#بازی‌_ماه_رمضان #عین_صاد در همين شب‏هاى ماه رمضان، كه ما دور هم مى‌نشينيم و مى ‌گوييم ماه رمضان آمد، بايد مواظب باشيم و به خودمان فكر كنيم، ولى ما مانند كسى هستيم كه به حمام آمده است، اما نه براى تطهير، كه براى بازى! وقتى بچه بوديم، نزديك عيد كه مى ‏شد، ما را به حمام می فرستادند، چند تا بچه بوديم، بدجنس و بازى ‏گوش، گاهى سه ساعت در حمام مى ‌مانديم، آن هم حمام ‌هاى قديمى كه خزينه داشت. همديگر را میزديم و پوست همديگر را مى ‌كنديم و صاحب حمامى چقدر ما را دعوا مى‌‏كرد! بعضى وقت‏ها هم بيرونمان مى‌كرد، ولى وقتى مى ‌آمديم خانه، پشت گوش‏ها و پاهایمان همه كثيف مانده بود. مادر ما هم كه خيلى دقيق بود، پشت گوش‏ها و آرنج ‌هاى ما را نگاه مى‌‏كرد و مى‌پرسيد: اينها چيه؟! ما را تنبيه مى‌كرد و گريه مى‏‌كرديم. ما حمّام رفته بوديم، اما بازى كرده بوديم، در مقام تطهير نبوديم، رمضان ‏ها آمده و رفته، امّا ما لَعْبِ به رمضان داشته‏ ايم و جدّى نبوده ‏ايم. ماه رمضان كه شهر طهور، شهر تمحيص، ماه طهارت، ماه شستشو است، اما ماه شستشوى ما نبوده است... (استاد علی صفایی رحمه‌الله علیه) @ghalamzann