جمعه و معمولاً در منزل آیت‌الله سید کاظم حائری، و گاهی در مقبره آل‌یاسین برگزار می‌شد. در اولین روز مباحثه، طلبه‌ها در حال بحث بودند که صدای در آمد. در را که باز کردند، استاد وارد شد و در حلقه مباحثه شاگردان نشست و در پاسخ به نگاه متعجب شاگردانش که جویای علت آمدن او بودند، گفت: «اینکه من الآن در این مجلسِ مباحثه، حضور پیدا کرده‌ام برای این است که معتقدم الآن هیچ مجلسی نزد خدا از این مجلس شما برتر و بافضیلت‌تر نیست؛ چون در این مجلس، شما معارف اسلامی را مباحثه می‌کنید. بنابر این من هم دوست داشتم در این برترین مجلس حضور داشته باشم». 📚محمدباقر الصدر؛ السيرة و المسيرة في حقائق و وثائق، ‏ج١، ص٣٩٣.

🔴 زمانی که حتی دعای خوبان برآورده نمیشود 🔸روایت شده از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله که فرمود: زمانى بر امّتم مى رسد كه فرمانروايانشان راه ستم مى پويند و عالمانشان طمعكار و کم وَرَع اند و عبادت پيشگانشان رياكارند و بازرگانانشان رِباخوارند و در خريد و فروش ، عيب [ـِ كالاى خود] را مى پوشانند و زنانشان، اهل زيور دنيايند. در اين زمان ، خداوند، بَدان آنها را بر آنان مسلّط مى سازد و نيكانشان دعا مى كنند ؛ امّا برایشان مستجاب نمى شود. 🔴 زمانی که حتی دعای خوبان برآورده نمی شود روى عن النبي صلى الله عليه وآله أنه قال: يَأتي عَلى اُمَّتي زَمانٌ يَكونُ اُمَراؤُهُم عَلَى الجَورِ ، وعُلَماؤُهُم عَلَى الطَّمَعِ وقِلَّةِ الوَرَعِ ، وعُبّادُهُم عَلَى الرِّياءِ ، وتُجّارُهُم عَلى أكلِ الرِّبا وكِتمانِ العَيبِ فِي البَيعِ وَالشِّراءِ ، ونِساؤُهُم عَلى زينَةِ الدُّنيا ، فَعِندَ ذلِكَ يُسَلَّطُّ عَلَيهِم أشرارُهُم ، فَيَدعو خِيارُهُم فَلا يُستَجابُ لَهُم . بحار الأنوار - ط دارالاحیاء التراث/ج100/ص82/ح10بحار الأنوار - ط دارالاحیاء التراث/ج100/ص82/ح10

🔴 دجال تــــر از دجال کیست؟ 🌕 به نقل از ابوذر آمده است: که روزی با رسول خدا صلی الله علیه و آله راه می‌رفتم که فرمودند: برای امتم از غیر دجال بیشتر می‌ترسم؛ عرض کردم: ای رسول خدا! از چه امری بیش از دجال بر امت بیمناکید؟ فرمودند: امامان گمراه کننده. قَالَ سَمِعْتُ أَبَا ذَرٍّ يَقُولُ كُنْتُ مُخَاصِرَ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِه يَوْمًا إِلَى مَنْزِلِهِ فَسَمِعْتُهُ يَقُولُ غَيْرُ الدَّجَّالِ أَخْوَفُ عَلَى أُمَّتِي قُلْتُ يَا رَسُولَ اللهِ أَيُّ شَيْءٍ أَخْوَفُ عَلَى أُمَّتِكَ مِنَ الدَّجَّالِ قَالَ الْأَئِمَّةَ الْمُضِلِّينَ 📗منتخب الاثر، ج ۳، ص ۱۰۸ در حقیقت خطر اصلی برای امّت، امامان گمراهی هستند؛ نه دجال! کسانی کــــــــه بر مسند خلافت و جایگاه برحق ولی معصوم و حجت خداوند تکیه می‌زنند؛ و فتنهٔ‌شان تا ظهور امام مهدی عجل الله فرجه، پیوسته ادامه دارد...

🔴 مردم زمان غیبت با فضیلت ترین مردمند! 🎙 مرحوم استاد فاطمی نیا #امام_زمان

🔴 تمام فرج، در مرگ خلیفه‌ای از بنی‌عباس 🌕 ابن أبى يعفور گويد: امام صادق عليه السّلام به من فرمود: «نابودی فلانی -نام مردى از بنی عبّاس- را با دستت داشته بشمار؛ و خروج سفيانى را؛ و كشته شدن نفس زكيّه را؛ و سپاهى را كه در زمين فرو مى‌روند؛ و آن آواز را؛ عرض كردم: آواز چيست آيا همان نداكننده است‌؟ پس فرمودند: آرى! و صاحب اين امر بدان وسيله شناخته مى‌شود. سپس فرمودند: همۀ فرج در نابودى فلانى از بنی عبّاس است. قَالَ لِي أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ أَمْسِكْ  بِيَدِكَ  هَلاَكَ اَلْفُلاَنِيِّ اِسْمُ رَجُلٍ مِنْ بَنِي اَلْعَبَّاسِ وَ خُرُوجُ اَلسُّفْيَانِيِّ وَ قَتْلُ اَلنَّفْسِ وَ جَيْشُ اَلْخَسْفِ وَ اَلصَّوْتُ قُلْتُ وَ مَا اَلصَّوْتُ أَ هُوَ اَلْمُنَادِي فَقَالَ نَعَمْ وَ بِهِ يُعْرَفُ صَاحِبُ هَذَا اَلْأَمْرِ ثُمَّ قَالَ اَلْفَرَجُ كُلُّهُ هَلاَكُ  اَلْفُلاَنِيِّ مِنْ بَنِي اَلْعَبَّاسِ. 📗الغيبة (للنعمانی)،باب۱۴ ص ۲۵۷

🔴 مجازات دروغ بستن به خدا، پیامبر و ائمه و جعل حدیث... چه كسى ستمكارتر است از آن كس كه بر خدا دروغ مى‌بندد، يا آيات او را تكذيب مى‌كند؟! مسلماً مجرمان رستگار نخواهند شد! (یونس/۱۷) 🌕 آقا امام صادق علیه‌السلام فرمودند: «دروغ بستن بر خداوند عزوجل، پیامبر و امامان گناه کبیره است.» رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند: «هر کس سخنی را که نگفته‌ام به من نسبت دهد، حتما در قعر جهنم جای خواهد گرفت.» عَنْ أَبِي خَدِيجَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ قَالَ «الْكَذِبُ عَلَى اللَّهِ وَ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ وَ عَلَى الْأَوْصِيَاءِ مِنَ الْكَبَائِرِ وَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ مَنْ قَالَ عَلَيَّ مَا لَمْ أَقَلُّهُ فَلْيَتَبَوَّأْ مَقْعَدَهُ مِنَ النَّارِ.» 🌕 و در روایتی دیگر فرمودند: «در آخرالزمان دغلبازان و فریبکارانی بیایند که حدیث‌هایی نو و روایت‌هایی جدید از دین بر شما بخوانند، آنچنان که نه شما و نه پدرانتان چنین حدیث‌هایی نشنیده باشید. پس دوری گزینید از آنها. مبادا به دام تزویر و فریب شان بیافتید» 📗ثواب الاعمال، صفحه ۳۱۶ 📗بحارالأنوار، ج ۲، ص ۱۱۷ 📗المحاسن، ج ۱، ص ۲۰۹، ح ۳۷۴

داستان‌های‌بحارالانوار کلید روزی امام صادق علیه السلام به فرزندشان فرمودند: "فرزندم! از مخارج چقدر اضافه آمده است؟" عرض کرد: چهل دینار! ➖فرمودند: "برو آن مبلغ را صدقه بده." عرض کرد: در این صورت چیزی برای ما نخواهد ماند، پول ما همین مقدار است؟ ➖فرمودند: "برو صدقه بده قطعا خداوند عوض خواهد داد. آیا نمی دانی هر چیزی کلیدی دارد، کلید روزی صدقه است!" بیش از ده روز نگذشت که از محلی مبلغ چهار هزار دینار به محضر آن حضرت آوردند. امام فرمودند: ➖"فرزندم! چهل دینار را در راه خدا دادیم، خداوند چهار هزار دینار عوض آن را داد." 📚 بحار: ج ۴۷، و همان ج ۹۶، ص ۱۳۴.

❤️ مقرّ حكومت مهدى عليه‏ السلام قالَ الصّـادق عليه السلام: دارُ مُلْكِهِ الْكُوفَةُ وَ مَجْلِسُ الْحُكْمِ جامِعُها وَبَيْتُ مالِهِ وَ مَقْسَمُ غَنائِمِ الْمُسْلِمينَ مَسْجِدُ السَّهْلَةِ وَ مَوْضِعُ خَلَواتِهِ الزَّكَواتُ الْبِيضُ مِنَ الْغَرِيَّيْنِ. [نوائب الدهور، ج 3، ص 125.] يكى از اصحاب امام صادق عليه السلام از آن حضرت پرسيد: خـانه و قرارگاه مهـدى عليه السلام كجاست؟ آن حضرت فرمود: محل حكومت او كوفه خواهد بود و جايگاه قضاوت و حكمرانيش مسجد جامع كوفه. بيت المال و محل تقسيم غنيمتها مسجد سهله، و جايگاه استراحت و خلوتگه او در مكان ريگهاى سفيد نجف خواهد بود. در احاديث ديگر نيز، شباهت حكومت او به حكومت امير المؤمنين عليه السلام مطرح است. آن حضرت نيز كوفه را مقرّ حكومت و عدل گسترى خويش قرار داده بود. محلّ ريگهاى سفيد نجف، جايگاه دفن و مرقد آن حضرت است كه خلوتگاه امام زمان عليه السلام خواهد بود.

🔴 عاقبت قرآن خوانِ بی تقوا! در یکی از شبها امیرالمؤمنین علیه السلام از مسجد کوفه به سوی منزل خود حرکت کرد. کمیل بن زیاد که از یاران خوب آن حضرت بود امام را همراهی می‌نمود. گذرشان از کنار خانه مردی افتاد که صدای قرآن خواندنش بلند بود و آیه ۹ سوره زمر را با صدای دلنشین و زیبا می‌خواند. کمیل از حال معنوی این مرد بسیار لذت برد و در دل بر او آفرین گفت. بدون آنکه سخنی در زبان بگوید. حضرت به حال کمیل متوجه شد و رو به او کرد و فرمود: «ای کمیل! صدای قرآن خواندن او تو را گول نزد زیرا او اهل دوزخ است (چه بسا قرآن خوانی هست که قرآن بر او لعنت می‌کند) و بزودی آنچه را که گفتم به تو آشکار خواهم کرد!» کمیل از این مسئله متحیر ماند، نخست اینکه امام علیه السلام به زودی از فکر و نیت او آگاه گشت، دیگر اینکه فرمود: این مرد با آن حال روحانیش اهل دوزخ است. مدتی گذشت. حادثه گروه خوارج پیش آمد و کارشان به آنجا رسید که در مقابل امیرالمؤمنین ایستادند و علی علیه السلام با آنان جنگید در حالی که حافظ قرآن بودند. پس از پایان جنگ که سرهای آن طغیان گران کافر بر زمین ریخته بود، امیرالمؤمنین علیه السلام به یکی از سرها اشاره کرد و فرمود: «ای کمیل! این همان شخصی است که در آن شب قرآن می‌خواند و از حال او در تعجب فرو رفتی.» آنگاه کمیل حضرت را بوسید و استغفار کرد. 📚بحارالانوار ج ۳۳، ص ۳۹۹. #امام_زمان

🔴 تعیین؛ تصویب؛ تنفیذ... 🌕 امام صادق علیه‌السلام فرمودند: «تعیین و برآورد تقدیرات، در شب نوزدهم صورت می‌گیرد، در شب بیست‌ویکم تصویب شده و به ثبت می‌رسد، و در شب بیست‌وسوم امضاء و تنفیذ می‌گردد؛ و خداوند جل ثناوه هرچه خواهد برای خلقش آن کند» قالَ اَبُو عَبْدِ اللّه فِی لَیْلَهًِْ تِسْعَ عَشْرَهًَْ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ التَّقْدِیرُ وَ فِی لَیْلَهًِْ إِحْدَی وَ عِشْرِینَ الْقَضَاءُ وَ فِی لَیْلَهًِْ ثَلَاثٍ وَ عِشْرِینَ إِبْرَامُ مَا یَکُونُ فِی السَّنَهًِْ إِلَی مِثْلِهَا لِلَّهِ جَلَّ ثَنَاؤُهُ یَفْعَلُ مَا یَشَاءُ فِی خَلْقِهِ. 📗تفسیر اهل‌بیت علیهم‌السلام ج۱۸، ص۲۵۰ 📗تفسير البرهان، ج ۵، ص ۷۱۲ 📗الکافی، ج ۴، ص ۱۶۰