حضورِ گُم شد‌ه‌ی صدهزار آدمِ گُم ! حضورِ وحشیِ رنگ طنينِ نعره‌ی مسلول و خنده‌ی مسموم طنينِ دغدغه، جنگ * يکی به عربده گفت : درود بر آبی ! به هر کجا که رَوی رنگِ آسمان آبی‌ست به طعنه گفت کسی با غرور و بیتابی : ولی نبود آبی ميانِ هيچ رگی خونِ هيچ‌کس هرگز درود بر قرمز ! * فضای ساده و سبزِ زمينِ آزادی در انفجارِ صدای ترقه‌ها، در دود نَوَد دقيقه کدورت نَوَد دقيقه کبود * در آستانه‌ی در غريب و غمزده طفلی کنارِ وزنه‌ی پير به فکرِ سنجشِ وزنِ هزار ناموزون و پيرمردی گُنگ تکيده تشنه به دنبالِ لقمه‌ای روزی کدام استقلال ؟! کدام پيروزی ؟! ... #مرتضی_امیری‌اسفندقه