eitaa logo
حسینیه آل الله(اهلبیت)
165 دنبال‌کننده
1هزار عکس
453 ویدیو
35 فایل
💚یا سیدالشهدا💚 زندگی نامه، احادیث، فضایل، مولودی، مداحی السلام علیکم یا اهل بیت النبوه ارتباط با ادمین @moheb_alhoseini کانال حدیث و احکام @hadiahk14 کانال کودکان پاک @koodakepak کانال منجی آخرالزمان @monjiedonya
مشاهده در ایتا
دانلود
بعد از واقعه غدیر، و رحلت و بدنبال آن ماجرای سقیفه و انتخاب بعنوان خلیفه ابوسفیان در مدینه نبود وقتی رسید و فهمید خلیفه انتخاب شده با ناراحتی نزد رفت و گفت. اگه اراده کنی لشکری از مکه و از به مدینه میارم و در چشم به هم زدنی خلافت رو از ابوبکر میگیریم و به تو میدهیم امیرالمؤمنین موافقت نکرد همیشه اعتراض خودش رو به خلیفه اعلام میکرد. و به قولی موی دماغ خلیفه بود خلیفه برای رهایی از دست ابوسفیان وقتی لشکر به سمت شام حرکت کرد، بن ابوسفیان برادر معاویه رو فرمانده لشکر قرار داد. و بعد از تصاحب شام، حکومت شام رو به او واگذار کرد تا ابوسفیان راضی بشه و سکوت کنه به این ترتیب حکومت شام برای همیشه به بنی امیه واگذار شد بعد از یزید پسر ابوسفیان برادرش حاکم شام شد و بعد از معاویه پسرش یزید و یزید حادثه کربلارو رقم زد وقتی میگوییم ریشه حادثه در غفلت از غدیر است یعنی همین بعبارتی ریشه حادثه کربلا ریشه در سقیفه دارد و ماجرای ریشه در غفلت از غدیر @hosein_darabi
مدینه شهر رسالت محیط غم ها بود به کوچه کوچه آن ناله بود و غوغا بود حکایت از غم هجران مصطفی می کرد قیامتی که به شهر مدینه بر پا بود نَفَس نَفَس زدنش بود پیک رحلت او که از وجود وی، آثار ضعف پیدا بود به خانه اشک عزا، در سقیفه طرح نفاق به خانه شور غم و در سقیفه شورا بود بناله امت اسلام، جمع گشته ولی میان جمع علی بود، آنکه تنها بود تمام بر سر یک حرف متفق گشتند که آن گرفتن حق علی و زهرا بود
✅ ۱۴ ذی الحجّه: سالروز اعطای فدک به حضرت زهرا سلام الله علیها در روز ۱۴ ذی الحجّه سال هفتم هجری، «فَدَک» به سلام الله عليها بخشيده شد و صلّی الله علیه و آله بر اين بخشش شاهد گرفتند. پس از فتح خيبر (حدود ۴ سال قبل از شهادت پيامبر صلّی الله عليه و آله) جبرئيل نازل شد و دستور فتح فدک توسط و عليهماالسلام را ابلاغ نمود. آن دو بزرگوار نیز بدون لشكركشى و كوچكترين دخالت مسلمين، قلعه فدک را فتح کردند و طبق آیات ۶ و ۷ سوره حشر، سرزمين‌هایى كه بدون لشكركشى مسلمانان فتح شود، مِلک خاص و شخصی پیامبر است و مسلمين هيچ حقّى در آن ندارند. 💠 بعد از اين ماجرا، جبرئيل آیه نازل کرد و عرضه داشت: فدک را به فاطمه عليهاالسلام عطا كن. («وَآتِ ذَاالْقُرْبى حَقَّهُ»؛ سوره اسراء، آيه ۲۶: حقّ خويشان را به آنان بده.) پيامبر به حضرت زهرا سلام الله عليهما فرمودند: «به دستور خداوند فدک را به تو عطا می‌کنم؛ آن را براى خود و فرزندانت بردار و مالک آن باش.» حضرت زهرا سلام الله عليها عرضه داشتند: «تا شما در قید حیات هستید، بر من و مال من صاحب اختياريد.» ولی پيامبر صلوات الله عليه فرمودند: «ترس آن دارم كه نااهلان تصرّف نكردن تو را در زمان حياتم، بهانه‌اى قرار دهند و بعد از من فدک را از تو منع كنند.» سپس به أميرالمؤمنين عليه‌السلام فرمودند: «سند فدک را بعنوان بخشوده و اعطائى پیامبر بنويس و ثبت كن.» و برای آن سند، امیرالمؤمنین علیه‌السلام و امّ أيمن را شاهد گرفته و نیز فرمودند: « زنى از اهل بهشت است.» درآمد فدک را ساليانه از ۷۰ هزار تا ۱۲۰ هزار دینار (سكه طلا) نوشته‌اند که حضرت زهرا و امیرالمؤمنین علیهماالسلام، تمام این دارایی را بین فقرا تقسیم می‌کردند و هر ساله چشمان بسيارى از نيازمندان به درآمد فدک بود. ♨️ اما بعد از شهادت پيامبر صلّی الله علیه و آله، مأموران به دستور او، نماينده حضرت صديقه طاهره سلام الله علیها را از فدک اخراج كرده و مِلک آن حضرت را غصب نمودند و درآمد آن را بطور كامل براى مخارج حكومت غاصبانه خود صرف كردند! حضرت زهرا عليهاالسلام نیز همان نوشته رسول خدا و سند فدک را عيناً نزد ابوبكر آوردند، ولى ابوبكر ضمن بهانه تراشی و جسارت فراوان، نه آن سند را قبول كرد و نه شاهدان آن حضرت را! سپس حضرت صديقه شهيده عليهاالسلام همراه با جمعى از زنان بنى‌هاشم در نهایت و پوشیدگی به مسجد تشريف بردند و پشت پرده و دور از دید نامحرمان، خطبه‌اى كه دريایى از معارف الهیّه و حقايق ولائیّه است (خطبه فدکیّه) را با بلاغت و فصاحت تمام ایراد فرمودند و توانستند سند فدک را از ابوبکر غاصب باز پس گیرند؛ ولى در مسیر بازگشت به منزل، که از این کار ابوبکر به شدّت عصبانی شده بود، خود را با شتاب به حضرت رسانید، سند فدک را گرفته و پاره نمود و آب دهان نجسش را به ساحت ملکوتی وجیهة عندالله انداخت و با دست نحسش به چهره مبارک انسیه الحوراء سیلی زد... 🔥 لعنت خدا و جمیع ملائکه و همه موجودات عالم، هر لحظه و هر دَم، بر آن دو پلید خبیث باد. 📚 منابع: - بحارالانوار، ج ۹۵، ص ۱۸۹؛ - بحارالانوار، ج ۲۱، ص ۲۲؛ - بحارالانوار، ج ۲۹، ص ۱۲۳؛ - مستدرک سفينة البحار، ج ۲، ص ۲۱۶؛ - مصباح كفعمى، ج ۲، ص ۵۹۸.