در مقوله تربیت اولین مفهومی که باید به آن عنایت کنیم چیست؟ چرا با وجود تلاشهای زیاد و اهداف و آرمانهای وسیعمان، محصولش ناچیز است یا حتی معارض با خواسته های ما است؟؟ روش رایج که قبلا رایج بود و الان نیز در ذهن ما از خاطرات آزار دهنده دوران کودکی و نوجوانی ما است، «اعمال کردن» است. اعمال کردن همراه با تحمیل کردن، به فرد احساس اسارت می دهد و مغایر با وجود اختیاری و گزینشی فرد است. وقتی چیزی را تحمیل می¬کنیم اگر بهترین چیز باشد هم فرد را به سمت تقابل می برد. ممکن است حتی ناخواسته او را به سمت تقابل ببرد. فرد اگر زورش به اعمال کننده برسد، تقابل می کند وگرنه با موضوع مقابله می کند تا احساس وجود کند. پس در روشهای تربیتی به جای اعمال کردن، به سمت ایجاد کردن رو آوردند. در ایجاد کردن دو روش داریم 1-    روش غیر مستقیم که خود فرد خیلی متوجه نشود مثل مانور نظامی 2-    آن چیز را تزیین می دهند و آرایش می دهند... روشهای غیر مستقیم و تزیین که خیلی هم در سیستم آموزشی و خانواده رایج است، اگر چه دیگر فرد ، حس اسارت ندارد ولی ایرادش این است که فرد منفعل است... این منفعل بودن دو تا ایراد دارد: 1-    بی ثبات است 2-    در سطح است چون داده هایش چسبی ندارد به راحتی بیرون می ریزد برای همین تا از شهرستان می اید تهران و می رود خوابگاه کلی متحول می شود و چون این یک ظرف است که می توان ریخت آن موقع که در شهر خودش بود والدین و مدرسه می ریختند، حالا که آمده شهر دیگر رفقا و محیط می ریزند. #ادامه_دارد #دکتر‌حبشی #تربیت #نسل‌مهدوی #ارتباط‌موثر #پدرومادر‌دانا 🆔 @ghalbesaboor2