❇️ از دو جمله پرهیز کنیم؛ 🔴 جمله ی نخست (فرقی نمی کنه.😐..) اوقاتی که نظرمان را در مورد موضوعی جویا می شوند مگر می شود فرقی نکند؟ این جمله نشانِ منفعل بودن مخاطب یا بی تفاوتی اوست و از نظر آداب اجتماعی جمله مودبانه ایی نیست. 🔴 جمله ی دوم (بد نیستم..😒.) وقتی که کسی حالمان را جویا می شود، اگر بد نیستیم چرا نمی گوییم خوبم؟ این جمله موجب می شود گمان کنیم مخاطب در ابراز احساسات مثبتش، بخل می ورزد یا انسان شاکری نیست. از همه مهمتر به خودِ ما تلقینِ احساسِ ناخوشی می کند. 🔸لطفا #حساس باشیم، نظر بدهیم، ابرازِ وجود کنیم و مثبت بیاندیشیم. 👈🏽حساس ها نمی گویند: به من چه، فرقی نمی کنه، بد نیستم، من این مدلی ام، حوصله ندارم، نظری ندارم، که چی؟ تحمل ندارم، اعصابم خرده، همین که گفتم و... این جملات فاقد شعور عاطفی هستند. 🇮🇷🌺➿

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸می‌خواهند #خودشان را جلوه بدهند 🔸 خداوند به بنی اسرائیل وعده داده بود که اکنون که از مصر بیرون آمدید، شهرهایی را در فلسطین فتح خواهید کرد. پیش از اینکه آن شهرها را فتح کنند و وارد آن شوند، قرار شد از دوازده سبطی که بودند، از هر سبط یک نفر مأمور شود تا به عنوان تاجر در آن آبادی‌ها بگردند و گزارش بیاورند. این دوازده نفر مدتی با لباس مبدّل و به صورت پوششی در آن آبادی‌ها گردش کردند و بازگشتند. ده نفر از آنان #مُرجف شدند؛ یعنی در هنگام گزارش دادن، دل‌ها را خالی می‌کردند و به عنوان اینکه #حرف_تازه‌ای زده باشند، مرتب مطالب #مأیوس_کننده می‌گفتند. الآن هم می‌بینیم گاهی سخنران‌ها برای اینکه نشان بدهند که حساسیتشان زیاد است و نسبت به بدی‌ها به شدت #حساس هستند، رکوردارِ گفتن نارسایی هستند. از این راه می‌خواهند خودشان را #جلوه بدهند و روی دست همه بلند شوند. این‌ها را مُرجف می‌گویند. در نویسندگان و گویندگان، کم هم نیستند. این ده نفر از بنی اسرائیل، هرچه گفتند، روی دست همدیگر بلند شدند و #مبالغه درباره دشمن را به اوج خودش رساندند. مثلاً می گفتند آدم‌هایی دیدیم بلندقامت، با شانه‌های پهن و بازوهای گره خورده، شمشیر و نیزه و سپر و کلاهخود و اسب‌هایی چنین و چنان! مبالغه روی مبالغه! #مُرجفین @haerishirazi