🏴 امروز تمام کائنات به عزای نبودنت نشسته‌اند، ای بهانه‌ی خلقت! انگار یک پدر از این دنیا رخت بر بسته که جهانی این‌چنین یتیم شده، چرا که ریسمانِ وحی‌ای که با رفتنت از زمین بریده شد، زمین را از رحمت تهی کرد. ▫️ نبودنت داغی شد بر سینه‌ی دخترت زهرا. نبودنت طنابی شد که دستان علی را بست و قامتش را خم کرد. نقاب شرم بر چهره‌ی روزگار است از این که بعد از تو مردمان به امانت‌هایت وفا نکردند. ▪️ ای باب نجات خدا بر روی زمین! بعد از غروب و رفتنت جهان روز به روز در تاریکی و ظلمت فرو رفت. آنقدر که جز سیاهی چیزی باقی نمانده و ما دلخوش به خورشیدی هستیم که تو طلوعش را به ما وعده داده‌ای تا بیاید و پدری کند در حق این امت یتیم مانده...😔😭 🔘 شهادت #پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله و صلم را به تمام مسلمین جهان تسلیت عرض می‌کنیم. حوزه علمیه فاطمه الزهرا (س)ورزنه https://eitaa.com/joinchat/1855062074C6d28b04c04 🌴🏴 🌴🌴🏴 🌴🌴🌴🏴 🌴🌴🌴🌴🏴

✨ صد درس از زندگی #پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم 🌸 قسمت ۱ 1. هنگام راه رفتن با آرامي و وقار راه مي رفت. 2. در راه رفتن قدم ها را بر زمين نمي کشيد. 3. نگاهش پيوسته به زير افتاده و بر زمين دوخته بود. 4. هرکه را مي ديد مبادرت به سلام مي کرد و کسي در سلام بر او سبقت نگرفت. 5. وقتي با کسي دست مي داد دست خود را زودتر از دست او بيرون نمي کشيد. 6. با مردم چنان معاشرت مي کرد که هرکس گمان مي کرد عزيزترين فرد نزد آن حضرت است. 7. هرگاه به کسي مي نگريست به روش ارباب دولت با گوشه چشم نظر نمي کرد. 8. هرگز به روي مردم چشم نمي دوخت و خيره نگاه نمي کرد. 9. چون اشاره مي کرد با دست اشاره مي کرد نه با چشم و ابرو. 10. سکوتي طولاني داشت و تا نياز نمي شد لب به سخن نمي گشود. 🍃ماه فرو ماند از جمال محمّد🍃 🍃سرو نباشد به اعتدال محمد🍃 حوزه علمیه فاطمه الزهرا (س)ورزنه https://eitaa.com/joinchat/1855062074C6d28b04c04 🌴🌈 🌴🌴🌈 🌴🌴🌴🌈 🌴🌴🌴🌴🌈

🍃 #شب‌سوگ اینکه در صبر، نمونه 👌 در استقامت، سرمشق 👌 و در مهر و محبت، بی‌نظیر باشی 👌 فقط از بانویی برمیاد که #پیامبر (ص) در وصفشون فرمودند: «حاضران و غايبان را سفارش می‌کنم که احتــرام ايـن دختــر را پاس دارند، همانا اين دختر، شبيه حضرت خديجه (س) است» 💚 و #امام_حسين (ع) با قلبی پر از مهر به ایشان فرمودند: «به درستی که تو در حقيقت از درخت نبوت و از معدن رسالت هستی» 🍀 #وفات_بانوی_صبر_و_استقامت_تسلیت_باد 💔 📗 رياحين الشريعه. ج ۳، ص ۳۸