کشوری از رفتن شخصیت‌های خود تزلزل پیدا میکند که .... @ghalamdaraan

جنتلمن.. عزت‌مند، مهربان، کاریزماتیک مردی که ایستادن و نشستن و راه رفتنش پر از شکوه بود! حالا نوبت ماست که در شکوه بدرقه‌ات کنیم. @ghalamdaraan

دارم به این فکر می‌کنم که کسی می‌تونه توی وزارت جای شما رو بگیره؟😭😭

همه توی حرم منتظر اومدن پیکر شهید هستند.. یک صدا می‌خونند: ای اهل حرم میر و علمدار نیامد سقای حسین سید و سالار نیامد

اینجا اینقدر شلوغه که جا برای سوزن انداختن هم نیست

این جمعیت برای دومین روز بی‌خودی نیومدند.. اینها برکت خون شهیده.. اینها عشق ما به شهیده و البته که ما ملت شهادتیم

آخ این چه غمیه

شهیدو آوردند😭😭😭😭😭 همه بلند بلند گریه می‌کنند و یاحسین می‌گن

💠نماز لَیلَةُ الدّفن شهدای خدمت 1⃣🌷سهید رئیسی 🕌 سیدابراهیم ابن سیدحاجی 2⃣🌷شهید آل هاشم 🕌 سیدمحمدعلی ابن سیدمحمدتقی 3⃣🌷 شهید مالک رحمتی 🕌 مالک ابن اسکندر 4⃣🌷 شهید حسین امیرعبداللهیان 🕌 حسین ابن محمد 5⃣🌷 شهید سیدطاهر مصطفوی 🕌 سیدطاهر ابن سیداحمد 6⃣🌷 شهید محسن دریانوش 🕌 محسن ابن مختار 7⃣🌷 شهید بهروز قدیمی 🕌 بهروز ابن اسحاق 8⃣🌷فرداشب شهید سیدمهدی موسوی 🕌 سیدمهدی ابن سیدمحمدعلی 🗓 زمان نماز از اول شب تدفین تا فردا صبح روز بعد ✅ بهترین وقت آن بعد از نماز عشاء است. 💠 کیفیت ادای نماز شب اول قبر بنابر منابع فقهی، نماز هدیه (وحشت) به صورت زیر اقامه می‌شود. *در رکعت اول بعد از حمد، یک مرتبه آیة الکرسی و در رکعت دوم بعد از حمد، ده مرتبه سوره قدر بخواند، و بعداز سلام نماز بگوید: اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحمدٍ وَ آلِ مُحمدٍ وَ ابْعَثْ ثَوابَها اِلی قَبرِ فلان بن فلان». به جای فلان بن فلان، نام شهداء گفته شود» برای همه بفرستید تا شب همه بخونن #حسین_دارابی | عضوشوید 👇 http://eitaa.com/joinchat/443940864Cf192df24f0

⚫️ 1100 ختم قرآن به نیت شهید ابراهیم رئیسی و هفت شهید همراهش در سانحه هوایی کافیه تنها یک آیه قرآن تلاوت کنید و لینک ختم آیه‌‌ای قرآن رو برای دیگران ارسال کنید. هر ثوابی برای این شهدا بفرستیم اثرش به خودمون برمیگرده. خیلیاتون نتونستیم تو مراسم تشییع شرکت کنید. بجاش تو ختم قرآن هرچندآیه میتونید بخونید بسم الله👇 https://leageketab.ir/khatme-quran #حسین_دارابی | عضوشوید 👇 http://eitaa.com/joinchat/443940864Cf192df24f0 #لطفانشرحداکثری 🙏

*"وقتی خدا دست به جیب می‌شود"* من آدم واکنش سریع نیستم. وقت اتفاق‌های ناگهانی تنها واکنشم بهت است و اشک. مغزم از کار می‌افتد و می‌شوم آن کودکی که هنوز وارد دنیای کلمات نشده است. اما باید چیزی بنویسم. کلمه‌ها توی سرم ورم کرده‌اند. عصر یکشنبه بود که خبر را خواندم. خدا دوباره دست به جیب شده بود و بعضی از بنده‌هایش را خریده بود. یک ساعت بعدش حرم حضرت معصومه بودم. فضا، فضای شب میلاد نبود. مردم، توی صحن رو به قبله نشسته بودند و دعای توسل... این چیزها چیست که می‌نویسم؟ باید از جای درستی شروع کنم به نوشتن. خیر سرم به من می‌گویند مدرس ادبیات دراماتیک. هنرجویی اگر این‌طور روایتش را شروع کند ده تا صوت ده دقیقه‌ای پر می‌کنم که شروع روایت باید چنین باشد و چنان باشد و مخاطب را تور کند. به رویش می‌آورم که چند بار بگویم نویسنده باید کلماتش را توی مشتش بگیرد و آن مشت را طوری به گیجگاه مخاطب بزند که ساعت‌ها سرش دور بخورد. باید از جای درستی شروع کنم. شاید این‌طور بهتر باشد... جای پارک پیدا نکردم. بلوارها، خیابان‌ها، میدان‌ها پر از آدم و ماشین بود. دور زدم و برگشتم خانه. ماشین را... نه این هم خوب نیست... پیاده رفتم. تنها چند قدم برای تشییع برداشتم و برگشتم. همه آمده بودند؛ همه. همه اشک می‌ریختند؛ همه. عکس‌ها را سر دست گرفته بودند و به دنبال... نمی‌توانم... نوشتنم نمی‌آید... کلماتم با هم چفت نمی‌شوند... هر واژه به سویی می‌رود و هیچ کدام، قواره برای بستن یک جمله نمی‌شود. مدرس ادبیات دراماتیک، حتی نمی‌تواند طوری بنویسد که متن، به عنوان بیاید. من آدم واکنش سریع نیستم. هنوز مبهوتم و اشکی. ✍ مریم دوست‌محمدیان @ghalamdaraan